Shelbyville-Times-Gazette-collie-collie

Even tussendoor het jasje doorgepast. Even checken hoe het met de lengte van het jasje zit, de lengte van de mouwen, de breedte van de schouders. Vermoedelijk kleine versteviging in de schouders nodig, want wol wil vervormen en ik wil geen zakschouders!! Er komt namelijk een mooie tweedelige mouw in en die kop moet er strak in zitten!! De mouwen zijn zoals gewoonlijk wat te lang, maar aangezien ze zo aan het groeien is is dat niet zo'n probleem.

Als je naar de onderkant van haar rechter voorpand kijkt (vanuit Bridget zelf gezien háár rechter voorpand), zie je de gaatjes in de stof, een warme gekookte wol, zitten, want je ziet het vloerkleed er doorheen, hahaha.






De mouwen heb ik even bij Bridget omhoog gehesen en gezien dat ze ondanks prima maat van het jasje toch weer te lang zijn. Ik haal er denk ik 1,5cm vanaf en dan is het ietsjes te lang, maar niet hinderlijk... maar denk toch dat ik eerst de mouwen erin zet en dan nog eens ga kijken. De kraag met imitatiebont heb ik inmiddels ook in elkaar gezet en is het een kwestie van kraag erop zetten, beleg eraan, samen met het beleg van het voorpand, mouwen erin steken en tig knoopjes aanzetten en wat drukkertjes, want knoopsgaten maken in deze stof gaat hem niet worden... denk ik... vermoed ik... ik zal het wel effe uittesten... hahaha.

Voor diegene die nog trommelend zitten te wachten naar Bridget's nachtblauwe voorjaarsjas uit de Ottobre 2013... die oranje vlek over de eetkamerstoel op de achtergrond... dat is haar jas... Momenteel in afwachting op een stukje oranje stof aan de mouwen van de voering, want freule is enorm de lucht in geschoten, dat zelfs haar mouwen, die altijd korter gemaakt moeten worden, nu een héél stuk langer moeten worden gemaakt, voor de rest past ze de jas perfect.

Uit een héél oud boekje uit 2007 heb ik een jasje voor Bridget gekozen. Het is een jasje van de ontwerpster van het modelabel Roma & Toska. Prachtige kinderkleding ontwerpt zij, en ze maakt gebruik van bijzondere materialen en niet alles wat voor de hand ligt om voor kinderen te ontwerpen, te maken en te dragen, maar ik vind het prachtig om daar naar te kijken... En aangezien Bridget een Russisch setje wilde, toen moest ik even aan Roma & Toska denken... Dat rijke, weelderige van stofjes, imitatiebont, tule, is voor mij dé inspiratie van wat Bridget aan mij vroeg... een Russisch setje... De kleuren van de stof zijn sober, want ik wil mijn kast leger hebben... en ik heb niet veel winterstofjes... Dus ik doe met wat ik heb, hahaha en dat gaat denk ik wel prima...




Ik zet wel even de lijnen neer waar het beleg begint en waar het middenvoor zich bevindt. Ook de tekens voor de mouw, een tweedelige mouw, worden er opgezet, want dat scheelt een hoop gedoe als die er op staan. Was wel even mijn rijggaren kwijt, tis niet waar hè. Tsss, ik ben toch wel véél kwijt tegenwoordig, maar soi, ik heb het gevonden... Natuurlijk waar het hoorde in mijn naaicase en daar dacht ik natúúrlijk niet aan, pfff!


Lekker aan het prutsen aan mijn naaitafeltje. Heel in de verte zie je een doos op de lapjesdeken staan, dat zijn materialen voor het feestje voor Bridget. Ze wil graag dat ik dit jaar weer een workshop ga geven dus dat ga ik dan ook doen, met hulptroepen van Kirsten en haar schoolvriendin Tess, en die hebben er veel zin in!

Dus dat ga ik volgende week eens in kannen en kruiken regelen, maar nu effe verder met het jasje...

Gisteren de start van de KCW, Kids Clothes Week. In het weekend ben ik al begonnen met te kijken wat ik kan gaan maken deze week, leggings, shirtje, eenvoudig rokje, simpel jasje... zomerjas afmaken... Het gaat er om dat je elke dag een uurtje naait aan een mooie creatie voor je kinderen en niet om elke dag een kledingstuk in één uurtje af te krijgen c.q. x-aantal kledingstukken in een week te bakken. Mag natuurlijk wel en zal Bridget helemaal niet erg vinden, hahaha.

Aangezien Bridget haar stapeltje met leggings dieptreurig is... begin ik aan een eenvoudige legging. Alles is véél te kort en als dat niet het geval is, vallen er inmiddels gaatjes in. Bridget heeft die geprobeerd te repareren, maar bij sommige exemplaren is het een hopeloze zaak wegens dat het een miljoen keer gewassen is, hahaha.


Ik begin met een neutraal kleurtje. Een ecru, crèmig type dat bij veel kleding wel past. Het is een stevige tricot en naait lekker weg. Ja, U leest het goed, het naait lekker weg, hahaha. Het zoompje met fantasierandje ging fluitend, mijn naaimachine had het naar zijn zin. Ondanks dat 'ie weggebracht moet worden omdat hij ver over de teller aan kilometers heeft gelopen.


En dan... graaf graaf... elastiek!!! Gut... ik heb altijd bergen en kilometers elastiek in huis, diverse diktes, breedtes, zwart, wit, knoopsgat, pyjama, stevig etc... Noppes!! Krijg nu tandjes zeg... helemaal geen elastiek?? Lijkt mij héél erg straf dat er geen elastiek in huis is, het zal wel zijn, dat het ergens ligt waar ik nu niet op kom of zoiets... Hm... Kan dus niet verder... grrr....


Ik zet altijd een smal elastiekje aan de bovenkant van de legging en die klap ik daarna om om vervolgens een 3-steek zigzag aan de goede kant te stikken en dan heb ik een smal rekkende band aan de legging, die Bridget haast niet voelt en nog belangrijker (vindt Bridget) je ziet het niet zitten als je rokje wat lager zit dan de taille van je legging en er geen elastieken band door een glad shirtje schemert.

Grote dametjes gaan op de details letten hè!


Dus... opstopping om even elastiek en knoopjes te halen. Knoopjes zijn voor morgen, althans als ik zover kom, hahaha. De grote knopen had ik al eerder gekocht, zie die twee met een draadje aan elkaar, omdat ze anders altijd gezellig uit de flubbelzakjes van de fourniturenzaak glippen. Eén grote erbij gekocht en een zwik kleintjes deels voor de versiering op een kraag en deels voor de mouwsluiting op een rijtje...

Het is voor een jasje uit een oud boekje, en dat boekje blijf ik mooi vinden... wonderlijk hè... het boekje verveelt gewoon niet. Blijf het een mooie kinder serie vinden.

Dit stukje tekst zag ik staan bij mijn zus op Facebook, die het weer bij iemand anders had gezien, die het weer bij iemand anders etc... en ik zet het hier op mijn blog, want ik vind het toch wel zo frappant dat je denkt dat "het" vol is en er kan nog steeds iets bij... en dan de logica er bij...
De mayonaise pot en 2 koppen koffie...

Als de dingen in je leven je even allemaal te veel worden, als 24 uur in een dag niet meer genoeg is, denk dan aan de mayonaisepot en de twee koppen koffie.



Een professor stond voor de klas om een les filosofie te geven. Hij had een aantal voorwerpen voor zich liggen. Toen de les begon, nam hij zonder iets te zeggen een hele grote, lege mayonaisepot en vulde deze met golfballen. De professor vroeg vervolgens aan zijn studenten of de pot nu helemaal vol was. Zij antwoordden van wel. 



Toen nam de professor een doos met kiezelsteentjes en kiepte deze in de pot. Hij schudde lichtjes met de pot en de kiezelsteentjes rolden in de open ruimtes tussen de golfballen. Weer vroeg de professor aan zijn studenten of de pot nu vol was. Ze antwoordden van wel. 


De professor nam nu een doos met zand en goot deze leeg in de pot. Natuurlijk vulde het zand alle ruimte op tussen de golfballen en de kiezelsteentjes. Opnieuw vroeg hij of de pot nu vol was. De studenten antwoorden met een unaniem “ja”. 

Van onder het bureau nam de professor nu twee koppen koffie en goot ze leeg in de pot. De hele inhoud verdween in de pot en de koffie vulde de lege ruimte tussen het zand. De studenten begonnen te lachen. "Nu", zei de professor, “ik wil dat jullie deze pot zien als jullie eigen leven. 

• De golfballen zijn de belangrijke dingen in het leven: je familie, je kinderen, je geloof, je gezondheid en je passies. Dingen die ervoor zorgen dat als er niets meer op de wereld was dan deze dingen, je leven toch gevuld zou zijn. 
• De kiezelstenen zijn de andere dingen die ertoe doen: je werk, je huis, je auto e.d.
• Het zand is al het andere, de kleine dingen." 

"Als je het zand als eerste in de pot doet, is er geen plek meer voor de kiezelsteentjes of voor de golfballen. Datzelfde geldt ook voor je eigen leven. Als je al je tijd en energie aan de kleine dingen besteedt, dan heb je geen ruimte meer voor de dingen die belangrijk voor je zijn.” 

“Besteed aandacht aan de dingen die essentieel zijn voor je geluk. Ga paardrijden  Speel met je kinderen. Neem tijd voor een onderzoek voor je gezondheid. Neem je partner mee uit eten of wandelen;-) Lees. Er is altijd nog wel tijd om het huis te poetsen of de prullenbak te legen." 

"Zorg eerst voor de golfballen, de dingen die echt het allerbelangrijkste voor je zijn. Stel je prioriteiten. De rest is maar zand."

Eén van de studenten stak een vinger op en vroeg waar de twee koppen koffie voor stonden. De professor lachte: “Ik ben blij dat je het vraagt. Ik wil daarmee alleen maar weer eens aangeven dat, hoe vol je leven ook mag zijn, er altijd wel een plekje is om samen met een vriend een kop koffie te drinken." 

Leef het leven! 

“Life has no limitations, except the ones you make.”

Gisteren was ik de halve middag aan het mutsen met het zoeken naar een patroontje voor mezelf... gewoon een rokjespatroon, niets meer niet minder... toch niet moeilijk lijkt me. Een grote stapel boekjes gepakt... Maar mwa... te lang, te kort, te ingewikkeld, te wijd, heb ik geen stofje voor, geen zin in, niet mooi, niet mijn ding... Tsss, nee alles was het niet. Toen dacht ik, ik ga even achter mijn laptop zitten en in mijn mapje patronen kijken op de afdeling rokjes... En toen kwam ik deze tegen. Rokje Alma van Allerlieblichst, een E-book. En daarna zag ik natúúrlijk helemáál niets meer in eigen voorraad...

Pffff... zóveel boekjes in huis... weliswaar heb ik de boekjes in de stoffenkast nog niet door mijn handen laten gaan, maar daar heb ik eigenlijk ook gewoon geen zin in... gewoon geen zin om te kijken en te bladeren en weten dat je gewoon 99% toch niet zoekt, want dat is het eigenlijk gewoon... Het is sowieso een hopeloze zaak om in die staat een patroon in eigen voorraad te vinden...


Dus vanochtend dacht ik "Nicole schei toch uit met dat gememmel en gemekker (overigens zonder geluid c.q. dat anderen het merken) en bestel dat rokje nu gewoon eens... gewoon, gewoon... en doen!". Ja... als ik zo zit te pushen kan ik natuurlijk niet weigeren en moeilijk gaan zitten doen. Dan ga ik braaf zitten... zoek ik de site op en ga ik naar de afdeling rokjes... Ik wandel naar het goede rokje en kieper die in het winkelwagentje en ga dan rustig nog even verder kijken... OEPS!!! Ze hebben nóg meer leuke rokjes... Tsjonge... maak het me maar moeilijk... mijn hand loste het op door nóg een rokje in het winkelmandje te kieperen...

En zo heb ik nu twee patronen erbij in voorraad... maar deze liggen niet op een stapel in de stoffenkast, maar gewoon op de laptop of eigenlijk op de server ergens, hahaha. Zo voor het grijpen, helemaal top!

Het verjaardagsrokje... éindelijk een kiek getrokken! Gisteren had ik het pietsie te druk om er een te maken en in no-time kon het ook niet meer, want de hele kamer was bezaait met stoelen, familie, vrienden en kids. Ramon had op onze slaapkamer een tienerhonk gemaakt door daar de X-box neer te poten plus bijbehorende spelletjes en alle bureaustoelen daar neer te zetten. Ruimte zat aan het voeteneind, dus alle heren boven de 9 waren daar te vinden.


Bridget heeft vandaag het rokje weer aan. Nu met ketting die ze van mij heeft gekregen. Een ketting met een Russische matroesjka. Ze draagt bij het rokje een panty, omdat ik geen bijpassende legging had en maillots vindt ze onmogelijke dingen, dus die trekt ze absoluut !! niet meer aan. Een panty kon nèt haar goedkeuring krijgen, hahaha. Erop een petrolkleurig vestje, dat een beetje op de groei is gekocht qua lengte, want ze schiet momenteel de lucht in (voor mijn gevoel dan hè, mijn kids zijn gemiddeld gezien niet groot en groeien niet zo héél hard als andere kinderen).


De tweed stof is zwart, bruin met beige. Het rokje is simpel de simpel met springplooien en de zoom is niet afgewerkt met een zoompje, maar slechts met een lockrandje, omdat anders de rok nóg wijder uit zou gaan staan, ik vond het wijd zat (eigenlijk al té wijd, maar Bridget wilde niet dat ik het veranderde...).

De bestelling van het rokje was, dat het qua maat volgend jaar ook nog gedragen kan worden. Dus daar heb ik rekening mee gehouden. De heupband is wat breder in verband met dat ze heupen begint te krijgen. Bij het nemen van een close-up van haar onderrokken, wilde ze wel even weten of het een "nette" foto was, hahaha. Met een legging let ze daar niet op, maar met zo'n doorzichtige panty wordt daar even naar geïnformeerd.


Ze wil graag dat ik snel start met het setje wat de bedoeling was voor haar verjaardag.

Ik denk dat ik ga proberen mee te doen met de Belgische uitdaging KCW (Kids Clothes Week). Dat is net zoiets als de uitdaging van Sancho vlak voor de zomervakantie om in 14 dagen 7 kledingstukken te naaien. Voor de KCW is het met name gericht op kids, en dat is ook leuk, want ik heb tot nog toe meestal voor mezelf de uitdaging neergepoot, dus een keertje voor kids is ook niet gek. Ik moet alleen nog even ergens opdiepen wanneer het precies begint. Heb het wel voorbij zien schieten op een paar blogs, maar welke... pfff dat weet ik dus niet meer... dus als je het weet... laat het me efkes weten please, hahaha.


Bridget had, toen ik nog achter de laptop zat te foeteren met het retoucheren van foto's, tussen de middag ijverig een lunch voor haarzelf zitten maken en had riante broodjes gesmeerd.... of eigenlijk de chocoladepasta van een broodje voorzien, hahaha. Mán wat een driedubbele laag zat er tussen het broodje, het puilt er gewoon uit!


Je ziet haar hier ook kijken van "Oepsie...." mama heeft me gesnapt met die chocopastabulk, hahaha.

Haar blauwe verjaardagsbloesje dat ze van Kirsten had gekregen staat haar qua kleur prachtig, maar dit petrol staat haar ook héél goed. Blauw is wel haar kleur zo te zien.

Door haar woorden, nieuw setje op haar verjaardag, dacht ik wel. "Stel dat we niet de goede maat hebben gekozen...". dat kan natuurlijk hè. Want ik heb niet zo veel verstand van broeken bij Bridget... Ik heb sowieso niet zoveel verstand van broeken, hahaha. De maat die we genomen hebben is een gok. Vandaar dat ik dinsdag ineens dacht dat er dan toch een simpel rokje moest komen, dan als het één niet past, dan heeft ze ieder geval een nieuw rokje c.q. ze kan kiezen wat ze aantrekt.

De broek en het bloesje vielen bij Bridget helemaal in de smaak... en het past perfect! Voor het eerst met haar verjaardag heeft ze een broek aan!! Die heeft ze namelijk nog nooit aangehad met haar verjaardag en ook normaal gesproken heeft ze zelden een broek aan. Ik vind het super stoer staan, is wel effe wennen, hahaha... Ineens vind ik haar ook zo groot. Oké ze is flink gegroeid hoor, en ze veranderd, maar ze krijgt ineens van die lange benen en armen en dat valt met die broek ineens extra op.

Bridget zei dat ze zondag het rokje aandoet, want vandaag is ze wel ècht jarig, maar zondag is het nog een keertje feest. Rem is er namelijk vandaag niet als ze uit school komt en ook 's avonds is hij er niet. We hebben wel haar lievelingseten, pizza en favoriete toetje, chocoladevla met een beetje vanillevla en een toef slagroom. En als lekkers had Kirsten tussen de middag wentelteefjes gebakken en ook waren haar lievelingskoekjes van de èchte bakker bij de thee/fris... Echte roomboterkoekjes met zo'n gekleurde streep erop! Zondag is het gewoon nog een keertje feest, maar dan met lekker veel visite. Dus nog even wachten en dan maak ik een mooie kiek van de freule met haar nieuwe rokje.

Het cadeautje wat ik had besteld is op de valreep nog op tijd op de mat geploft en dat was het boek van Cath Kidston's Naailes voor beginners met een stoffenpakket voor de tas die op de voorkant staat.

De laatste tijd is Bridget veel met naald en draad bezig, tot nu toe met de hand, maar haar naaibox staat geregeld open, omdat ze weer een naald en draad nodig heeft. Een gaatje heeft ze dichtgemaakt in haar legging en haar hockeytas heeft ze pasgeleden gerepareerd, omdat haar hockeystick door de stickhouder heen zakte en die heeft ze keurig gerepareerd... uit zich zelf!

Na de kleuren van de bandjes van dinsdagavond bij daglicht te hebben gecheckt en weggelegd en weer andere te hebben gepakt en ook de twee nachtblauwe klossen lockgaren vervangen door zwarte (!! 's avonds lukt dat dus niet hè) was dit de stand om te gaan beginnen aan het rokje, de Amy-Lynn, althans... de Amy-Lynn als vertrekbasis.


Achter de naaimachine zat ik pas om een uur of half twee, want er moest vanochtend eerst gewerkt worden, en nadat Bridget thuis was gekomen hebben we even lekker geluncht. Moet ook gebeuren niet waar. Daarna begin ik gelijk maar met de onderrok die afgewerkt wordt met zwart satijnband. Lekker stoer.


Na héél wat meters, want het zijn twee stroken die op de voeringrok komen is het even pauze, want Kirsten komt thuis en dat leidt efkes af, hahaha.


Ondertussen installeer ik wel een stuk ijzerwerk aan de machine, dat maakt geen lawaai en het kwebbelen kan gewoon doorgaan. Ondertussen overhoor ik ook nog Bridget haar topo, want die heeft morgen een toets. Dat overhoren gebeurt om de X-tijd, want ze doet elke keer een andere sector. Landen, Provincies, hoofdsteden, rivieren, zeeën, bergen en nog een zwik plaatsen.


De pleater gaat de stroken van kleine plooitjes voorzien en het gaat lekker vlotjes. Eerst wel de stroken netjes opgevouwen en de machine naar achteren geschoven, zodat ik zonder er aan te haken of trubbles de stroken er door heen kan jassen.


Daarna even boodschapje doen, zodat de dames de traktatie voor morgen op school in elkaar kunnen zetten. Later komt er ook nog een vriendin van Kirsten meehelpen, die had namelijk ook wel zin om een zonnig eilandje van eierkoeken te fabrieken. De hele handel wordt op een dienblad neergeploft en het gevaarte is momenteel met folie ingepakt, zodat de boel bij elkaar blijft c.q. niet oudbakken wordt.


Dan is het alweer tijd om me even te richten op de keuken, want Bridget gaat voor ons koken, zodat ik verder kan met het rokje. Nou dat is toch niet verkeerd. Even wat aanwijzingen en de dame regelt de boel en ik ga weer achter de naaimachine om de onderdelen her en der in elkaar te zetten. Het gaat zowaar al op een onderrok lijken.


Dan is het alweer etenstijd en kan ik even ergens anders gaan zitten. Daarna gelijk weer verder na Bridget wéér te hebben overhoord en is de bovenlaag van de rok aan de beurt. Nu zal je wel denken, dat was toch een gewoon tweed stofje... mja... maar aan de binnenkant zit eigenlijk de goede kant. Ik vond de èchte binnenkant veel mooier dan de buitenlaag... en ik zocht een stofje á la de binnenkant, dusssss... vandaar dat lelijke stofje gekocht, hahaha.

Er zit zoals je ziet weer bijna een héél speldenkussen in het rokje gestoken en dat is om de springplooien goed in gelid te houden en ook om ze goed sluitend aangezet te krijgen. Ik wil geen kierende springplooitjes!


Dit is dus de binnenkant, maar voor mij de buitenkant van de stof. Hier zie je de springplooien ook weer met wat spelden vastgezet... Het kan geen kant meer op en hup stikken maar.


Bridget wilde alle toeters en bellen en wilde ook een laagje tule tussen de voering en de bovenrok... oké is goed. Tule zal er komen. De tule heb ik met de pleater ook van plooitjes voorzien, alleen dan in een andere stand en ze zitten er in tien tellen in. Daarna wordt de voering en de rok in elkaar geschoven en gestikt. Het gaat al aardig ergens op lijken.


Bridget heeft het rokje even doorgepast en ik ga de springplooitjes instikken met een zigzaggeltje. Niet al te breed en een beetje gesloten. Zo'n 6cm wordt het ingestikt.


De een na de ander wordt gezigzaggeld en de zigzaggeltjes geven een stoer elementje... Niet veel hoor, want het is voor de rest zo girly girly als de pieten, hahaha.


Daarna wordt de tule afgewerkt met satijnband, want anders blijft het constant in de stof haken en hangen en dat is geen mooi gezicht. Ik moet de tule van mijn stippenjurkje ook nog doen, want soms heb ik ineens een rare bedoening qua tule en dat komt simpel doordat je snel de trap afloopt, of even op je hurken moet zitten... geen potje dus.


Tjoek tjoek tjoek, wat een volume heb ik naast mijn machine liggen en ook wat een gewicht! Ik heb eigenlijk ook een hand te kort om de biebelebonzeberg op de tafel te houden.


Bridget heeft het rokje nog een keer door gepast, met het vestje erboven. Elastiek zit goed, niet te strak en niet te slap (hopelijk ook na een dagje school).

Bridget heeft het hele rokje eigenlijk de richting bepaald hoe het moest worden. Ik vroeg rimpelen of plooitjes... toen was het grote plooien. Springplooien of in één richting.... springplooien. Wil je een onderrok... ja, met tule en strookjes met mooi band eraan... en volgens mij heb ik wel aardig geluisterd, hahaha.

Ik moet het rokje eigenlijk alleen nog even opstrijken, maar ik geloof dat ik dat een ander keertje ga doen, want het rokje is af... precies om middernacht en ik vindt het wel welletjes. Nog even mijn zooi opruimen en dan is het sloesh... en ga ik pitten!

Morgen komen de kiekjes op model...

Net als de Burda classics ga ik deze Knip januari 2014 gewoon kort door de bocht op mijn blog ploffen.

Er zijn wel wat wijzigingen in het blad heb ik zo even snel gezien. Het overzicht van alle modellen zit niet vóór het werkschrift, maar direct in het begin van het boekje. Gelukkig nog steeds met daarbij de gebruikte stoffen (helaas niet met een lijstje met alternatieven als je de keuze van de Knip niet blieft).

Het patronenoverzicht ziet er anders uit door de zware zwarte balk met daarin de paginanummers waar het betreffende patroon in het blad te zien is. En het lijkt wel of de technische tekeningen gekrompen zijn of de lijntjes dunner zijn geworden. Ik vind het wat priegelig overkomen, alsof ik een leesbril nodig heb en die heb ik nog ècht niet nodig... kan nog steeds op 15cm afstand van mijn ogen alles duidelijk lezen!! Zonder scheel te kijken overigens, hahaha.

De werkbeschrijvingen in het werkschrift bij de patronen zijn veranderd, niet alleen maar tekst, maar ook voorzien van vetgedrukte codes (even later hebben ze het over cijfers) en vetgedrukte symbolen. Wat daar handiger aan is weet ik nog niet, het oogt zo op het eerste oog heel druk, maar ik denk dat ik het pas weet hoe ik het vind als ik een kledingstuk volgens de werkbeschrijving ga maken....

Wordt misschien vervolgt... want ik ben eigenlijk niet gewend het werkschrift te gebruiken, omdat ik het vaak onlogisch en onbegrijpelijk vind.


Deze dames zijn allemaal afgevallen en hebben allemaal een make-over gekregen. Wat me opvalt (en wat bij mij na een kappersbeurt pas geleden ook is opgevallen), dat als je haar goed zit je hele gezicht anders wordt. Typisch... ik zal het in mijn oren knopen, hahaha.

Wat ik zou willen maken van deze kledingstukken is de broek en rokje links en jurkje helemaal rechts, maar dan zonder knoopvestje.


Ik vind dit soort projecten breien niet zo denderend, maar ik vind de schuine ruit als "stof" zeg maar héél leuk... dus die onthou ik effe.




Hé zo'n kleur tricot heb ik volgens mij in de kast liggen, of was het wat meer mintgroen... zal binnenkort eens kijken.






Ik blijf geheid met dit losse voorpand aan de deurknoppen hangen...


Het rokje is leuk van model, de versieringen niet verkeerd, maar ik geloof dat dat beter bij Bridget past.



Afdeling lingerie.... Op zich niets mis mee, maar ik denk dat Rem dit wel héél erg degelijk vind... meer geschikt voor oma's... ook een beetje dikkig qua stof voor onder een jurkje... denk ik...











Goh, dit raderloze vest heeft tenminste meer patroondelen dan normaal gesproken. Wel héél riant, maar als je het koud hebt, je past er helemaal in!


















Mooie kleurtjes!




Leuk rokje, aan de zakjes aan de voorkant heb je niet veel, past misschien een sleutel in en ze zitten iets te hoog. Het jasje had mooier in hetzelfde stofje geweest c.q. een link qua kleur met het rokje, want een grijs rokje en dan een zwart wit jasje is niet zo mooi.