Gisteren ben ik voor het eerst naar de Sancho Clubdag (groene ster... een groentje dus, hahaha) geweest. Ik hoefde er niet in mijn eentje naar toe, maar samen met Eva reed ik naar Nieuwegein. Rem had me verplicht met zijn tuut te rijden (bakbeest gigantica) in plaats van mijn lieve gele koektrommeltje, zodat ik aan de nieuwe auto gewend zou raken (oftewel, zodat ik de BOB kan zijn natuurlijk, hahaha, want ik drink nooit). Maar goed, we tuften op de snelweg. Truus kon ik redelijk horen, behalve toen ze zei dat ik rechtsaf moest en vervolgens de snelweg weer óp reed... bleek het dus rechtsaf te zijn over een meter of 300... tsja... Maar gelukkig, we waren véél te vroeg... en doordat ik ineens op de snelweg zat, kwamen we precies half tien aan. Is dat omrijden toch nog ergens goed voor, hahaha.
Half tien gingen de deuren namelijk al open, het begon officieel om tien uur. We sleuren onze naaimachines uit de auto (gelukkig geen sedan, dus dat zware ding kan je eruit slépen). We lopen naar de deur en er zijn al aardig wat dames binnen. We lopen naar de tafel en krijgen bij het noemen van onze naam een naamplaatje, idéaal, met onze Sancho-naam... in mijn geval "Nicole Claudia" (niet Collie-Collie, want ik ben daar gewoon ik).
Daarna krijgen we drinkbonnetjes en een bonnetje waarop we achterop moeten stemmen voor het fenomeen "Rokjesdag". Er kunnen drie dames iets moois winnen. Ik heb mijn rokje niet afgekregen. Vrijdagavond om half acht ging bij mij letterlijk en figuurlijk het licht uit. Ik zag niet veel, doordat mijn naaimachine lampje toedeloe zei en met de donkerblauwe stof waar ik mee bezig was, was het licht in de woonkamer niet genoeg. Verder was ik gewoon moe... en aangezien de volgende dag best wel lang zou zijn ben ik gestopt.
Eva en ik liepen daarna naar de kapstok, ploften onze tas en machine neer. We babbelden wat met dames die Eva kende (ik babbelde natuurlijk ook wat mee, hahaha). Buiten zagen we het busje van de scharensliep (heet dat zo?? geen idee, maar het klinkt wel leuk) staan en gingen we onze scharen uit onze tas vissen en op de linker tafel neerleggen. Als je scharen klaar zijn (ik had er twee meegenomen, net op het nippie zag ik het op Sancho staan) dan liggen ze op de rechter tafel.
We gingen even naar boven naar de kraampjes kijken, wat zou er allemaal staan en ook wie. Ik wist dat Lilian van Kleurenmix er zou staan, maar niet wie de anderen zouden zijn. Wat een kleurtjes en printjes!! Er was ook even een kleine welkomst speech van Sancho... Er werden wat dames naar voren geroepen van het bestuur en moderatoren (als ik het goed heb, want ik ben geen ster in het verstaan van dit soort dingen) en werden bedankt voor hun hulp en vele werk, wat vaak ook dagelijks wordt verzet. Ook werd er verteld dat er op de badges een kleur ster stond en dat een groene ster aangaf dat iemand voor het eerst was (o.a. ik dus hahaha) en dus leuk is een praatje te maken, of wegwijs te maken. Er werd ook opgeroepen dat er nog plekken vrij waren in het bestuur en dat het wel nodig is dat die vervuld werden, omdat ze nog eigenlijk met te weinig zijn o.a. om dit soort dagen te organiseren. Dus... voel je je geroepen meld je aan bij www.Sancho.nl.
Even later gingen Eva en ik in de rij staan voor koffie of thee... Héérlijk zeg. Er stond ook nog héél veel zelfgebakken lekkers, Eva had ook wat lekkers meegenomen. Ik kende dat fenomeen niet, maar ik weet het voor de volgende keer!! Lekker gekwebbeld... het handige van die naambadges is, dat je nu weet wie je voor je hebt (althans wie je ziet reageren op Sancho met een bepaalde naam, want het zijn niet allemaal gewóne namen hè!!).
Om half elf (geloof ik) begonnen de workshops. Ik zat bij Paperpiecing, ook Eva zat daar. Ik had geen flauw idee wat dat nu was. Ik wist wel dat het iets met quilten te maken had, maar wat precies weer niet. Toen we binnenkwamen hing er een knalroze met duizend andere kleurtjes lap aan een kast met állemaal huisjes... piepkleine huisjes van 8 x 8 ongeveer (denk ik). Ze maakt een schrikkeljaarsquilt, dat is 365 huisjes voor elke dag dit jaar én 1 grote voor de schrikkeldag. Méga project, maar wel ontzettend mooi. Haar moeder maakt er ook eentje, maar dan met donkerblauwe tintjes, volgens haar kids "omakleuren!", hahaha.
Bijschrift toevoegen |
We kregen een papier met uitleg, met daarop een huisje getekend, met allerlei nummertjes erin. Nu ineens snapte ik wat ik wel eens op andere blogs had gezien. Die nummertjes zijn de volgorde waarop je werkt AHA!! weer een kwartje is er gevallen. Het is grappig, om met zulke kleine stukjes stof te werken. De kleinste was volgens mij 2 x 2 voor de schoorstenen. Ze vertelde dat ze veel stofrestjes ook opgestuurd kreeg en ik nam een snoekduik in mijn tas, want ik had onderin kleine restjes van de blauwe serie van Tilda zien liggen, qua formaat héél geschikt voor Paperpiecing en deze stofjes had ze nog niet! Eva en ik zijn nu nog aan het bedenken wat we met dat kleine huisje gaan doen... wordt dus nog vervolgt.
Na de eerste workshop was het lunchtijd. Wel gingen Eva en ik gelijk op zoek waar de ruimte van de workshop "polosluiting" zou zijn, want dan konden we gelijk de naaimachines en tassen daar neerploffen. De ruimte was snel gevonden en de machines gelost. Daarna naar beneden op zoek naar de broodjes!! Lekker broodje gegeten (bolletje met van alles en nog wat erop met een plakje kaas ertussen), wat karnemelk erbij, lekker gekletst met allerlei dames die op mij afstapte (dank jullie wel!!!). Wéér was ik blij met die badges, want ze herkende mijn naam... of het zou ook mijn hoofd kunnen zijn natuurlijk, want die is ook wel bekend...
De knoopjes lijken geel, maar zijn fel appeltjesgroen.
Daarna even bij de kraampjes gehopst en ik heb geshopt en niet een béétje, maar reuzachtig!! Ik heb een aantal weken terug twee Stenzo stofjes gekocht voor een rokje en blousje voor Bridget. Met wat zigzagbandjes, twee klosjes garen en leuke knoopjes. Maar ineens plopte er een plannetje in mijn hoofd, door Bridget hoor, maar daarvoor had ik wat te weinig stof... Laat ik nu daar dezelfde stippeltjesstof zien als ik had gekocht. Gelijk maar nog meer gekleurde stipjes ingeslagen, want Bridget en ik zijn dól op stipjes.
Zoals je ziet... 6 lapjes met stipjes, elk 1m lang, waarvan twee precies dezelfde als ik al eerder had gekocht... Ik kreeg ook nog eens een kortingsbon voor als ik een keertje in hun webwinkel ga shoppen! Goed bewaren dus.
Even voor twee uur wat te drinken gehaald voor bij de Workshop Polosluiting. Ik nam een cola light en hup weer naar boven. Ik hops nog even langs Lilian, want het is even wat rustiger. Ik zie haar nu voor het eerst IRL (In Real Life). Terwijl we elkaar al zo'n 3,5 jaar kennen via het bloggen en mailen en een paar keer aan de telefoon (leuk hoor om iemand eens in het echie te zien!!).
Even later loop ik terug naar het leslokaal (het lijkt er wel op hoor, hahaha) voor de workshop Polosluiting. We zaten er met (ik geloof) acht dames en kregen allemaal een papieren uitleg met foto's en een stukje tricot, patroon en katoen. Eva legde in het kort uit, wat de bedoeling was en vrij snel was iedereen druk bezig, met carbon papier, tekenen, strijkijzer en een lineaal. Later natuurlijk ook met de naaimachine, hahaha. Vrij snel zie je hoe dat ding in elkaar steekt en is het eigenlijk supersimpel (maar dan moet je het wel weten natuurlijk, hahaha).
Ik heb vroeger, héél, héél, héél vroeger, voor Ramon wel eens een polosluiting gemaakt bij een pyjama (van katoen en niet van tricot, voor mij een wezenlijk groot verschil. Volgens Eva moet ik toch eens af van die tricotfobie en gewoon eens samen met haar een tricot shirtje gaan maken en dan gewoon nog wat shirtjes en nog wat leggings, zodat dat eens over gaat, lijkt me wel een strak plan!!). Voor de rest was ik voor Ramon meer bezig, met stoere zakken, windvangers, paspelzakken met en zonder ritsen, blazers en dat soort dingen. Maar aangezien het misschien wel leuk is voor Rem een keer een shirt te maken, of voor Kirsten (in een kleurtje dat ze in de winkel niet kan vinden) of voor Bridget een girly girly jurkje met polosluiting??? Je weet maar nooit wilde ik wel graag een workshop daarin doen.
De tijd vliegt en ruim binnen de twee uur hebben we allemaal onze sluiting voor de bakker. Ik vind dat dat tricot zich bij mij keurig heeft gedragen, hahaha. Eva en ik lopen even door het "leslokaal". Ik breng de vaat naar beneden en loop weer naar boven voor de volgende lading naar beneden met machines, tassen en alle verlengsnoeren, zodat alles van de Sanchospullen weer in de Sanchotas ligt.
Weer nemen we wat te drinken... cola light en we gaan lekker kwekken. Ook nog met iemand die ook uit Gouda komt (hellepie ik weet je naam niet meer). Vervolgens zagen we Aaltje (heb ik de goede naam??) stokhaken en Eva en ik worden daar naar toegetrokken. Ze laat even zien hoe het werkt en ik zit vol verbazing te kijken naar het effect van die lussen (om die stok heen) en later met een paar (vijf geloof ik) vasten in het haakwerk... Ingenieus!!
Even later vraag iemand (sorry, ik weet je naam niet meer, grr weer niet) of wat ik aan heb zelfgemaakt is. En ja... dat heb ik. Ze vraag of het een overgooier is of een jurkje... Ik trek gelijk mijn jasje uit (leuk hè, dat iedereen gelijk reageert op andermans kleding en ook bij de rokjeswedstrijd je in de rokjes duikt, de binnenkant, zijkant, borduurtjes, noem maar op bekijkt). Ik laat zien, dat dit een jurkje is met aangeknipte mouwen en eenvoudig en snel te maken is en ik hem nog een keertje ga maken. Ze vraagt waar het modelletje in staat, maar ik weet alleen te vertellen dat het uit de Knip is van mei, juni of juli dit jaar. Ieder geval van voor de vakantie (want ik heb het voor de zomervakantie gemaakt) en dat in de Knip op de pagina links een witte zomerjurk staat.... Mja... dat moet je natuurlijk ook maar net weten. Ik zoek even op welk jurkje het is... Het is de Knip 7/2012 en jurkje model 22.
Even later kwebbel ik weer met een groepje dames en we hebben het geloof ik ineens over bandjes en randjes. Dat je die op een gegeven moment bij meisjes niet meer gebruikt, want ze willen andere dingen. Ik gebruik ze nog flink zie de flinke voorraad zigzagband en dat Bridget voor bij een rood-wit rokje een combi bandjes had samengesteld en dat ik er een kiek van heb genomen, zodat ik het niet kan vergeten, maar wel even moed moet vatten voor die kilometers aan bandjes. Toen zei een van de dames... "Gebruik je geen Stylefix?... Werkt ontzettend makkelijk en snel. Ook met ritsen en dergelijke". Mijn oren kregen klapperneigingen.... Stylefix? Ik heb het geloof ik wel eens gezien in een nieuwsbrief van Farbenmix, maar nog nooit gebruikt. Lilian heeft het, werd er gezegd... Hup naar boven... naar Lilian en de Stylefix... en natuurlijk kwebbelen... en toen viel mijn oog op van die mooie stofjes... Mooi groen met appeltjesgroen... en natuurlijk groen met roze printjes en nog eentje groen met roze roosjes... Oh... dat staat Bridget prachtig... Dat verdween natuurlijk ook in mijn tasje... hahaha en OOOOoooh, wat zal Rem wel niet denken!!! De kast werd juist wat leger...
Daarna kwam iedereen ineens naar boven voor de uitslag van de rokjes. Derde prijs was een schattig klein rokje, schitterend afgewerkt. De binnenkant is helemaal, zoals ik het zelf graag zie, mooi afgewerkt met vrolijk gekleurd sierband. Prachtige details op het rokje. Mooi! Het tweede rokje was een A-lijn gestreept tricot rokje, schuin gestreept en de streepjes liepen mooi door, met mooie met de hand gehaakte vrolijke bloemetjes op het rokje. De eerste prijs was een A-lijn antraciet rokje, met op de stof een punchbewerking in grijstinten en paars. Schitterend maakt zo'n bewerking op de stof. Een heel bijzonder rokje, dat je nergens in de winkel kan kopen en niemand anders mee ziet lopen. Kijk, dát is nu het leuke van zelf kleding maken...
Daarna nog even nagepraat, toen de naamplaatjes ingeleverd en kregen we een goodiebag voor in de plaats terug. Gevuld met een KnipMode... die heb ik al, want ik ben abonnee, maar misschien kan ik mijn moeder er wel blij mee maken. Een Ottobre en Knippie + breibijlage, die ik allebei niet heb. Super dus! Ook nog een centimeter, die kan ik niet genoeg hebben in huis. Een onverwoestbare "mini-maatje" nu heb ik een goede thuis en op kantoor. Een leuk gekleurd bandje, een aplicatie, sancholabels en pinspeldje. Ook nog een DIY boekenlegger om te maken... leuk om samen met Bridget te maken, want dat is ook een boekenwurm in huis. Dan nog wat reclame-aanbiedingen van het een en ander. Gôh, wat zijn we super verwend.
En op de terugweg liepen (reden) we (ik en Eva) in een verkeerscontrole (i.v.m. dat er mogelijk een Project X in Gouda zou zijn..). Het was een gedoe eer ik stond waar de Politie me wilde hebben (Ik wordt namelijk nooit aangehouden, dan krijg je onnozel gedrag natuurlijk!). Ik wilde het raampje open doen (nieuwe auto van Rem) en ik deed prompt het raampje van Eva open, hahaha. Volgende knopje... Ja!!... mijn raampje gaat open en ik zeg "Sorry, maar dit is voor mij een nieuwe auto, het is de nieuwe auto van mijn man, dus ik ken nog niet alle knopjes". Meneer agent en zijn collega kijken naar de auto en vinden dat het inderdaad wel een nieuwe auto is, zelfs een héle nieuwe auto, hahaha. Ik moet de autopapieren laten zien, gelukkig weet ik dat Rem ze vandaag in het dashboardkastje heeft gestopt, pfewww. Ook mijn rijbewijs willen ze graag zien... en vervolgens gaat een agent bellen en dat duurt nogal even..... dat duur véél langer dan even...
Ook wordt er gevraagd of ik hier wel vaker in een fuik loop. Dus ik "Nee, eigenlijk niet, vandaar mijn klunzige gedoe eer ik was waar u me wilde hebben (Ja, dan spreek ik met U, hè). Maar ik heb wel eens een alcoholcontrole-fuik gehad... Agent knikt... en zegt "Sorry, dat het zo lang duurt, maar het is nogal druk)... Ondertussen gaan er een heleboel auto's langs (Ik ben eigenlijk verbaasd, want 9,9 van de 10 keer mag ik langs zo'n controle gewoon voorbij gaan... Ik zie er namelijk nogal nuchter, betrouwbaar, verzekering betalend, gordel dragend, niet bellend en netjes rijdend uit".
Uiteindelijk is alles in orde en mag ik weg, nadat ik een seintje heb gekregen van de agent, hij houdt de boel even op, zodat ik kan invoegen... Ik breng Eva naar huis... en bij thuiskomst vertel ik gelijk dat ik ben aangehouden door de Politie (hilariteit alom, want IK aangehouden??). Zegt Rem dat er controle is, omdat ze heel Gouda hebben afgesloten met een verkeerscontrole i.v.m. een eventuele Project X hier in Gouda...
Dus ik... "Zien ze mij aan voor een Project X-ganger... gôh... dan zie ik er dus veel jonger uit dan ik ben!!!". Ik zweef gelijk een etage hoger, dat snapt ge wel hè!! Hahaha, wat een bak!