Shelbyville-Times-Gazette-collie-collie

Ja, en toen stond die gigantische stok achter de deur. Er kwamen rap allerlei reacties, die ik "plop" zo plaatste zonder naar datum of wat dan ook te kijken, want de knoopsgaten moesten er komen zoals ze zouden komen... 4 juni gebeurde er niets, maar dat is ook niet zo gek... ik was net de dag er voor aan die slowmotion-jurk herinnert en ik had de jurk vlak voor HET blogberichtje uit de kast gevist en ik wist blindelings de knopen te vinden... dus... Stap één verliep toch soepeltjes.



Eerste week, lag de jurk netjes in het zicht als superhint!! Maar toen kwam Ramon zijn verjaardag in het zicht en natuurlijk als perfecte chaoot... wil ik het netjes hebben als er een verjaardag is in mijn huis... Ahum dat lukt mij altijd zó gestroomlijnd. NOT. Dus ik begon met opruimen. Van A- naar B-tjes noem ik dat.... en ineens was mijn jurk uit het zicht en opgeruimd! IEKS... op dinsdag na zijn verjaardag ging ik met Bridget verder aan haar Mme Zsazsa-rokje en gingen we fleurige lapjes zoeken en kwam ik mijn lege naaibox tegen. Ik kwam ook die jurk wéér tegen.... hoe kon ik die toch wéér kwijt raken en uit het zicht! Schande!! Hup naaibox gepakt, ik plopte de jurk erin mèt knoopjes en de naaibox werd gebombardeerd als "projectbox"...



Nou, nu verwachtte ik toch ècht snel resultaat... Het zal je niet verbazen dat er van álles gebeurde... behalve die knoopjes. Ik kreeg inmiddels wel in de gaten dat ik mijn naaiplek thuis langzamerhand steeds meer miste, want ik was ondertussen wel met een lopend project bezig... een Katinka voor Farbenmix (bijna af). Ik irriteer me er aan, dat mijn eettafel steeds gevuld is met van alles, de erker gevuld is met van alles, de stoelen afzetplek zijn met van alles. Want werkelijk van alles ligt er klaar, of bijna klaar, of het zijn ideetjes.

Ik wordt er chaotisch van! Dus 's nachts, mijn ideale moment voor flitsende superideetjes, plopte het plan, dat ik in mijn slaapkamer voor het raam een prima plek heb voor een bureautje, hoeft niet groot te zijn, maar wel aan de zijkanten plek voor mijn machines, zodat ik als ik niets doe, het bureau gewoon netjes strak en leeg kan zijn. Maar... of het zou werken, weet ik natuurlijk niet. Dus wil ik het eerst even testen met het bureau van Bridget, dat op dat moment niet te vinden was onder bergen papier, knutsel- en handwerkspulletjes... Hm... even een serieus overlegmomentje met Bridget ingelast.



Of ik haar bureau mocht lenen om uit te proberen of een bureau op mijn slaapkamer nut heeft. Als ruil ga ik samen met haar haar hele kamer uitmesten en al het speelgoed toetsen aan de leeftijdskeuring (alles onder de 9 jaar wordt beoordeeld of er nog mee gespeeld wordt of niet). Bridget keek bedenkelijk. Niet zozeer dat ze haar bureau tijdelijk kwijt zou zijn, want missen zou ze het toch niet, want er aan zitten kon ze eigenlijk niet, dus... missen zou ze het niet, behalve als dumpplek misschien, hahaha.

Ze keek bedenkelijk, omdat haar kamer doorgespit zou worden en dat ze daar natuurlijk aan mee moest helpen (keuzes maken, wel of niet weg, vind ze zó moeilijk). Maar ze gaat akkoord, uiteindelijk zijn we twee middaagjes zoet geweest en zijn er 3 vuilniszakken zooi weg, één héle papierbak met blauwe deksel vól met papier en dozen van spelletjes die niet compleet waren. Anderhalve vuilniszak vol met knuffels die voor proef naar zolder zijn gegaan en als ze ze niet mist mogen die naar de Kringloop o.i.d. Één grote bak met poppenhuisspulletjes, wordt bewaard voor "later" en een halve vuilniszak vol met handgemaakte poppenkast handpoppen... ook voor "later". De dame is in die drie middagen een geroutineerde weggooister geworden, ze mag Kirsten wat mij betreft ook wel aansteken....



Ik dacht als dat bureau er eenmaal staat... staat er níets meer in de weg... Nee... dat moet je mijn ideetjes 's nachts eens vertellen... Pfff, die bezorgde me een héél leuk idee, maar ook een idee waardoor ik ineens op moest schieten met iets... en dat "iets" is wel "iets" voor de Give-away... Tssss het is óók altijd wat, hè! Mijn oma noemde dat schijtlaarzentechniek... Allemaal omtrekkende bewegingen om iets vervelends niet te hoeven doen en uiteindelijk als de kat in het nauw zit (ahum Hoe kom ik dáár nu bij) wordt er ineens in de houding gesprongen en is het in een scheet en knikker gedaan... Oooo, wat heeft mijn oma toch weer gelijk. Ook al leeft ze al twintig jaar niet meer, mijn oma zit nog geregeld in mijn hoofd en denk ik aan haar in mijn doen en laten of als ik iets tegen komen of iets hoor... Ze is er niet meer, maar toch eigenlijk weer wel! Wel grappig.



Nu, vandaag sprong ik éindelijk in de houding, want deel één van dat "iets" van de Give-away is af... Om even voor twaalf vanmiddag was HET klaar en kon ik DE jurk bij de lurven pakken! Aangezien ik continue die jurk meesleep, dus ook naar mijn werk... continue ook voor Jan Doedel... maar toch wel handig. Niet dat ik er zin in had... hm... het ligt niet aan de jurk, het is gewoon het laatste kleine klusje waar ik zo'n gedoe over maak, want het stelde werkelijk geen zak voor.

Kwart over twaalf, na een plons water en een colaatje te hebben ingeschonken pakte ik DE jurk en DE knoopjes. Ik legde ze even op een rij... Ik had er meer gemaakt, zodat ik kon kiezen welke knoop op welke plek het mooist uit zou komen. Ik pak de jurk en leg hem neer om de plaats van de knoopsgaten te bepalen (1 minuutje werk). Vervolgens meet ik de knoop op en vervang het gewone voetje voor een automatisch knoosgatenvoetje, stel alle knoppen, toeters en bellen in de goede stand en tjoek, tjoek, tjoek 7 of 8 (weet ik niet meer en ik ben nu te lui om op te staan, hahaha) alle knoopsgaten op de jurk.

Je wilt niet weten hoe lang ik daar mee bezig ben geweest... Nog geeneens 10 minuutjes (schaam je diep Blokkie!!). Sjucht... toen knoopsgaatjes geopend en het pand op het andere pand gelegd om de plaats van de knopen te markeren. Mja... blijk ik een sierstiksel langs het linkerpand te zijn vergeten. Ohooooooooh!! Snel een sierstiksel op de jurk gestikkelateurd. Één minuutje werk. Daarna tweede poging om de panden op elkaar te spelden om te kijken welke knopen waar moeten komen. Hm... vijf minuutjes werk. Daarna naald uit het speldenkussen gevist, draad erin... en de één na de andere knoop erop gezet. Twintig minuutjes werk... Dus wat blijkt... een heel gedoe over knoopsgaten maken, maar met de knopen eraan zetten ben ik véél langer bezig. Tsss!

Wat de give-away betreft, deel twee wordt morgen gedaan... en deel drie (fotoshoot) is waarschijnlijk maandag.

Ik kan dus nóg niet laten zien waar de Give-away uit bestaat... Sorry, maar ik kan wel laten weten WIE er nu gewonnen hebben.... en dat zijn drie dames!

Er is nu iets nieuws in de webwinkel... kinderparty's en workshops!

Een workshop geven is een soort van meisjesdag van Bridget met mij, maar dan met wat meer meisjes. Ik merk aan Bridget hoe leuk het is om met je handen bezig te zijn, tussendoor afgewisseld met wat te drinken en snoepen. Tijdens een proef-workshop heb ik gemerkt dat ik dat best wel goed kan, uitleggen wat de bedoeling is, de kinderen nieuwsgierig maken wat we gaan doen. De meisjes kijken eerst verbaast in alle bakjes wát er wel niet allemaal voor materialen zijn... en vertellen enthousiast wat ze mooi vinden en wat ze graag op hun bloemenschilderij willen.

Het is niet alleen leuk voor kleine meisjes maar ook voor grote meisjes. Want ik geniet er zelf ook heel erg van om met mijn handen bezig te zijn, vooral als er tussendoor gezellig wat gedronken en gekwebbeld kan worden en er aan het eind van de workshop een mooi werkstuk klaar is.

Voor de kleine jarige meisjes kan er ook voor een taart of cupcakes gezorgd worden. Voor de grote dames voor een vrijgezellenfeestje of een collega-uitje kan er ook voor een High Tea worden gezorgd. Ik ben dól op een High Tea, met mooi servies en etagères met lekkers... Hm... ik heb er al zin in.

Er zullen nog wel meer soorten workshops komen, maar dat komt vanzelf wel naar boven ploppen... Misschien wel een combi van een E-book patroon met een workshop van twee avondjes/middagen of zo... Hm... ik laat daar mijn gedachten nog wel eens over gaan...

Dank je wel!! Vorige week heb ik van het blog Frullemieke een Award gekregen, de Sunshine Award!! Zij is een fiere mama, die nog niet zo lang achter een naaimachine zit,  héél creatief is en van kleur houdt. Kijk maar eens naar haar knopendoos en lintjes... bakkenvol kleur!!

De regels voor deze Award zijn:
- Bedank degene(n) waarvan je de Award hebt ontvangen.
- Geef antwoord op 10 vragen.
- Nomineer 10 nieuwe blogs en laat ze weten dat ze de Award hebben gekregen.

Ik heb een aantal weken geleden natuurlijk een gigantische stok achter mijn deur gezet om te zorgen dat ik die verrekte knoopsgaten en knopen eens op mijn jurkje ging zetten en die stok was natuurlijk in de vorm van een Give-away... maar dan moet ik natuurlijk wel een leuke give-away weg te geven hebben...


Dus buiten het maken van die gaten in mijn jurk heb ik nog een klusje... Wát geef ik als give-away uit mijn webwinkel?? Gelukkig slaap ik 's nachts heel goed en word ik af en toe (rond een uur of één) héél goed wakker en ploft er een ideetje naar boven. Zo ook vannacht! Ik was vannacht nog niet helemaal uit over de hoe en de wat (ja, dat is om één uur 's nachts iets te veel gevraagd) en ook hoe ik het dan ging doen, want het is natuurlijk binnen een scheet en een knikker 1 juli (whoehaha, de tijd vliegt)...

Nu zijn vandaag de lijnen uitgegooid... Morgen worden de puntjes op de "i" gezet... Donderdag gaat het door de keuringsmolen... en dan moet ik er nog wat bij verzinnen... Nou ik hoop op nog zo'n creatief-bedenkend-nachtje... dat kan ik wel gebruiken, hahaha.

Onderweg had Kirsten een vraag en antwoord-spelletje bij zich, gekregen met haar verjaardag. Heel wat gegier en gegiebel achterin. Reuzegezellig. Toen kwamen we aan, vlak bij het zwembad met het eiland was de weg opgebroken, dus gingen we het laatste stukje lopen. Ik had weer eens stiletto's aan, ja, lekker snugger, weer eens niet nagedacht, dus ik was blij met een stevige arm van Rem.


We waren nog eventjes te vroeg, dus we hebben voor de ingang op een bankje ons restje drinken wat we hadden gekocht opgedronken. Lekker in het zonnetje, héérlijk weertje hoor. Daarna werden we geroepen en konden we naar binnen. Er werd het een en ander uitgelegd, de gang van zaken waar je je schoenen moest laten, in de gang onder een houten bank. Dat ijzeren dingen en stenen in de sauna's heet zijn en absoluut niet aangeraakt mogen worden. Dat we een privé kleedkamer met allemaal hokjes hadden die op slot kan. Dat er niet gerend mag/kan worden, want als de vloer nat is, is die spekglad. Dat er een intercom is om drinken, hapjes en ijsjes te bestellen, er niet gedoken mag worden en dat er op het eind een seintje afgaat als de tijd "op" is en er dan rap gedoucht kan worden en dan in het kleedkamer weer alle tijd is om af te drogen, aan te kleden en haren te föhnen.

We doen op de gang onze schoenen uit en gaan daarna de kleedkamer in. Alle meiden duiken in een hokje (het zijn hokjes van stoffen lappen, wel hygiënisch, want die kunnen zo de was in. Het is er dan ook kraakhelder! Eén voor één komen de dames te voorschijn, staarten worden er gebakken in de lange haren en hup het spul gaat naar binnen. Kirsten merkt al gelijk dat het glad is, want haar voet glijdt bij de eerste stap al weg hoppa.... gelukkig blijft ze overeind. Ze gaan het bruggetje over en de boel verkennen en plonzen in het zwembad. Rem en ik verkennen ook de boel... we lopen over de loopbrug, naar de trap, de omgang op en dan naar het buitenterras, er is niet veel uitzicht, maar daardoor is het wel heel luw en privé.


Halverwege gaan we een ijsje bestellen iedereen wil een Magnum... ik heb een Magnum Gold, de rest geloof ik een Magnum Classic. Mjammie is het. Rem en ik hebben allebei een boek bij ons en gaan op de ligstoelen lezen. Na het ijsje gaan de dames in de sauna's, bubbelbad, plonzen in het buitenbad en maken bommetjes voor onze neus, terwijl Rem en ik aan het lezen zijn, hahaha.

Op een gegeven moment is het seintje dat het alweer vijf uur is... dus douchen en hup omkleden en haren föhnen. Kirsten had gevraagd of ik haar haar wil föhnen, want als ik het doe is het gigantische dikke lange haar het snelst droog. Dus ik duik als eerste een hokje in om me te verkleden, mijn haar zat in een haarklem dus is redelijk droog gebleven, gelukkig! Ik kan daarna snel Kirsten's haar doen. Best wel snel is het redelijk droog en gaat ze zich omkleden. Ik loop snel de kleedkamer uit naar mijn schoenen, want mijn broekspijpen zijn aan de onderkant nu toch ècht drijf. Dan kan ik snel mijn schoenen aan en buiten op het balkon, waar Rem inmiddels al zit, mijn broek laten drogen. Het is ineens nog warmer weer buiten, heerlijk, het windje is gaan liggen... De één na de ander komt naar buiten en na een half uur na de bel is iedereen omgekleed, geföhnd, opgetut en mèt schoenen aan gereed.

We gaan naar het centrum van Antwerpen. Daar weten we de weg tenminste, ieder geval waar een heerlijke Italiaan te vinden is. Dus hup rijden maar.... mja... hm... de navigatie is nu even niet echt riant duidelijk... de stoplichten ook niet, want er is een rood bolletje aan (je weet wel rechtdoor) met daaronder twee bolletjes uit en dááronder een groene pijl met rechtdoor aan ??? We kijken elkaar aan, huh?!? Maar goed we volgen als een koe de rest, maar uiteindelijk kan Ome TomTom het toch echt niet meer vinden en brengt ons onder het water in de tunnel, IEKS, daar willen we niet heen, maar goed we gaan onderdoor en aan de andere kant van het water met een scherp bochtje keren (of het mag weet ik niet) en gaan we wéér de tunnel door. Ineens herkent Rem een parkeergelegenheid langs het water, daar liggen ook allemaal boten onder een heel oud dak met mooi versierde fronten. We parkeren daar het busje en stappen het voetpad op om even later naar links de straatjes in te duiken. 



De kompas van Rem doet het uitstékend, want ineens begin ik het ook te herkennen, wel lekker hoor. We komen allerlei winkeltjes tegen, helaas allemaal al dicht hoor, maar we komen op het plein, daar gaan de dames even poseren voor het standbeeld, hahaha. Veel hilariteit van andere mensen, een man grapt "Zó u, heeft het goed gedaan, zes dochters!!". Dus Rem adrem "Ja, ik heb goed mijn best gedaan, hè!"


Even later zien we de Pizzeria waar we naar toe willen gaan. Rem en ik lopen steeds als een stelletje nadruppels achter de dames aan. De dames zijn al binnen en hebben al een tafeltje voor 8 personen geregeld. Hahaha, we hoeven ze alleen maar te volgen met een trapje naar boven. Daar staat een riante tafel klaar. Binnen een paar minuten krijgen we heerlijk stokbrood met kruidenboter en worden er drankjes besteld en even later neergezet. Dan gaan we rustig van de kaart bestellen, maar het is eigenlijk binnen een paar minuten duidelijk wat we willen.

De giebelgeiten zijn hélemaal uitgelaten, en babbelen en lachen wat af.... We zijn wel duidelijk het luidrustigste tafeltje, maar ook met de laagste gemiddelde leeftijd, dus dan mag dat hè. Als de "kinders" de jongeman van de bediening maar netjes bedanken voor de glazen fris en borden met lekkers die ze geserveerd krijgen en gezellig lachen vinden we het best.



Na het eten was het de bedoeling ergens een hoorntje met ijs te snoepen, maar ineens na een kwartiertje rondhobbelen komen we op het plein terecht met dat standbeeld. Daar staan héle grote stenen rondom en de dames gaan er "plof" op zitten. De één na de ander zegt dat 'ie eigenlijk bomvol zit en je merkt dat ze ook wel een beetje moe zijn. Dus we vervolgen onze route en lopen door alle straatjes weer naar de parkeerplaats. Er is ook een Festival bezig, daar liepen we de eerste keer niet langs, maar we hoorden het wel. Daar vlakbij staat dit kasteeltje en daar kan je doorheen lopen, hebben we dus gedaan, hahaha.



Hier staan de dames vóór het kasteel. Even later ploffen we in het gehuurde busje en de dames gaan naar hun ouders sms-en of ze ook mogen blijven slapen. Dat had Kirsten ergens in de middag gevraagd. En aangezien ik pasgeleden achter de schotten bezig was en de in lucht opgeloste luchtbedden weer terug had gevonden en er dus weer slaapplek is voor minstens 6 grote dames vind ik alles best.  Ik weet alleen niet of ik genoeg brood heb voor het ontbijt, maar dat zien we dán wel weer. Onderweg zijn we zéker weten de luidrustigste en beweeglijkste bus op de weg. Ze zijn aan het party-en op een meengenomen cd-tje. "Hands in the air" en alle handen zwiepen in de lucht, hahaha. Telefoontjes komen binnen dat de dames mogen blijven logeren... een gezellige heksenketel is het.

In Gouda aangekomen, gaan we langs de ouders natte zwemspullen inleveren en logeerspullen ophalen en we zijn zo rond half elf weer thuis. Er wordt gelijk héél energiek luchtbedden gepakt, opgepompt, pyjama's aangetrokken en een dvd uitgekozen om languit in de woonkamer (want daar gaan ze slapen) een film te kijken. Ramon zit net als vanochtend weer als een Prins tussen de dames (die heeft toch een dagje, dat wil je niet weten, hahaha).

Om één uur, strompelen Rem en ik naar boven. Ramon hobbelt ook mee, ja, dames en heren gescheiden !! hahahaha. Ik kan je vertellen het was héél laat eer het beneden stil was. Ik ben om drie uur nog wezen melden, dat het toch ècht bedjestijd was. Daarna weet ik het niet meer, maar volgens Rem werd het pas om vijf uur stil... Ooooo, sorry ouders, maar we kregen ze ècht niet eerder aan het slapen. Gelukkig hebben ze vandaag nog om bij te komen en is er op de laatste week school niet veel meer te doen!

P.S.: Bridget is trouwens twee daagjes logeren bij oma, je zal misschien gedacht hebben, waar heb je haar gelaten. Nu ze wordt héérlijk verwend door Oma Marijanne! We gaan haar strakjes (het is nu inmiddels zondag) ophalen.

Ieder geval Kirsten ligt nu languit op de bank met de lapjesdeken van Bridget en volgens mij zijn haar oogjes nèt nog open.... Nu ik het verhaal heb opgeslagen zie ik dat ze ligt te pitten....!!

Het lijkt soms, dat ik een héle tijd niet achter de naaimachine zit en daardoor niet veel laat zien op mijn blog, maar zoals bij de Katinka van Farbenmix... alleen met een broek op de kiek is niet zo'n strak plan... Dus... heb ik op de korte versie van de broek Katinka een bloesje gemaakt, wel her en der wat veranderd, want ik had een piepklein lapje. De hoeveelheid stof was meer voor een topje hooguit tuniektopje. Maar op de broek leek mij een Kyoko van Modkid wel leuk, dus toch maar wurmen met het stofje.

Het patroon heb ik wel moeten vergroten, want deze gaat tot 7 jaar (er is wel een grotere versie, maar die had ik even niet in de buurt). De mouwen stukken minder wijd gemaakt, vind ik namelijk niet handig i.v.m. school. De rok is uit één deel en ook weer véél minder wijd en een stukje korter, want mijn lapje was ieniemienie. De ceintuur is ook een stuk smaller dan het origineel, weer doordat het lapje klein was, maar ik vind het qua verhouding eigenlijk wel juist mooi. Ik heb de zoom afgewerkt met een grijs-wit ruitjesbandje en de striklinten van de ceintuur zijn van hetzelfde ruitjesband.


Zoals je ziet zijn bij Bridget bij beide foto's haar ogen dicht... Ze kon ze gewoonweg niet openhouden. Zo fel was de zon op het water... zoals je ziet héél fel en dan was de zon nog wel achter haar... Wel jammer, want de foto is qua silhouet héél mooi.


Hahaha, effe gek doen tussen de foto's door. Op de donkerblauwe broek had ik ook nog niets. Maar ik had genoeg stof voor een bloesje (en nog meer, maar dat komt er aan!). Ik kon niet zo gauw een patroontje vinden dat ik leuk vond op de broek. Als ik een leuk patroontje vond was dat een bloesje tot maat 122 of 128... Tja... En in de grotere maten vond ik weer geen bloesje... Zucht, dus toch maar even een modelletje zelf getekend. Ik wilde namelijk een simpel bloesje, dat ze zo over haar hoofd heen kon trekken, lekker makkelijk met gym.


De mouwtjes vind ik ietsjes te wijd en te lang geworden, maar ja, dat merkte ik pas toen ze het aan had en dit heb ik in een ochtendje voordat we op vakantie gingen in elkaar gezet, dus dat zag ik in Italië pas. Mja, niet handig, maar goed. De lengte, breedte, de kraag en afwerking van het bloesje was goed. Precies zoals ik het wilde hebben.


De binnenkant van de kraag en naadtoeslag mv zijn afgewerkt met satijnen donkerblauwe biaisband... Je kan net een ietsiepietsie zien bij de halsopening.


Ik wilde het bloesje getailleerd maken, zonder dat er een strikceintuurtje aan te pas kwam. Ik heb voor op haar rug een elastisch ceintuurtje gemaakt met twee tunneltjes met elastiek. Het ceintuurtje is op het voorpand aan beide kanten vastgestikt. Het blijft verder perfect op z'n plek en ik heb gelukkig goed gegokt hoe wijd het ceintuurtje moest worden (leve de paspop!!).

Hier staat de dame in het licht van een héél warme bouwlamp... het was zó donker buiten, dat alle lampen van binnen niet veel effect hadden op de donkerblauwe broek... en voor de cover móest er een nieuwe foto komen met duidelijke stiksels, details e.d. van de broek. Uiteindelijk is er een foto voor de cover gebruikt die ik buiten in de tuin heb genomen met een paraplu boven haar hoofd, omdat het regende, hahaha. Het regende niet hard, maar ik werd wel nat!


Bridget wilde graag dat ik de schoenen op de kiek zette, waar ze al die tijd op had gestaan... Nou vooruit dan!

Binnenkort zal ik vragen of Bridget mij op de kiek wil zetten met het zwarte klokrokje dat ik een aantal weken geleden heb gemaakt. Ik probeerde het met de zelfontspanner... het werd één grote zwarte vlek, niet ècht iets om te laten zien, hahaha.

Bridget had deze week een rood lapje uitgekozen voor het fronsrokje van Mme Zsazsa, maar daarvoor bleek het lapje te klein. Nu had ik wel gezegd, dat we dan wel een recht basis fronsrokje gaan maken, maar het wordt qua lengte wel een tikkie te kort vermoed ik. Dus bedacht ik dat Bridget er dan wel een onderrokje onderuit kon laten piepen. Ik heb nog witte poplin liggen en misschien met een rood rolzoompje krijg je een vrolijk contrast.

Vanmiddag ging ik Bridget bij een vriendinnetje ophalen en ik moest even naar het Postkantoor om een pakketje weg te brengen en ineens zie ik De Kreatief in de verte en bedenk ik dat Bridget gewoon leuke bandjes aan het zoompje moet stikken. Dus wij naar De Kreatief, Bridget duikt gelijk in de bandjes en komt met een ruitje en een stippeltje terug... Ik loop even later ook nog even te snuffelen. Ik vind de stip qua kleur het beste bij het lapje passen en we snuffelen verder. Ineens vind ik ergens boven de bandjes allerlei kantjes, dat kan Bridget niet zo goed zien. Er ligt een vrolijk kersjes- en appeltjesbandje... Tsja... dat is hem!! Bridget is het er hélemaal mee eens. Ze had ook nog een leuk blauw geborduurd bandje gevonden, maar laten we ons eerst maar richten op dit rokje. Mijn kasten en lades puilen nog steeds uit, dus...

Het wit waar het lapje hier op licht is geen poplin hoor, zoals je ziet aan het structuurtje. Het is nu donker en door het lamplicht krijg ik het rood anders niet goed op de kiek, maar wel met een witte contrastkleur achter het lapje. De broek Katinka die bijna af is ligt eronder. Het schiet niet zo op, omdat het overal tussendoor moet, maar ik hoop dat 'ie morgen af is, zodat ik aan andere dingen kan gaan werken die staan te trappelen om onder mijn machine te gaan liggen, hahaha.

Ze vind het maar wat spannend. Hierboven zie je dat ik mijn naaicase weer zijn functie terug heb gegeven. Het wordt een beetje onoverzichtelijk, dus ik stop mijn lopende projecten, waar ik mee bezig ben weer in mijn naaicase, kan ik me daar op richten i.p.v. dat er van alles en nog wat ligt.


De dame vouwt het patroontje van het fronsrokje uit en legt het op de stof. Hm.... Je ziet haar denken... "De  rok is te lang mama!". Ik zeg "Nee hoor, het rokje is niet te lang, de stof is te kort!". "Oooh, dus toch...." "Yep" zeg ik. Zullen we nog een snoekduik in de kast nemen... "Mja, is goed". Ze kijkt een beetje sip, want rood is haar lievelingskleur, maar ik zeg dat we er dan wel een recht fronsrokje van maken, maar dan moeten we even in het boek van Mme Zsazsa duiken om te kijken hoe hoog en wijd het rokje dan moet worden. En anders verzint mama wel wat... "Da's goed." zegt de dame.



We stappen de trap op naar boven en we beginnen te neuzen in de rechter dubbele kast. Daar liggen de meeste zomerstofjes... Maar de dame vind het allemaal te wit. Het enige die ze leuk vind, is het lapje dat al gereserveerd is voor een Elodie, de lap is groot, maar ik weet ook weer niet hoe groot, dus er kan misschien wel een rokje uit, maar dat weet ik niet zeker. Dan lopen we naar de linker dubbele kast, ik wijs wat batikjes aan, maar ik zie nergens iets roods liggen. Ineens zie ik een hele mooie blauw met zachtblauwe print erop. Ook een soort batik-achtig typje... Bridget gaat glimmen, ik zeg dat ik er ook nog een tricotje bij heb, dus ik kan er ook nog een shirtje op maken. Bridget knikt blij, dat ze het een leukert vind.


Dus weer strijken, en daarna gaat de grote lap op de tafel. Ja, deze is groot genoeg om nog een jurkje uit te maken. Ik leg haar uit hoe ze het beste de eerste spelden in het patroon kan spelden en daarna de rest opvullen met spelden. Even later zitten alle twee de rokdelen op het stofje, het tailleboord maakt ze van tricot, want ze gaat eerst een rokje maken zonder rits. Dan is het uitknippen geblazen, ik geef haar een zoommaatje om exact 1cm naadtoeslag te knippen. Ik merk dat het toch niet zo handig werkt en geef haar bij de tweede zoom een pen, ze kan misschien beter eerst streepjes zetten om de naadtoeslag aan te geven. Bridget zegt direct dat dat véél makkelijker gaat dan direct knippen. Tsja... ik vergeet soms wat het handigst is voor haar, ik ben het zo gewoon om hup, hup, hup te doen, dat ik nu goed moet nadenken hoe ik het haar laat doen.

Even later zijn de rokpanden uitgeknipt en gaat we op zoek naar garen, lockgaren en elastiek... wordt vervolgd...

Ramon is alweer 16 jaar geworden. Wat gaat de tijd snel. Zoals je ziet is de foto hierboven niet in Nederland genomen maar in Italië in het plaatsje Lazise (moet nog effe checken of ik het goed schrijf hoor). Ramon wenst niet meer op de kiek te gaan, zeker niet als hij vermoedt dat het op het blog terecht komt en dat mag hij vinden. Maar een kiek van de achterkant heb ik hem niet over horen morren, dus bij deze een prachtige achterkant van Ramon, hahaha.

Dit keer heeft Nathalie geen taart kunnen bakken voor Ramon, want ze moet het wat rustiger aan doen. Bridget bood toen aan om taarten te bakken en dat heeft ze grotendeels dan ook zelf gedaan. Rem heeft de benodigdheden gekocht. Ik heb de oven aangezet op de goede temperatuur, af en toe een tollende bak vastgehouden, de mixer zorgt ervoor dat hij gaat tollen. Voor Bridget is de mixer nog iets te zwaar en te groot, dus ze heeft daarvoor beide handjes nodig.












Bij de appeltaart (met Berliner roomvulling!!!) heb ik de appels doorboort en geschild en de rest deed ze weer helemaal zelf!!). Op de dag zelf moest er nog één chocoladetaartje de oven in, en zo hadden we dus vier !! taarten voor al het bezoek. Tegenwoordig hebben we geen kookwekker, elke keer als ik of Rem er eentje kopen doet dat ding het binnen no-time niet meer. Nu heeft Rem zo'n, hoe heet zo'n ding. Het is geloof ik géén I-pad... maar een .... grrrr ik kan er niet opkomen... Nu ja dat ding hier links dus, die heeft een App met een kookwekker, ideaal doet het altijd en perfect op tijd... mits je hem natuurlijk wel aanzet hè!


Omdat het zondag natúúrlijk ook vaderdag was, begon Ramon zijn verjaardag pas om drie uur 's middags... Natuurlijk bij ons wel 's ochtends (eerst lekker uitgeslapen, dat was zijn wens, hahaha). Maar ja... tot drie uur wachten duurde wel héél lang. Hij was vooral benieuwd of zijn nichtje Savannah ook kon komen. Zij was woensdag uit het ziekenhuis ontslagen na een blinde darm operatie. Helaas lukte het haar nog niet, ze loopt nog helemaal krom van de pijn en vind het al snel te druk. Ze kan inmiddels wel weer eten, want ze heeft héél lang last gehad van de narcose gehad. Maar gelukkig is ze weer thuis!


Tsja...  het ziet er niet echt wauwie uit, maar gezien de wisselvallige weervoorspellingen en een geplande barbecue leek het Rem wel verstandig een partytent op te zetten. Dus dat ding uit de berging gehaald (het is eigenlijk voor op vakantie, als er geen goede schaduwplek is waar we zitten) en de puzzel in elkaar gezet.


Ah toch een kiek van Ramon, heeft Rem gemaakt met toestemming van deze 16-jarige !!! Dus je ziet een zij-aanzicht van hem... hij is op dat moment bezig berichtjes heen en weer te sturen met klasgenoten e.d. De barbecue hebben we van achterin de tuin bij de grote eettafel maar verhuisd onder de partytent, je weet maar nooit hè. Uiteindelijk was het best wel zonnig (halen en brengen) en hebben we de verjaardag buiten gevierd.


Ramon heeft geld gevraagd, want dan kan hij het bij elkaar leggen en iets moois kopen. Hij heeft of eigenlijk krijgt hij dat nog van Kirsten en mij een plafondlamp bij de IKEA vandaan, maar dan moet hij mee om precies te kiezen welke hij wil. Ik wist het namelijk niet zeker, en bij twijfel wacht ik liever. Dus Kirsten heeft een mooie "bon" uitgeprint met tekst erop en een plaatje van de vermoedelijke lamp (zie hierboven, maar de lamp zit op z'n kop, het zijn nu schijnwerpers, hahaha). Van Bridget heeft hij een boek gekregen, die staat hier ook niet op, want die zit al in zijn schooltas om in tussenuren te lezen (deze kiek  is gisteren pas genomen vandaar). Boek van mijn ouders en ook nog van iemand een luchtje en een berg kaarten. Hij is goed verwent denk ik zo.

Gisteren kreeg hij eindelijk het cadeau van Rem, dat kwam uit Amerika. Een Cars Sketchbook & Reference Guide... Dat is een boek dat laat zien hoe auto's worden ontworpen en kan je zelf ook auto's leren ontwerpen. Héél leuk!! Vandaag ging het boek van Bridget uit zijn tas en ging dit boekje (met mijn ontwerppotloden !!) erin!! Hij is er dus héél blij mee... lekker hoor zo'n creatieve vent!!

Zondagochtend stappen Bridget en ik op de fiets om voor papadag een bosje bloemen te plukken. Dat had ik beloofd om te doen, dus iedereen lag nog te knorren toen wij op de fiets zaten. Inmiddels ben ik zo handig om een snoeischaar mee te nemen, want niet elke stengel is gewillig... dus, knip, knip, knip... langs de sloten, langs de landweggetjes... het resultaat is... dit! De kleuren zijn feller, maar het paarsblauwe komt zoals gewoonlijk niet goed uit de verf.


Mooie witte, paarse en gele bloemen... van alles door elkaar.


Ook allerlei grassen en klimop zit erin...


Tijdens het nemen van de kiekjes van de blommetjes zat spetter op mijn schouder zich druk met mijn camera te bemoeien. Ze wil óók kijken en kwettert aardig wat commentaar... Als ik de camera op haar richt (effe goed mikken en in één keer is het nog raak ook), draait de oelewapper zich ineens half om... Nou ja zeg!!

We zaten pas half elf aan het ontbijt... zoals de tieners en papa het graag hebben, even een beetje uitslapen! en geen ontbijt op bed, want daar houdt Rem niet van, maar wel verse aardbeien. Die net geplukt in het bakje lagen om verkocht te worden. Dit waren èchte aardbeien, dat zag je aan de vorm, dat zag je aan de kleur... en vooral de smaak... geen suiker nodig hoor!

Gisteren de Knip op de mat en vandaag de Burda in de winkel. Natúúrlijk neem ik die gelijk mee... het is lekker zonnig als ik hem ga halen en de cover bezorgt me een vakantiegevoel... Ah... nog drie weekjes school en dan begint de zomervakantieperiode... Alles lekker weer in een standje lager... en natuurlijk ook veel leuks maken achter de naaimachine.


Dit setje is gemaakt in de Indigo tint, maar het is zó donker dat het wel zwart lijkt. De bermuda heeft plooitjes en dat is ideaal als je bredere heupen hebt en/of stevige bovenbenen. Dan valt de broek gewoon veel mooier. Het blousejasje is qua model een kort pyjamajasje. Heel eenvoudig en héél recht. Naar mijn smaak iets té recht, maar dat zal wel komen, omdat mijn lijf niet recht is, hahaha.


Dit is een setje met wat tegenstrijdigheden. De rok is er eentje met een mooie sjieke getailleerde perfect sluitende snit... de top is... wijd, recht, plomp.... vormeloos... met een klein kraagje...Hm... Volgens mij zal het bij een tenger postuur, met niet te veel voorgevel wel staan, maar... mja... ik vind het zonde voor bij zo'n mooi rokje.


Een HIJ/ZIJ overhemd. In de maten 40-48 (ZIJ) en 46-54 (HIJ). Het is een klassiek model overhemd, met een opstaand boordje, blinde knoopsluiting en een rondlopende zoom. Ik snap alleen niet waarom de damesmaat pas bij maat 40 begint, want er zijn natuurlijk ook dames met een kleinere maat die samen met hun man in twin-look willen lopen, hahaha.


Dit is een heel lief blousje met raglanmouwtjes. Ik vind het een dot van een blousje, hier is 'ie gemaakt van chiffon, maar is natuurlijk ook leuk van broderie, batist of gewassen zijde.


Deze broek is een easy broek, met een uitleg verderop in het boekje. De broek heeft een grappig detail, de broek sluit met een striklint en door dat striklint aan te trekken ontstaat er een cirkeltje op je buik... een platte buik lijkt me wel handig bij zo'n eye-catcher!


Dit vind ik een prachtig plaatje. Het is een eenvoudig zwart wit, hele mooie accessoires (oud fototoestel, hahaha) en ontzettend mooie sandaaltjes. Ik heb nog nooit zo'n leuke, aparte en stoere bovenkant gezien bij sandaaltjes.

De broek heeft een mooie smalle snit, perfect voor wie slanke benen heeft. Aan de onderkant zit een klein omslagje, die het nèt een sjiek cachet geven. De top is heel eenvoudig van snit en héél mooi met de kleine details middenvoor en kimonomouwtjes die door een koordje bij de schoudernaden wordt gerimpeld.


Dit is een heel mooi jurkje, perfect little dress om mee te flaneren. Het mouwtje heeft een plooitje en is hoog geknipt en is dus tegelijk ook schouderband. Maar hou rekening mee met de bandjes van je beha... die moeten aardig aan de buitenrand van je schouders komen, want anders zie je het bandje zitten en dat is zonde. Het jurkje heeft drie kleine springplooitjes in een naad aan de zijkant van het voorpand.

Een héél leuk jurkje om te maken en nog leuker om aan te trekken, hahaha.Ik wil deze wel graag maken hoor!


Een heel leuk eenvoudig blousje. Simpel van snit, leuk met driekwart mouwen en midden voor een splitje met een eenvoudig drukkertje als sluiting . Echt een leuk blousje voor op een jeans of een linnen broek, of zoals op deze kiek een kort stoere broek(je) hahaha, want het heeft exact de " lengte" van het broekje van Daisy van de serie Dukes of Hazard, hahaha.


Hahaha, kijk naar de technische tekening en je gelooft niet dat deze dame op deze leuke kiek een dubbele vierkante lap aan heeft, maar het is ècht zo... Men neme een schattig stofje, knipt twee vierkante lapjes, twee driehoekjes en een strikceintuur... en dan krijg je dit. Kind kan de was doen of te wel, iedereen die kan meten en recht knippen en naaien kan dit maken. Superleuk!! Leuke workshop voor een tienerfeestje, hahaha.


Dit blousje is ook wel leuk, maar vind ik persoonlijk te braaf. Ik vond de vorige met die gekke vierkante lapjes leuker en komischer.


En dit is een snoes van een blousje. Schattig lapje, leuk afstekend biaisbandje waarmee de mouwtjes en de hals is afgewerkt. Dit modelletje kan je op allerlei broeken en rokjes dragen... Doordat er bij de hals wel veel rimpeltjes zitten is een dun soepel stofje het mooist.


Dit is een heel mooi getailleerd blousje, waarbij de hele blouse in delen in elkaar is gezet. Dit modelletje kan je dus maken van verschillende stofjes, of zoals het voorbeeld in één soort stofje en door sierstikseltjes de snit accentueren. Zoals hier met een heel eenvoudig stofje met een werkje erin lijkt mij het mooist.


Nog een mooi blousje, héél eenvoudig van snit, en geen lastige onderdelen zoals manchetten of zo. Ik denk dat dit blousje best wel snel in elkaar zit.


Bodybuilder versus jaren 50 poppetje... Ik moet toch wel héél erg lachen om de tekening naast het fotomodel met snoezig zomerjurkje aan... Het bovenlijf lijkt wel van een man, op de nek een klein koppie en onder de rok iniminibeentjes... Nee... iemand was volgens mij even in de war, hahaha.

Het jurkje is er eentje met een héle aparte snit. Het jurkje lijkt heel lastig, maar met precies naaien en de hoekjes goed en exact starten en eindigen krijg je hele mooie scherpe hoekjes en wordt het jurkje heel mooi. Het wordt wat lastiger door het paspelband, want dan is het net een stukje lastiger om mooie strakke hoekjes te maken. Wil je toch een kleuraccent, maar denk je dat een paspel er tussen zetten net een straatje te ver is, gebruik dan een sierbandje dat je erop stikt. Bij de fourniturenwinkel hebben ze van dat smalle geweven band, wat zich heel makkelijk laat leiden en ook strakke hoekjes laat maken.


De shorts heeft een gladde snit met iets uitlopende pijpjes. Kleuraccenten in de zijnaad en zoom komen terug in het "topje"... mja... meer een reepje stof... niet echt geschikt voor een voorgevel ouder dan die van een tiener met maximaal een kleine cup B. Hahaha, dus gewoon een leuk topje of hemdje... Dan zit je iets relaxter.


Dit is een verlengde striktop. Ik vind het flapje niet zo charmant staan, net een slabbetje, dus ik zou dat gewoon afknippen en netjes afwerken met een tunneltje voor de striklinten... Alleen moet ik toch aan één ding denken.... wat bedekt de achterkant nu eigenlijk?? Alleen maar draagbaar op het strand.


Dit topje lijkt een beetje op het topje van een aantal foto's terug, maar dan iets korter en zonder strikceintuur. Ik vind de versie langer en met strikceintuur mooier.


Dit rokje is gemaakt van twee sjaaltjes. De korte laag is niet rondom, dus als de rok opwappert, en sjaaltjes zijn meestal nogal licht en luchtig, dan... eh... sta je er een beetje bloot bij, maar voor op het strand is dat vast geen ramp, hahaha.


Een mooie sjaal, elastiek en een tunneltje dan heb je een luchtig strandjurkje om aan te trekken als je bij een strandtentje gaat lunchen.


Dit jurkje is ook weer gemaakt van een vierkante lap, maar doordat het schuin wordt gedragen, met een kant een blote schouder, krijgt het jurkje een zwierigheid, doordat de omgeslagen rand gaat fladderen. Héél leuk jurkje voor aan het strand óf zwembad.

Van een sjaal wordt er ook nog een eenvoudige strandtas gemaakt, zorg er wel voor dat de binnenkant een stevige voering heeft, want anders gaat zo'n sjaal snel stuk.


Ieks, van gehaakte bikini's krijg ik de kriebels. Het draagt totaal niet lekker, het blijft úren nat... en je moet qua voorgevel maat doperwt hebben, want anders komt je in de problemen, zeker als het nat is.

Ik vind gehaakte topjes ontzettend leuk, maar bikini's in deze kleurtjes en prints. Néé!! Ieks, ieks, ieks!

Iets minder ieks... maar dat komt doordat het toch een elegant plaatje heeft zonder rare printjes en ieks-kleurtjes.

Bij de technische tekening staat "puristisch"... Hm... de kleuren zijn wel puur geel, puur rood, puur blauw en puur wit... Laat ik het dan daar maar op houden, want ik vind dit modelletje voor niemand veel goed doen... zeker niet met die grove band met knopen....


Bij deze tekening staat "geraffineerd". Ik vind er geen bak aan!


Foto linksboven... Sjucht... Foto links onder... als je van retro houdt is dit een leuk retrojurkje, maar svp wel leuke stofjes nemen hoor!

Het jurkje rechtsonder. Hier staat bij dat de jurk de buik, heupen en billen verdoezelen. Dat komt door de plooi aan de bovenkant, dat is de eye-catcher en de gekleurde zoomstrook die een accent aan de benen geven. Het midden gedeelte, buik, heupen en billen is gewoon verstopt onder een soepelvallend stofje dat zwierig valt door de plooi. Het is gewoon een mooi jurkje!


De buikverdoezelaar. Het is jammer dat ze zit, want het is een héél mooi en simpel modelletje waar je met de juiste verhoudingen van wijd en strak het accent ligt op het rokje dat gestikt zit aan een groene band en een zijsplit met drukkertjes. Door de eenvoudige halslijn en iets bloezende top is de buik gewoon verstopt. Héél mooi met mooie schoentjes zoals hier met eenvoudige espadrilles.

Maar wel jammer dat ze niet staat, dan is het makkelijk in te schatten of het wat voor je is.


Deze jurk accentueert de voorgevel door de gedrappeerde decolleté, maar de rok is ook waanzinnig zwierig met de kleine lengteverschillen en gigantische wijdten... Héél mooi van een soepelvallend stofje...


Een stijlvol jurkje in charleston stijl. De halslijn krijgt door de striklinten wel een beetje een matrozenlook... dus... ehm... vind ik niet zo wauwie. De snit is heel geschikt voor een recht figuur. Maar ik zou dan wel een ander kleurtje uitkiezen dan hier is gedaan, want ik vind dit toch wel behoorlijk sombertjes...






Alweer zo'n leuk jurkje met een pracht decolleté. Kleine mooie mouwtjes, mooi getailleerd, perfecte lengte en schitterende schoentjes erbij... Mja... helemaal mijn ding!!


De rok is praktisch gezien een tikkie te lang, maar ik vind het een mooi plaatje. Mooie eenvoudige blouse met een lange wijd uitlopende rok met volant. Mooi plaatje en mooie stofjes.


Oh, wat snoepig, ik waan me gelijk in Italië... dit zie je veel in Italië in de winkels liggen... vaak achter glas in vitrines (nee! is géén geintje...). Vaak in vitrines óf in plastic hoes verpakt. Het leuke is... nu kan je het zelf maken... Oooo jammer... Bridget is vééél te groot!!


Zo mooi, en dat met eenvoudige kleuren en materialen. Gewoon een accent van een biesje en dat heeft zoveel effect. Prachtig!


Een schattig doopjurkje. Eenvoudig van snit, mooi stofje, meer heb je niet nodig...


Snoezige setjes... voor meisje en jongen. Snoepig!! Misschien kan de beer van Bridget zo'n setje wel aan... Hm.... hahaha.