Aqua heeft praatjes...



Ramon heeft een aantal weken geleden een nieuw grasparkietje gekregen. Net als Twizzie heeft het vogeltje blauwtintjes. Aqua... ja, zo heet 'ie... is net een beetje feller van kleur. We hebben voor Aqua gelijk een nieuw schommeltje gekocht van touw, omdat ze daar zo lekker aan kunnen plukken. Achteraf gezien maar goed ook, want in de brocante kooi bleek, ik geloof dat het zo heet, bloedluis te zitten. 


We hadden de kooi goed ontsmet e.d. voordat dit vogeltje erin kwam. Maar 's avonds zagen we bij thuiskomst op het nieuwe schommeltje allemaal rode/bruine piepkleine korreltjes lopen.... ontzettend veel...! Gelijk Aqua eruit gevist en behandeld met anti-huppeldepup spul wat we bij het pakket "vogeltje kopen" mee hadden gekregen. Alleen kon ze nu niet rustig in haar kooi blijven, wat normaal gesproken toch wel een dagje de bedoeling is. 


We hebben Aqua op haar speeltuintje gezet... en tegen Ramon gezegd, dat 'ie beneden moest slapen, zodat hij er bij kon blijven. Want Aqua was net driekwartdagje bij ons. Uiteindelijk bleek de volgende ochtend dat de dames ook naar beneden gesniekt waren, hahaha. Overal waren kussens en dekens over de gehele vloer uitgespreid als matras! Bridget lag gekreukeld in de kleinste bank.


We zaten daardoor op zaterdagochtend wel om 09:00 uur bij de dierenspeciaalzaak waar we Aqua ook hebben gekocht, voor een nieuwe kooi e.d. We deden ons verhaal, wat we hadden aangetroffen en ze zei meteen, dat is bloedluis.... die zie je altijd 's avonds komen. Want overdag hadden we dus niks gezien. Bij de uitleg wat er gebeurd was met Twizzie zei ze meteen dat het wel waarschijnlijk was dat hij daar aan overleden was en ze dus niet, zoals de dierenarts dacht, al ziek was. We hebben van de verkoopster van Aqua veel advies gehad hoe te handelen, want Aqua zat natuurlijk wel onder. Maar dat spul wat ze had meegegeven de vorige dag, hadden we goed gedaan, pfew. Inmiddels is Aqua alweer zo'n 4 weken bij ons (Twizzie werd na 3 weken ziek)... en ze is zo levendig als de Piette. 




Aqua is een eigenwijs typje en gedraagt zich niet als een vogel die hoog en droog wil zitten. Ze loopt bij voorkeur gewoon op de grond eigenwijs heen en weer te dribbelen, vliegt naar haar speeltuintje of aan de takken buiten haar kooi of in haar kooi. Als ik thuis ben staat de kooi eigenlijk gewoon open, en zij hobbelt in en uit. Je hoeft haar niet te vangen, want ze gaat direct op je vinger zitten. Dus als je ineens weg moet... géén probleem.


Ze is ook dol op de afstand bestuurbare auto van Ramon, en een herrie dat dat ding maakt. Maar Aqua heeft volgens mij een hele grote ego en is nergens bang voor, want ze blijft gewoon op dat ding zitten als het rondrijdt. Ramon ziet ze echt als haar partner, want ik heb Ramon z'n haar afgelopen week kortgewiekt... en dat vond ze maar niets... Ze zat te tetteren in haar kooi (terwijl ze rond die tijd eigenlijk altijd in slaap valt). Ook als Ramon met de auto zit te racen, wil ze erbij zitten. Dus dat is eigenlijk alleen maar goed. Ze vind het ook heerlijk om rondgelopen te worden op de schouder van Ramon en ook onder z'n shirt vind ze het gezellig als Ramon aan het X-boxen is... het kietelt alleen zo, Ramon stikt dan bijna van het lachen. 

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Even de puntjes op de i zetten hoor...

Ja... de i stond er wel, maar nog zonder puntje.... Nu zal je denken, hoezo??? Dit jurkje is toch al lang en breed af... Ja, dat dacht ik ook. Totdat het jurkje, dat aan de deur klaar hangt voor de vakantie, een ingezakt ceintuurtje begon te vertonen. Terwijl het gewoon hing te hangen.... 


Ik ben een type, die iets aantrekt en er de gehele dag niet aan wil hoeven frutten. Ik trek het aan, en het moet goed zitten anders trekt deze Trina het gewoon níet meer aan! 


Ik zag dat ingezakte ceintuurtje, doordat het stofje zó ontzettend glad is glijd het gewoon uit de lusjes en gaat het hangen en omdat het héél dunnig van stof is gaat het ook nog eens makkelijk dubbelgeklapt zitten en zo. Dat is niks voor mij, het moet glad zitten en bij voorkeur strakglad.... hahaha. 


Dus deze Trina, moet dan even een puntje op de i zetten en gooit de lusjes los. Meet waar het ceintuurtje precies vast moet komen te zitten, speld de boel en hopla stikken. Vervolgens de onderkant van het ceintuurtje, lusjes er netjes tussen gefrut, spelden, stikken hopla klaar. Ik heb werkelijk waar van het kleurtje garen een 30cm. nog op het klosje en van het spoeltje is het glad leeg... nipt hè! 


Zó en nu is het jurkje ècht klaar, met een keurig net strakglad ceintuurtje, dat netjes naar achteren kan worden gestrikt. Trina is tevrée!

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

De volgende stap...

... we reden dus wat rond... al kwebbelend... Ineens zei ik tegen Rem, kunnen we even langs de Kwantum... Hoezo? zegt Rem. Nou even kijken wat een vloer kost en zo... Beeldende vorming om mijn beslissing verder te staven... Dus liepen we nog geen 5 minuten na het bekijken van de kantoorruimte in de Kwantum... richting vloerbedekking. 


Ik wil een glad en makkelijk te onderhouden oppervlak... We zien allerlei soorten zeil, maar daar willen bureauwieltjes wel eens problemen geven, oftewel gat/scheur in het zeil. Ook is er laminaat te vinden en dat kan je werkelijk vanaf € 5,95 tot € 25,00 per m2 vinden. Dus keus is er genoeg. Ondervloer is er ook te vinden. 


Het mooie van de Kwantum is, is dat ik met m'n karretje met spullen alleen maar de hoek om hoef te karren en ik ben bij mijn kantoorruimte... ideaal dus! Allerlei raamdecoratie is er te vinden. Weet niet of ik dat wil, maar is ook niet belangrijk, maar hier goed betaalbaar. Opbergmanden, lampen noem maar op. 


We lopen de winkel uit en stappen de auto weer in... ik zeg tegen Rem "Nou ík ben er wel uit". "Ja?" zegt 'ie. "Ja... ik ga het gewoon doen. Niet lullen maar poetsen!". Ik hou niet van afwachten en onnodig gehannes. Als ik eenmaal een pad ben ingeslagen stop ik niet halverwege... dit ís wat ik wil! Wij rijden de hoek om, naar het kantoorpand en stappen uit en lopen naar de receptie. In totaal is er geloof ik een kwartiertje verstreken sinds we weggingen... 


Rik kijkt dan ook een beetje verbaasd op. Ik zeg "Ik doe het". "Nou, dat kan". Hij pakt pen en papier, schrijft het een en ander op, wat ik nog aan "commentaar" had en zegt dat hij een contract gaat maken en het mailt en dat ik die getekend terug moet sturen. Ik geef m'n visitekaartje met al mijn gegevens.


Even later loop ik buiten... en dan ineens is het héél echt, maar het is goed. Dit is alleen maar goed voor iedereen. Ik besluit eens te kijken wat Ikea allemaal heeft om de boel in te richten... even later blijkt dat Ikea veel heeft, maar dat de Euroteller wat mij betreft te hard van stapel loopt. Ik besluit eens een bezoekje op Marktplaats te nemen. Want mijn eettafel van een paar maanden terug was ook een superkoopje van Marktplaats en daar ben ik nog steeds héél content mee.


Het is even zoeken naar de goede zoekwoorden, want ik zoek wel iets waar ik ook een sfeervolle ruimte kan maken, maar ook makkelijk en glad en praktisch in onderhoud is.


Uiteindelijk kom ik een op maat gemaakte directiekamer tegen. Een enorm bureau van 2m bij 1m. Ideaal voor mij, ook voor een digiblad (moet nog komen, is volgende stap van mijn studie) voor de software, die 1m bij 1m is. Aan één kant van het bureau zit een met slot afsluitbaar kastje. Er zit een in hoogte verstelbare bureaustoel bij. 2 hoge stoelen, die in zo'n directiekamer voor zo'n bureau staan. Een archiefkastje, salontafel met 2 lage stoelen. Ik moet alleen de hele handel opschuren en wit verven. Voor een foto-werkbeschrijving is een witte egale ondergrond het prettigst en ik hou van licht. De zittingen van de stoelen zijn niet wauwiewoepie, maar netjes. De kuipjes kunnen eraf gehaald worden en daar kan ik zelf wel wat mee, ben handig zat.


Voor € 200,00 te koop in Oudewater... lekker dichtbij. Gelijk aan Rem laten zien... Hij weet al wat een tafel van 2m bij 1m bij Ikea kost... zo'n € 219,00 en dan moet ik hem nog wit verven!! Doen, was het antwoord. Mailtje gestuurd dat ik belangstelling heb en de volgende dag wil komen kijken. De volgende dag heb ik gelijk antwoord met een telefoonnummer erbij. Hup bellen, en om vier uur kunnen we komen kijken. 


Het contract heb ik ook per mail ontvangen, is uitgeprint en ondertekend, met nog her en der wat puntjes op de i, want de datum van aanvang was verkeerd, hahaha. De boel gelijk langsgebracht, zo klaar, afgehandeld.


Daarna langs Oudewater gereden, Kirsten wilde graag mee, bloedje nieuwgierig, wat ik nu weer aan het doen ben en ga doen. Ik zag de meubels, de tafel is gróót, iets kaal, maar alles is heel. Het archiefkastje heeft duidelijk in de zon gestaan en is verkleurd. Nah, daar is doen aan! De meubels mogen daar in de garage blijven staan, tot de vloer in het kantoor is gelegd. Perfect toch!! Het enige wat we nog moeten regelen is het vervoer van A naar B!





Binnen 24 uur, wanneer je 's middags een koffer op gaat halen..., heb je zó een bedrijfsruimte bekeken... prijzen voor vloeren en muren bekeken. Kantoormeubilair gezocht, bekeken en geregeld... Ideetjes voor de kleuren en sfeer ik om me heen wil hebben. 


De kids vertellen wat er nu allemaal gebeurt... gaat gebeuren. Ze zijn positief over de nieuwe fase. Ze vinden het zéér interessant, zien véél voordelen, ook veel duidelijkheid... Stellen voor Bridget van school te halen als ik een deadline heb, lief hè!! 


Bridget keek vandaag wel even benauwd, omdat ze ineens bedacht dat als ze een continue-rooster heeft ze om twee uur uit school is en ik pas om drie uur thuis komt.... Wat dan?? Ik kon haar gelijk gerust stellen, dat ik dan gewoon om twee uur op het schoolplein sta. Rem vulde nog even aan... "Mama is eigen baas en kan dat zelf beslissen en regelen". Het snuitje fleurde gelijk weer op. Heerlijk hè, dat dat gelijk voor haar geregeld en opgelost is.


Vervolgens is er ineens een contract getekend, langsgebracht en heb ik weer een grote stap gezet... Ik kan nu verder niets doen, maar het idee geeft zo'n groot gevoel van dé oplossing te zijn... dat ik er enorm veel energie en een positief gevoel krijg.... héérlijk!

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Een onverwachtse hele grote stap....

Afgelopen dinsdag zat ik niet alleen maar op de bank... maar ging ik even samen met Rem  de koffer en wat parasols halen uit de berging. We huren een berging, omdat ons huis weinig bergruimte heeft en alle slaapkamers bezet zijn. Dus... al kwebbelend gaan Rem en ik daar naar toe... 


Ineens zegt Rem... er zijn al een paar kantoorruimtes gereed hè. Zullen we eens kijken hoe het geworden is... 


Want we hebben niet alleen ruimtegebrek voor de koffers en dergelijke, maar mijn bedrijfje is ook een soort onkruid in een woonhuis. Ik ben op diverse plekken aan het werk... op onze slaapkamer... in de woonkamer. Er ligt overal van alles... en ik wordt er langzamerhand een beetje gek van dat alles door elkaar loopt. Niet alleen mijn spullen en machines, maar ook privé en werk. Zeker nu met de nieuwe Software is het héél lastig om daar mee te leren werken als er kinderen steeds rondrennen en dingen vragen als ik eindelijk net op gang ben. Thuis werken lijkt af en toe ideaal en dat is het ook wel .... Af en Toe! Maar vaak werkt het niet en merk ik dat mijn productiviteit en creativiteit er door gehinderd worden... en daar kan ik niet zo goed tegen. Ik houd namelijk zelf van duidelijkheid... en die is nu ver te zoeken... Een eigen werkplek/-ruimte zou heerlijk zijn. 


Op dit industrieterrein wordt nieuwe invulling gegeven aan oude kantoorpanden. Alles wordt gerenoveerd... er zijn al grote gedeeltes van het industrieterrein klaar. Dit gebouw heeft een deel dat in gebruik is als verhuren van opslag-compartimenten. En nu zijn ze begonnen aan het maken van kantoorruimtes of kantoorunits. We zoefen met de lift naar boven, plukken de koffer eruit ploffen die in de tuut en we wandelen weer naar binnen naar de receptie. 


Daar treffen we Rik de eigenaar en verhuurder die ons graag even wil rondleiden in het kantoorgedeelte. Er is nog veel beton te zien, her en der staan muren, een zwik deuren staan bij de keuken klaar om te worden geplaatst... er staat een tuinset waar de werkmensen hun pauze houden, hahaha die kan nu natuurlijk niet buiten worden gezet, want het plenst steeds!


Twee kantoren zijn er af... de derde zou voor mij kunnen zijn... Ik loop rond... kijk naar buiten, kijk naar de ramen (over de hele breedte heb ik dan ramen). Gooi wat opmerkingen over lawaaierige machines in de lucht. Ik wil later pertinent geen problemen, dat het een fluisterkantoor blijkt te zijn!!! Maar de muren worden geïsoleerd, dus geen bezwaar voor mijn machines. De ruimte wordt casco opgeleverd. Ik moet de wanden en de vloer zelf regelen. Dat vind ik wel fijn, want dan kan ik zelf doen wat ik mooi vind.


Ik kan zelf aangeven hoe groot ik het kantoor wil hebben. Nu wil ik veel ruimte, maar ik moet wel reëel blijven, mijn portemonnee is de baas... ik wil geen slapeloze nachten hebben en financiële ruimte hebben om stoffen te kopen voor het maken van een collectie en ruimte voor het uitgeven van patronen. Want laten drukken is ook niet gratis.


Er wordt veel naar mij gekeken door de heren, want ja, ik bepaal of ik het doe... of ik het wil... of ik het waag... Ik moet het even laten bezinken. Even de voors en tegens op een rijtje zetten.


We stappen even later de auto in... rijden wat rond... praten wat... ik gooi telkens weer een voor of tegen in de lucht... en langzamerhand krijg ik het gevoel dat dít gewoon dé oplossing is van het probleem waar ik al driekwart jaar lang eigenlijk tegen zit te boxen. 


Geen eigen werkruimte...  geen duidelijke scheiding werk en privé. Soms heb ik het gevoel dat ik ontzettend veel uur heb zitten werken, maar het resultaat is er niet naar. Gewoon omdat veel dingen door elkaar lopen, eventjes dit of dat tussendoor... Wanneer ik naar mijn werkplek toe ga is dat duidelijk en is het ook duidelijk wanneer ik vrij ben... ook voor mezelf. Voor Bridget verandert er niets, want ze bleef al 3 keer in de week over. Het kantoor is letterlijk 3 keer languit vallen en ik lig achter m'n machines... Ik moet hier de straat uit, langs het zwembad, rechts af en dan maar rechtdoor rijden en dan ben ik er... héél dichtbij dus...

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Herfstcollectie al samenstellen met de Burda 08/2011??


Gisteren kwam ik in de supermarkt de nieuwe Burda tegen... die koop ik eigenlijk altijd blind. Het is gewoon een plezier om er in te bladeren, is het niet om te maken, dan wel gewoon om te bekijken. De kleuren, de combi's... de styling... gewoon gezellig bij een bakkie leut.


Ik zit momenteel nog steeds op de bank... ga er af en toe wel eens af... voor eventjes... en zit er verder nog steeds veel. Maar met de Burda is dat géén straf!


De rok links is een leuk basisstuk, maar mag voor mij wel wat pittiger/steviger van kleur... in deze tintjes lijk ik namelijk ziek... hahaha. Hoewel dat bèn ik al... maar dat hoeft niemand te zien natuurlijk!






Het sluike jurkje met watervalhals vind ik een beetje fripsjes voor de herfst, dus die verschuif ik graag naar het voorjaar!


Het rokje vind ik ontzettend stoer, maar dan graag zonder kniekousen en een 15cm. langer. Want dit is meer Kirsten's lengte dan de mijne!
Dit is een overslagrok met plooitjes aan de zijkant. Die plooitjes zou ik een stukje instikken, dan is 'ie voor mij perfect met mooie stilettolaarzen eronder...




Ik vind het blousje leuk met die watervalroezels... alleen die pofmouwtjes... nee, die verleng ik tot driekwartlengte. Want ik heb er gewoon de armen niet voor, vind ik. Of tussen mijn oren zit er iets niet goed, of ik ben gewoon geen pofmouwenmens. 



Dit is ook een beetje te zomers exemplaar voor de herfst. Doorschuiven dus, of ik hem maak weet ik niet, want er zitten wel veel roezels aan, maar op het plaatje ziet het er vrolijk uit.... alleen die kniekousen...?!?


Ze noemen het een jurk... maar ik zou zeggen tuniek. Ik zou het zelf op een donkere skinnyjeans dragen.
Ik ben een super koukleum en loop de hele dag overslagvestje aan en uit te trekken. Zo'n cape zou ik maken voor binnen. Van een mooi wollen stofje lijkt het me wel wat. Ik kan lekker bewegen en mijn rug is lekker warm... misschien een 10cm. korter... Ja... hoef ik niet steeds overslagceintuur in 't gaatje te frutten, strikken of andersom alles, weer losgooien...
Mooi sjiek jasje... voor op een mooie jeans of zo, lekkere warme sjaal erbij.... haar op zolder... Jip... helemaal goed.


Dit is een inspiratieplaatje, de stofjes, kleurtjes, printje. Zo is het jurkje wel in de herfst te dragen, maar die kniekousen... ik heb daar niks mee... Zo'n strik onder m'n kin ook niet trouwens.... hahaha.
Dit is iets, waarbij Kirsten zei "Mam, wat een mooi rokje en die panty... die wil ik wel hoor!". Ik ben het met de dame eens. Voor mij is het een mooi plaatje, maar niet geschikt voor mij, maar voor haar... helemaal leuk!


De rok is trouwens het overslagrokje met plooitjes van een aantal foto's hierboven, maar dan een kílometer korter!
Weer een mooi inspiratieplaatje. De kleuren, cognac, paarsblauw, antraciet (volgens mij, want in het lamplicht zie ik het nu niet zo goed, hahaha). Ribstof, diverse ruitjes, wol, alles door elkaar.... Een rijk inspiratieplaatje!
Dit lijkt me ook weer zo'n makkelijk sla maar om me heen vest, het is gemaakt van gebreide kabelstof... Een uitdaging, want dat heb ik nog nooit gedaan! Leuk!!


Trouwens dat stofje wat eronderuit piept is dat jurkje met die roezeltjes... staat er leuk bij...
Ik vind de grote maten mode prachtig. Vind ik vaak bij de Burda, maar goed ook, ik had tot vorig jaar februari maat 46 dat heb ik nu niet meer en daar moet ik nog geregeld aan wennen. 


Dit is een hele mooie tuniek. Mooi decolleté, mag je wel meerdere exemplaren van in de kast hebben!
Deze set vind ik heel mooi!! Mooie snit, mooie schoenen... helemaal top.
Ooo, deze broek is mooi en stoer, met die stoere lussen onderaan... 


Ik ga gewoon proberen hem te verkleinen, moet vast wel lukken...
De kindermode is eenvoudig met mooie kleuren. Heel leuk en stoer. Bridget is weg van jasje met rokje... Qua maat kan het nog nèt...
Ik ben blij dat ik hem weer gekocht heb... 


Ik zal er nog véél in bladeren en heb me voorgenomen na de vakantie me weer ijverig in m'n vrije tijd op het maken van kleding voor mezelf te storten. 


Die uitdaging van Sancho van afgelopen weken heeft mijn ogen geopend en me wakker geschud.... Ik weet weer een beetje beter mijn maten en... ik moet gewoon durven en doen!!

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Mijn gedachten gaan uit naar de mensen in Noorwegen...




















Wat verschrikkelijk wat er gebeurd is.... ik heb er geen woorden voor... 



  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Vanaf de bank... deel 2

Gisteren kwam de dame met haar machine naar beneden gezet. Ze was een paar weken op haar kamer bezig met .... iets. Alleen dat "iets" werd niet helemaal zoals ze dat wilde. Gevalletje, gooi in de hoek... Maar het is ook niet makkelijk, om even uit de losse pols uit een stofje een topje te knippen en alles hop hop hop het gelijk helemaal perfect naar je zin is. Dus dit jurkje... is een ideaal projectje om er weer in te komen. Ze loopt heel wat op en neer om alles te verzamelen. Garen op een spoeltje doen... alleen heeft zij niet zo veel spoeltjes, dus wordt er eentje met weinig draad erop geleegd... 





Daarna worden de tekens die ik er al op had gezet doorgeknipt....


Een naadtoeslagje wordt gehalveerd...
 Er wordt heel wat gespeld...
Eventjes zoeken naar het pedaal... en gas geven maar... serieus snoetje hè.


Ik probeer foto's te nemen vanaf de bank, er staat wel een strijkplank in de weg... probeer met een telelens dwars door het onderstel van de strijkplank een kiek te nemen.... tja... je moet toch wat, hè.
Naden open strijken... oeps.... water is op. Effe vullen... en dan tap tap tap wachten... gelukkig is er wat op de tv.... hahaha. de Tour de France staat op. Dan wat naadjes open strijken en even later weer een husje open strijken.










Tussendoor gaat er ook nog een plonsje water naar binnen.... mjammie geef mij er ook maar eentje...
Oei... naadje verkeerd. Even lospulken en spelden. Ik help even door een hulpstiftstreep neer te zetten en het wordt opnieuw gestikt.


De spelden vinden nog niet automatisch de weg naar het speldenkussen... maar dat komt nog wel... oefening baart kunst!
Ook de locker wordt tussendoor gebruikt. Kirsten schrikt eerst van de snelheid, maar al gauw tjoekt het daar rustig aan tafel.
Elastiek door de tunneltjes bovenin trekken. Daarna even passen... elastiek om haar heupen strikken om te controleren dat de blauwe draadjes voor het tunnelbeleg op de goede hoogte zit...
Vandaag is ze vanmiddag weer lekker verder gegaan. Deze keer met haar ipod in de aanslag, koptelefoon op... swingend achter de machine... hahaha. Tussentijds leent Ramon haar laptop, want die van hem is bij de dokter... apparaatje maakt te veel lawaai en het geluid is telkens de draad kwijt. Maar die van haar heeft een geheime code.... ja, stel je voor hè. Dus Kirsten toetst even de code in en Ramon kijkt nadrukkelijk de andere kant op. Ja, ze mag niet denken dat 'ie toch misschien heeft gekeken!!


En dan even later... ik vraag aan Rem wanneer en wat we gaan eten, want het is al kwart óver zes.... zegt Rem.. "eh...". En weet je wat die grote lummel van een Ramon met een grote grijns zegt "O, het is nu te laat om te gaan kóken!"... Kirsten gaat gelijk ook glimmen... en Rem zegt tegen mij... "Moet je dat stel zien kijken....". Ik zeg.... "Het lijkt wel of ze kwispelen!"..... Nu vinden Rem en ik dat dat kwispelen wel beloond mag worden, ze gaan er nog ècht van kwispelen en hun beugelbekkies worden nóg breder. Rem heeft vandaag zijn eerste vakantie-dag... hoewel.... dat is niet helemaal zo, want hij heeft veel aan de mobiel en mail gehangen. Maar dat is altijd zo. Altijd wanneer hij vrij heeft gebeurd er "iets". Dus even worden de goede lijnen uitgezet en overgedragen... dan kan de èchte vakantie beginnen.... Dus de vakantie starten zonder te koken... is wel leuk. Rem gaat samen met Kirsten frietjes halen, met iets erbij. Kirsten gooit gelijk haar jurkje in wording naar me toe...






Dit is het resultaat van mijn gehaak op de bank... zo te zien moet ik een héleboel draadjes afwerken, maar gelukkig wordt de helft ook gebruikt om het aan elkaar te zetten, dat is denk ik wel leuk, allerlei kleurtjes als stikselsteekjes aan de achterkant... 


Ik heb vandaag weer de hele dag braaf op de bank gezeten... ik denk nog een paar daagjes... en dan kan ik weer aan de "wandel". Tussen aanhalingstekens hè, want rustig, rustig, rustig is het motto...

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Vanaf de bank... deel 1

Vanaf de bank... deel 1... ja, deel 2 komt er ook aan. Maar Kirsten is er nog druk mee bezig... ik regisseer momenteel een meisjesmiddag vanaf de bank. 


Ik heb een voorhoofdsholteontsteking, gelukkig doen deze keer mijn benen niet mee (nu zal je wel denken voorhoofdsholteontsteking en benen, maar het zijn allebei verschijnselen die bij IgA horen. Het zat er aan te komen... alleen weet ik nooit precies wanneer. Gisteren, nadat ik het ceintuurtje had gemaakt en zoompjes had gedaan van het broekpak en 30 seconden buiten had staan fotomodellen heb ik niks meer gedaan... 


Maar helaas, aan het eind van de middag, ik keek scheel (zachtjes uitgedrukt)... ik liep al een week op pijnstillers, maar nu werkte zelfs een combi niet meer... Tja... ik buig dan nederig mijn hoofd en pak braaf een penicillinekuur uit m'n voorraad... en neem een licht kuurtje (voor mijn doen is het een licht kuurtje) en geef me er volledig aan over. Blijf op de bank, dekentje erbij, kussentje in mijn nek, zodat hoofd gebakerd ligt en niet kan bewegen en ik goed kan ontspannen... en het werkt... ik val in slaap, pfew! 


Anderhalf uur later wordt ik wakker gemaakt, Rem heeft gekookt en ik mag op de bank mijn prakje opeten, het smaakt goed. Ik kom langzamerhand weer overeind en krijg weer wat praatjes, mits ik wel steeds weer een combi pijnstillers neem, maar met een sloot water spoel ik dat wel weer weg. 


Halverwege de avond, zelfs weer wat gehaakt aan mijn granny squares... het begint een leuk stapeltje te worden. Ik zie de berg katoenen bolletjes op m'n dienblad slinken. 


Vandaag ben ik nog steeds niets waard, maar als bankbedekking voldoe ik prima. Ik installeer me op de bank, met dekentje, natje en droogje. Krijg tussen de middag een lekkere tosti aangereikt. Verder hobbel ik van de ene pil naar de andere. Kirsten komt na mijn tosti ineens beneden met haar naaimachine, want ik zou haar helpen met het strandjurkje uit de Knip. 


Dat had ik haar beloofd, zodra ik mijn 7 kledingstukken van de uitdaging af had... niet wetende dat ik dan weer eens gezellig gevloerd ben.... grrrrrrrrrrr! Maar goed... we doen het vanaf de bank... en dat werkt best wel. Ik sta af en toe op om wat te drinken te halen en neem dan een kiek.... ook wat kiekjes vanaf de bank... je moet toch wat, hè. Maar het gaat om het idee, toch! Ze is nu bezig met eigenwijs elastiek van 2cm. breed, hahaha. Je moet haar gezicht zien... hahaha "Mam het draait!!!! Grrrrrrr". Ja, ze gromt!


Ondertussen heb ik 3 granny squares gehaakt en terwijl ik half naar de Tour de France kijk/luister... Kirsten kijkt ook geregeld, mits ze met haar neus deze kant op kijkt... dus niet tijdens het naaien, is ook wel een stuk veiliger voor haar vingers.


Rem kookt vanavond weer, en ik mag weer op de bank mijn prakje opeten. Zodra ik dát irritant ga vinden, onhandig gehannes e.d. gaat het de goede kant op. Maar nu... zucht... nee, alle ledematen wegen een ton per stuk... dus ik blijf op de bank...

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS