Precies om 00:00 uur was het rokje af!

Na de kleuren van de bandjes van dinsdagavond bij daglicht te hebben gecheckt en weggelegd en weer andere te hebben gepakt en ook de twee nachtblauwe klossen lockgaren vervangen door zwarte (!! 's avonds lukt dat dus niet hè) was dit de stand om te gaan beginnen aan het rokje, de Amy-Lynn, althans... de Amy-Lynn als vertrekbasis.


Achter de naaimachine zat ik pas om een uur of half twee, want er moest vanochtend eerst gewerkt worden, en nadat Bridget thuis was gekomen hebben we even lekker geluncht. Moet ook gebeuren niet waar. Daarna begin ik gelijk maar met de onderrok die afgewerkt wordt met zwart satijnband. Lekker stoer.


Na héél wat meters, want het zijn twee stroken die op de voeringrok komen is het even pauze, want Kirsten komt thuis en dat leidt efkes af, hahaha.


Ondertussen installeer ik wel een stuk ijzerwerk aan de machine, dat maakt geen lawaai en het kwebbelen kan gewoon doorgaan. Ondertussen overhoor ik ook nog Bridget haar topo, want die heeft morgen een toets. Dat overhoren gebeurt om de X-tijd, want ze doet elke keer een andere sector. Landen, Provincies, hoofdsteden, rivieren, zeeën, bergen en nog een zwik plaatsen.


De pleater gaat de stroken van kleine plooitjes voorzien en het gaat lekker vlotjes. Eerst wel de stroken netjes opgevouwen en de machine naar achteren geschoven, zodat ik zonder er aan te haken of trubbles de stroken er door heen kan jassen.


Daarna even boodschapje doen, zodat de dames de traktatie voor morgen op school in elkaar kunnen zetten. Later komt er ook nog een vriendin van Kirsten meehelpen, die had namelijk ook wel zin om een zonnig eilandje van eierkoeken te fabrieken. De hele handel wordt op een dienblad neergeploft en het gevaarte is momenteel met folie ingepakt, zodat de boel bij elkaar blijft c.q. niet oudbakken wordt.


Dan is het alweer tijd om me even te richten op de keuken, want Bridget gaat voor ons koken, zodat ik verder kan met het rokje. Nou dat is toch niet verkeerd. Even wat aanwijzingen en de dame regelt de boel en ik ga weer achter de naaimachine om de onderdelen her en der in elkaar te zetten. Het gaat zowaar al op een onderrok lijken.


Dan is het alweer etenstijd en kan ik even ergens anders gaan zitten. Daarna gelijk weer verder na Bridget wéér te hebben overhoord en is de bovenlaag van de rok aan de beurt. Nu zal je wel denken, dat was toch een gewoon tweed stofje... mja... maar aan de binnenkant zit eigenlijk de goede kant. Ik vond de èchte binnenkant veel mooier dan de buitenlaag... en ik zocht een stofje á la de binnenkant, dusssss... vandaar dat lelijke stofje gekocht, hahaha.

Er zit zoals je ziet weer bijna een héél speldenkussen in het rokje gestoken en dat is om de springplooien goed in gelid te houden en ook om ze goed sluitend aangezet te krijgen. Ik wil geen kierende springplooitjes!


Dit is dus de binnenkant, maar voor mij de buitenkant van de stof. Hier zie je de springplooien ook weer met wat spelden vastgezet... Het kan geen kant meer op en hup stikken maar.


Bridget wilde alle toeters en bellen en wilde ook een laagje tule tussen de voering en de bovenrok... oké is goed. Tule zal er komen. De tule heb ik met de pleater ook van plooitjes voorzien, alleen dan in een andere stand en ze zitten er in tien tellen in. Daarna wordt de voering en de rok in elkaar geschoven en gestikt. Het gaat al aardig ergens op lijken.


Bridget heeft het rokje even doorgepast en ik ga de springplooitjes instikken met een zigzaggeltje. Niet al te breed en een beetje gesloten. Zo'n 6cm wordt het ingestikt.


De een na de ander wordt gezigzaggeld en de zigzaggeltjes geven een stoer elementje... Niet veel hoor, want het is voor de rest zo girly girly als de pieten, hahaha.


Daarna wordt de tule afgewerkt met satijnband, want anders blijft het constant in de stof haken en hangen en dat is geen mooi gezicht. Ik moet de tule van mijn stippenjurkje ook nog doen, want soms heb ik ineens een rare bedoening qua tule en dat komt simpel doordat je snel de trap afloopt, of even op je hurken moet zitten... geen potje dus.


Tjoek tjoek tjoek, wat een volume heb ik naast mijn machine liggen en ook wat een gewicht! Ik heb eigenlijk ook een hand te kort om de biebelebonzeberg op de tafel te houden.


Bridget heeft het rokje nog een keer door gepast, met het vestje erboven. Elastiek zit goed, niet te strak en niet te slap (hopelijk ook na een dagje school).

Bridget heeft het hele rokje eigenlijk de richting bepaald hoe het moest worden. Ik vroeg rimpelen of plooitjes... toen was het grote plooien. Springplooien of in één richting.... springplooien. Wil je een onderrok... ja, met tule en strookjes met mooi band eraan... en volgens mij heb ik wel aardig geluisterd, hahaha.

Ik moet het rokje eigenlijk alleen nog even opstrijken, maar ik geloof dat ik dat een ander keertje ga doen, want het rokje is af... precies om middernacht en ik vindt het wel welletjes. Nog even mijn zooi opruimen en dan is het sloesh... en ga ik pitten!

Morgen komen de kiekjes op model...