.jpg)
Bridget had het afgelopen herfst over een Russisch setje... dat kwam er toen niet van, maar het is wel in mijn hoofd blijven hangen. In januari las ik ergens over de KCW (Kids Clothes Week) en ik dacht, dát wordt dé gelegenheid om iets voor de freule te maken. Dus snoekduik in de lappenkast en ik vond er een warm stofje van gekookte wol. Het is een stofje met gaatjes dat eenvoudig verwerkt kan worden. Ideaal voor de KCW. Het rokje is van een stofje met weefpatroon. Het glanst her en der en is qua kleur zwart exact als de gekookte wol... is wel effe wennen zo'n zwarte bedoening, maar... ach... ze is elf toch?
Nu wilde de dame een Russisch sfeertje en ik zag dat ik ook nog imitatiebont had liggen, dat ik eigenlijk niet gebruik omdat ik de streep daarin niet zo denderend vind. Maar als ik gewoon de kleur streep die ik leuk vind eruit knip in banen en dát aan elkaar stik dan ben ik er ook en heb ik toch wat ik wil. Èn... mijn lappenkast raakt dan weer een stukje leger!
Het jasje is een ontwerp Birgit Tyszkiewicz van het merk Roma & Toska (dat zijn de namen van haar dochters Roma en Toska) uit de Burda 9/2007 en het model is jasje 132A (of B, want ik zie nu even niet zo gauw verschil op de foto's). Het rokje is qua patroon gewoon een verzinsel van mij.
Toen ik de stoffen en patroon had gepakt heb ik aan Bridget gevraagd wat ze er van vond en ze vond het helemaal super. De twee grote knopen die ik al had vond ze prachtig. Ik moest nog wel even naar de winkel reppen of ze er nog eentje hadden want ik had 3 stuks nodig. Ook al de knoopjes op de kraag en mouw wilde ze er graag op hebben. Bont langs de kraag vond ze ook helemaal leuk en ook bont langs de rok. Dat heb ik in vroegere collecties van Roma & Toska geregeld gezien.
Als je houdt van andere materialen te gebruiken dan standaard voor meisjes, dan zou je daar eens een kijkje moeten nemen. De ontwerpster Birgit Tyszkiewicz heeft ook een blog en daar laat ze ook geregeld een kijkje achter de schermen zien. Ontzettend leuk om te zien. Ook de modeschows zijn schitterend om te zien. Modellen op spitzen, héél veel rokjes, aparte sjaals en accessoires, diverse laagjes over elkaar heen en onvoorspelbaar!! Heel sprookjesachtig en lekker eens wat anders dan standaard... en daar hou ik wel van.
De belichting bakt wat anders van de foto's, maar het is toch allemaal hetzelfde zwart, hahaha. Het materiaal kan niet verstevigd worden doordat er gaatjes inzitten. Het beleg wilde ik niet rechttoe rechtaan op elkaar vast stikken, dat vond ik dan weer zo log en niet bij de stof passen. Ik heb een sierrandje gedaan, daar zit de onderkant van het beleg ook mee vast. Omdat knoopsgaten onmogelijk zijn heb ik zwarte drukkertjes onder de knopen gedaan, zodat ze niet te veel opvallen. De knopen heb ik op de gewone manier vastgezet, maar ook aan de buitenrand vastgezet. De knoop is opengewerkt en ideaal om met een klein steekje goed vast te zetten zodat de knoop niet gaat knikkebollen. Vond ik wat zonde als dat zou gebeuren en je ziet er eigenlijk niks van... tenzij je met je neus op 10cm afstand van de knoop staat, hahaha.
Het jasje was iets te breed voor Bridget en het achterpandje heb ik met 5 baandjes rimpelelastiek gerimpeld en nu zit het jasje nog wel lossig, maar wel getailleerd. Zoals je ziet is de onderkant van het jasje niet afgewerkt en dat is ook zo met de mouwen. Gewoon afgeknipt...
Van origine heeft de kraag een aangestikte strook stof, ik heb dat niet gedaan omdat dat met bont gewoon niet kan (dat gaat omkrullen) en met dezelfde stof ook niet, want ik wilde het bont terug laten komen. De stof was achteraf gezien ook compleet op. Op het origineel zitten knoopjes op de kraag en die wilde Bridget ook heel graag... dus samen met Kirsten en Bridget op knopenjacht geweest.
Het rokje zijn gewoon twee recht toe recht aan geknipte banen, die ik geplooid aan de tailleband heb gezet. De tailleband heeft aan de achterkant knoopsgatenelastiek, zodat het altijd aangepast kan worden. De plooitjes: middenachter en middenvoor een springplooi en dan aan weerszijde gewone plooitjes van 3cm diep. De plooien wilde ik op de heup vast gestikt hebben, zodat het mooi glad is voor het jasje er over heen. Ik wilde niet gewoon instikken en heb de plooitjes horizontaal gestikt met een sierrandje, een stiksel dat 3 keer heen en weer gaat voordat hij naar de volgende steek gaat. Een kort ritsje, uit eigen voorraad, in de zijnaad zodat er makkelijk in- en uitgestapt kan worden. De knoop komt ook uit eigen voorraad, weer een soloknoop in functie!
Het bont is dubbel en het was een flink werk om alle haartjes aan de goede- en binnenkant uit het stiksel te "kammen". Maar... nu is het wel helemaal zoals ik het hebben wil. En Bridget is er héél blij mee en dat is het aller belangrijkste!
0 comments:
Post a Comment