Shelbyville-Times-Gazette-collie-collie

Ik was vandaag op zoek... ik wil wat anders dan anders... Ik wil ontspannen creëren... en lekker bladeren in een blad met ideetjes met beschrijvingen (zonder dat er staat dat je het in een ander blad van dat desbetreffende blad kunt vinden... is zó irri!!).

Bridget had het afgelopen herfst over een Russisch setje... dat kwam er toen niet van, maar het is wel in mijn hoofd blijven hangen. In januari las ik ergens over de KCW (Kids Clothes Week) en ik dacht, dát wordt dé gelegenheid om iets voor de freule te maken. Dus snoekduik in de lappenkast en ik vond er een warm stofje van gekookte wol. Het is een stofje met gaatjes dat eenvoudig verwerkt kan worden. Ideaal voor de KCW. Het rokje is van een stofje met weefpatroon. Het glanst her en der en is qua kleur zwart exact als de gekookte wol... is wel effe wennen zo'n zwarte bedoening, maar... ach... ze is elf toch?

Nu wilde de dame een Russisch sfeertje en ik zag dat ik ook nog imitatiebont had liggen, dat ik eigenlijk niet gebruik omdat ik de streep daarin niet zo denderend vind. Maar als ik gewoon de kleur streep die ik leuk vind eruit knip in banen en dát aan elkaar stik dan ben ik er ook en heb ik toch wat ik wil. Èn... mijn lappenkast raakt dan weer een stukje leger!

Vorige week moest er even een net pak worden aangeschaft, want je kan natuurlijk niet in je schoolse kloffie op zoiets verschijnen. Samen met Rem is Kirsten op pad gegaan en ze zijn héél goed geslaagd. Tussendoor werd er wel geroepen "Was mama maar hier!" (of twee tinten zwart wel kon), maar ze zijn er zelf ook prima uitgekomen, hahaha.


Dus vanochtend verscheen de dame in een donkerblauw tweedelig pak, een blousje van deels satijn, deels tricotstof, zwarte pumps, maar eventueel kan ze ook haar platte bruine Engelse laarsjes aan (want hakken is ze nog niet zo gewend als haar moeder, hahaha). Een paardenstaart, want je moet geen last hebben van je haar, en het moet verzorgt blijven zitten de hele dag. Kleine zilveren oorbelletjes, twee ringen van mij gebietst en nog een tas uit mijn inloopkast gevist waar alles in past en toch ladylike is.

Tien voor acht sprong ze op de fiets, want ze moet tien over acht op het station zijn. Daar verzamelen ze zich voor de trein naar Den Haag. Ik ben héél benieuwd hoe ze het vandaag heeft...

Het roze raakt langzamerhand, of eigenlijk IS, uit het keuzemenu van Bridget... en aangezien er nog zat roze in mijn stoffenkast aanwezig is lijkt het me een goed plan om daar eens een bestemming voor te vinden. Niet om jurkjes en rokjes van te maken, maar een lapjesdeken. Aangezien hier de lapjesdekens van de twee dames van hun bed worden gelicht als er lekker op de bank een filmpje wordt gekeken, lijkt het me wel een strak plan om eens te zorgen voor een vast exemplaar beneden in de woonkamer.

De top wordt dus groen, rood, roze met her en der een beetje wit. De onderlaag wordt denk ik, net als bij de lapjesdeken van Bridget, het aardbeienstofje. De kleurtjes passen er prima bij, ondergrond is wit met rode aardbeitjes. Ik heb daar nog een grote lap van, want ook die lap is niet meer wat Bridget als rokje of jurkje zal dragen... misschien als er een restje overblijft nog een nachtponnetje hahaha, past ze perfect bij haar lapjesdeken!


Nu heb ik twee keer een lapjesdeken gemaakt van vierkante lapjes van (ik dacht) 15x15 cm. Om dat nu weer te doen is op zich wel prima, maar wat anders lijkt me ook wel leuk en toen zag ik pasgeleden een leuke bij Hamburger Liebe  voorbij schuiven... Nah... Lijkt me leuk om te maken. Bij dit voorbeeld zijn 13 soorten stofjes gebruikt... Ik kom er momenteel op 9, maar wie weet vis ik her en der nog wel een stofje achter vandaan...

De tussenlaag maak ik net als bij Bridget van een dun zomerdekbed die ik weer eens ergens vond en doelloos opgevouwen lag te liggen. Dan kan ik er beter een functie aan geven en er een gezellig stofje om heen werken. Als 'ie dan ergens opgevouwen ligt ziet het er tenminste charmant uit.

Het is geen project dat nu direct meteen in de startblokken staat, want eerst heb ik nog een kinderfeestje voor Bridget aanstaande zaterdag. Dan staat er vervolgens nog een leuk jurkje op het menu en geheid bedenk ik tussendoor ook nog wat anders, want tot mijn grote schrik heb ik gemerkt dat Bridget werkelijk overal uitgegroeid is. De doorpas in de herfst ten spijt... álles is te klein! en vooral te kort bij de mouwen en c.q. te krap bij haar heupen...

Dus... er is even een plan de campagne in mijn hoofd gaande... Wat is snugger om nog te maken voor de winter, want die is vast nog niet klaar, en wat kan ik alvast maken voor de lente dat gedragen kan worden met een vestje of iets dergelijks.

De voering van het jurkje wordt een turquoise groene stip van Stenzo.


Erbij had ik héle mooie retroknopen in een tintje tussen het blauw van het vestje en het blauw van het stofje, maar... helaas was er geen bijpassende paspelband... en hobbelde ik zoekend door de winkel op zoek naar een goed bijpassend stofje om zelf paspelband te maken... Héél de winkel doorgehopst, ook met de verkoopster, en er was geen diep turquoise te bekennen. Het was allemaal fletsig of grijzig vergeleken bij de kleur blauw van het Hilco stofje.

Naar andere winkels rijden om te kijken voor paspelband is zonde van mijn tijd, want het assortiment veranderd qua stijl niet zo héél erg. Paspelband is blijkbaar niet een populair onderdeel van het zelf kleding maken... of zit ik in een stiltegebied wat dat betreft, hahaha, want wat er staat zijn veel jakkes en IEKS-kleuren!! Dus tot nu toe koop ik koord en bijpassende stofjes.



Geen blauw dus... toen dacht ik "Dan gooi ik het maar hélemaal om". De Happy serie van Hilco is met zoveel kleurtjes bij elkaar (oranje, turquoise, knalrose, paars, aubergine, bruin etc. etc), dan kan dat nu bij dit stofje en vestje natuurlijk ook. Verkoopster keek zéér bedenkelijk... maar ik dacht dat fletsgedoe vind ik niks, dus dat gaat hem ook niet worden. Op naar rood! Dus ik pakte een diep roest rood... en hield dat bij de stof. Verkoopster bleef bedenkelijk kijken, maar ik ging smilen. Ik kijk om naar Rem en de verkoopster praat met hem en hij zegt... "Ik zie aan Nicole's gezicht dat ze HET heeft gevonden, want ze straalt"... Kijk dat is nog eens partnerkennis hè!!

In gedachte was de tint van het vestje ook zo diep van kleur, dus zou het prima in balans zijn. Zo gezegd zo gedaan, met de stof naar beneden en op zoek naar een goede knoop... Gelukkig was er een mooie knoop, die niet te oranje, rozig, te groot, te glimmend of te klein was en natuurlijk één knoop reserve.



Bij thuiskomst moet ik alleen nog even alle blaadjes op volgorde op de grond leggen. Rol met plakband erbij en een schaar om één kant van de vellen af te knippen en dan is het plakken geblazen...

Wat ook niet héél hard krimpt is de afdeling ouderwetse ritsen hier in een grote schoenendoos. Per kleur gesorteerd en soort aan een veiligheidsspeldje... Je weet wel ijzeren ritsen gewoon, ijzeren ritsen met rem, gewone ritsen, gewone ritsen met rem, ijzeren deelbare ritsen c.q. gewone deelbare ritsen. De afdeling blinde ritsen is het grootst, want dat gebruik ik de afgelopen jaren ook het meest. Maar ja, dan blijft de rest maar liggen... en dat is eigenlijk wel jammer, want die ritsen zwiep ik er toch ook best wel netjes in... dus vandaar deze keer een oud zwart ritsje, 15cm lang mèt rem!

Ik zat daarnet wat te lummelen op mijn mobiel en ineens kwam ik terecht in "mijn album" en dacht laat ik die eens een beetje opschonen... en wat zie ik... foto's van Bridget met het jasje in (toen) wording aan... Nou ja zeg... had ik gisteren natuurlijk ook wel kunnen plaatsen... als ik het had geweten natuurlijk, hahaha.

Maar hier zie je dat de freule aan het kijken is of ze de zéér aanwezige knopen er wel mooi op vind en of het jasje qua snit goed is, want het jasje was een tikkie veel te ruim aan de achterkant. Niet aan de voorkant, want de freule begint een dame te worden... dus... daar wordt de boel keurig opgevuld, dus de zijnaden zitten aardig in haar zij, maar... de achterkant is toch riant te wijd en daar heb ik het midden achterpand, op taillehoogte, van rimpelelastiek voorzien. Dan zit je niet te hannesen met ceintuurtjes, innemen etc. Gewoon een 5 keer heen en weer tjoeken en hopla, de boel is mooi getailleerd, zonder dat je denkt "Hm, waar slaat dát nu weer op!".


De mouwen zijn tweedelige mouwen en vallen héél mooi, heb ze 3cm ingekort omdat Bridget, zoals alle dames in de familie kortere armen heeft, hahaha. Zoals je ziet loopt de mouw iets uit. Er zit een brede soort manchet-rand aan de mouw met een sluiting van 3 knoopjes. Ik heb geen knoopsgaten gemaakt, om de simpele reden dat de gekookte wol gaatjes heeft en dat dat geen doen is.

Ook heb ik een heel klein schoudervullinkje in het jasje gedaan. Bridget heeft wel rechte schouders, maar niet van die hele brede (geloof ik). En aangezien ik dit jasje door het soort stof nèrgens kan verstevigen, doordat het gatenstof is, en dan heeft het geen body. Dus... de schoudervullinkjes zorgen voor een mooie lijn in de schouders en is de kapstok voor de rest van het jasje. Anders krijg je namelijk een soort zoutzak als jasje dat zo gaat "hangen".

De kraag is iets anders dan het origineel, want er hoort een reep stof aan de kraag gestikt te worden dat uitsteekt onder de kraag uit... Ik heb, omdat Bridget een Russisch setje wilde het imitatiebont, dat ook in het rokje zit, in de kraag terug laten komen. Dus even een onderkraag getekend met extra rand.

Op de kiek steekt de freule haar duimen omhoog als ik vraag wat ze van het jasje vindt... ik ben héél blij met die twee duimen, hahaha.


Ik had bij de mouwrand een sierrandje gebruikt bij de knoopsluiting en dat wilde ik ook doen bij de voorpanden van het jasje, maar daar moet ik wel de hoek om in verband met het aangeknipte beleg dat gelijk vast moet worden gezet... eh... tsja... De hoekjes zijn uiteindelijk niet hélemaal gelijk, maar ik mag niet mopperen.

Middenvoor zit dus ook een sierrandje en daar zit het begin en ik hou van symmetrie, dus wat links zit.. zit ook rechts... Het lastige is dat je sierrandjes niet in spiegelbeeld kan zetten... tenminste... ik weet dat ieder geval niet (misschien binnenkort een snoekduik nemen in de gebruiksaanwijzing van de machine). Het sierrandje wappert aardig synchroon aan beide kanten. Helemaal top als je het naast elkaar houdt en het is gelukt.

Ik heb voor het tweede pand namelijk het begin van een sierrandje even laten afratelen op een proeflapje... dan op tijd timen om te stoppen en op mijn naaiwerk op de goede plek weer starten, en tada spiegelbeeld... hahaha.

De knopen zitten eraan, met zwarte drukkertjes eronder, omdat in dat gatenkaasstofje knoopsgaten maken niet zo tof is. Op de kraag zitten ik geloof 7 of 9 knoopjes en op elke mouwrand zitten 3 knopen... In totaal maar liefst 18 knopen aangezet! Inmiddels is het jasje al lang klaar, maar moet Mien Bridget het setje efkes aantrekken.

P.S. ik heb de knopen even geteld, zijn er inderdaad 9 op de kraag en 6 st. op de mouw en 3 op het voorpand met 3 drukkertjes eronder... tsjonge zeg... wat een handarbeid!