AU... AU... AU... AU...
Kirsten had gisteren een thuiswedstrijd, lekker vroeg in de middag. Oma ging met Bridget ook kijken... en het ging hartstikke lekker 0-0.... dat is vaak niet zo geweest... Dit is een team met heel veel nieuwkomers, zo ook Kirsten. Die is gestopt met Acro en dit jaar begonnen met Hockey... en ze vind het ontzettend leuk. Vorige week is ze verkozen tot aanvoerder van het team. Ze is namelijk lekker fel... en heel goed in het aansturen van de meiden met een big-smile.
Alleen gisteren tijdens de wedstrijd, had Kirsten al een flinke bal tegen haar voet gehad, maar de dame gaat niet zomaar van het veld af. Maar even later, halverwege de tweede helft, kreeg de dame een bal van halve meter afstand naar zich toegeschoten... nog geen tel later de hockeystick... Toen viel de dame achterover en was het duidelijk dat er deze keer niet verder gespeeld werd. De dame werd afgevoerd naar het ziekenhuis, er werd ter plekke wel gelijk geijsd... maar ja... Game-over...
Kirsten baalde wel, want de wedstrijd was superspannend... het team riep naar Kirsten dat ze voor haar wel een doelpunt zouden scoren... helaas het bleef bij 0-0. Maar volgens oma en Bridget, hebben ze met z'n allen keihard gewerkt... De teams waren gewoon even sterk.
Rem, die coach is van het team (samen met een moeder van een ander meisje) was erbij en heeft Kirsten naar het ziekenhuis gebracht. Maar ja we speelden thuis, dus geen tuut in de buurt. Dus eerst met Kirsten op z'n rug naar huis gelopen, gelukkig is het veld aan het eind van onze straat. De dokter in het ziekenhuis, bleek een vader te zijn van een meisje die in Reeuwijk speelt en waar twee weken geleden tegen gespeeld was. Hij herkende Kisten en Rem direct. Wat is de wereld soms klein, hahaha.
Kirsten heeft haar voet gelukkig niet gebroken, er zit wel een enorm ei aan de binnenkant van haar voet (daar is de schoen dus niet hard) en heeft ze hem zwaar gekneusd.... Twee dagen voet omhoog en er mag absoluut niet op gelopen worden.
Ik hoorde dit allemaal toen ik op mijn werk zat, zit je niet lekker hoor... Ik ben ook eerder naar huis gegaan. Bridget was met oma mee naar huis gelopen, dat was wel heel fijn.
Kirsten oefent ook gezellig samen met Bridget. Die over een paar maanden met hockey gaat beginnen. Ze heeft de voetbalscheenbeschermers en sokken van Kirsten aan, ook haar oude rokje en buitengympen. Bridget heeft van haar zakgeld een hockeystick en een bitje gekocht. Het is geen op maat gemaakt bitje, vandaar dat haar snoetje er een beetje wonderlijk uit ziet. Maar veiligheid voor alles.
Deze foto's van Bridget en Kirsten zijn gemaakt toen het ietwat lekkerder van temperatuur was. Nu gaan de dames met een trainingsbroek op pad... hahaha. Daar zijn nog geen kiekjes van, dus we doen het maar even met deze....
Kirsten staat rechtsvoor, dat is de plek van een aanvaller... en ja, zij valt geregeld aan, rent haar benen onder zich vandaan, maar ze wordt ook geregeld aangevallen. Het is de bedoeling dat je niet alleen maar de bal wegzwiept, maar ook wegkaapt en dat 'ie aan je stick geplakt blijft zitten terwijl je aan het rennen bent. Je ziet haar elke week groeien, samen met de rest van het team.
Gisteren na de wedstrijd hadden we nog een verjaardag van Emma... dat is hier vandaan twee straten. Maar doordat alles anders liep en er nog boodschappen gedaan moesten worden. Ben ik met de kids vast voorruit gegaan en heb de dame al hinkelend naar mijn tuut gebracht en twee straten verderop er weer uitgehaald... Op de verjaardag heeft ze lekker haar voet op Rem's been gelegd... en 's nachts op een kussentje en goed geslapen.
Ze heeft vandaag samen met Bridget het konijnenhok schoongemaakt, zij zittend op de grond en Bridget deed de loop en veeg-dingetjes. Prima pet, en met een pijnstillertje gaat het hartstikke goed met haar voet. Gelukkig maar...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment