.jpg)
Vroeg in de ochtend werd ik wakker gemaakt door Rem, ik dacht dat ik net was gaan liggen (want ik was laat naar bed gegaan om de lapjesdeken af te krijgen). Maar nee, het was alweer half zeven toink... maar het 'khebampergeslapen-gevoel schudde ik maar ijverig van me af. Ik kreeg van Rem een badjas en we hobbelde met z'n allen naar de slaapkamer van Bridget en gingen zingen... Bridget was in twee tellen wakker, of eigenlijk een halve tel. Zoef zat de dame overeind. Ramon die mijn fototoestel snel in de smiese had, hè jammer nou. Gaf als eerste het cadeautje aan de dame, en aangezien hij weet dat ik 's ochtends niet zo flitsend ben... hahaha. Bridget heeft van Ramon een Calimba gekregen een Braziliaans instrument uit Brazilië. Kirsten liet Bridget even zien hoe klonkt en ploinkte een melodietje.
Daarna was Kirsten aan de beurt om een cadeautje te geven. Effe tussen haakjes, Ramon en Kirsten kopen inmiddels zelf een cadeautje voor een jarige en hebben het ook zelf uitgezocht. Kirsten heeft voor Bridget uit een heel vrolijk winkeltje juffrouw Saartje een Pip handdoek gekocht. Een mooie rode met roosjes. Allebei favoriet bij Bridget, rood is haar lievelingskleur en roosjes haar lievelingsbloem. Er wordt gelijk flink geaaid... en helemaal goedgekeurd.
Daarna geef Rem een cadeautje. De verpakking is een beetje saai, daar hebben boekenwinkels wel meer last van. In plaats van dat ze een kinderboek nu in een vrolijk pakpapiertje inpakken is het donkergroen bijna zwart zo donker... bluggg. De achterkant wordt door Bridget gelijk gelezen... Bridget is een leesmonstertje en is dol op verhalen. Op school zijn de boeken veel te saai en nu heeft ze weer een fijn boek om mee te nemen naar school. De kaft alleen al is leuk!
Daarna komt de lapjesdeken, die ik net op tijd af had, aan de beurt. Het gevaarte kon net in één rol pakpapier worden ingepakt. Paste precies. Ze is er héél blij mee en de kleurtjes zijn goedgekeurd, en de bloemetjes, stipjes, streepjes, ruitjes... alles is mooi ook de aardbeitjes trouwens op de achterkant of onderkant... hm... net hoe je het bekijkt.
De rand heb ik machinaal aan de goede kant gestikt, omgeslagen en met de hand aan de onderkant/achterkant met kleine steekjes om de halve centimeter vastgenaaid. Je ziet er wel iets van, maar dat mag. Bij handwerken mag je kleine steekjes zien, zelfs in haute couture (volgens Mart Visser) mag je kleine steekjes zien! Dus ook dat is goedgekeurd.
We hebben het dit jaar voor elkaar gekregen aardbeien te regelen voor de dame en ze zijn nog heerlijk zoet ook! Kijk de dame eens smikkelen?
Ze is er helemaal blij mee. Toch een keer aardbeien op bed in januari, ze waardeert het zeer!
Ja, en dit is de volgende stap van deze maandagmorgen. De dame wilde graag èchte krullen. Ze heeft geen stijl haar, maar dat beetje slag is toch te weinig. Ze wil krullen. Dus de vorige dag haartjes gewassen, want krullen zetten gaat het best in schoon haar. Dus haarlak, warmtekrullers, kam in de aanslag en hup met knijpers die dingen in haar haar geploft.... en dan is het wachten tot die dingen zijn afgekoeld. Ondertussen tasje pakken, traktatie erbij, boek mee om te laten zien aan de juf.
Nadat die warmtekrullers zijn afgekoeld, eruit halen en de haren uitschuddelen, een zilveren vlindertje half boven haar rechter oor, zodat het haar uit haar gezicht blijft, anders kan je Bridget niet meer vinden onder haar haar. Flinke doses haarlak erop, nou die heeft vandaag een flinke bos krullen. In de keuken wordt in de spiegel alle kanten gecheckt en gekeken en ze is dik tevreden!
Normaal blijft Bridget op maandag over, maar ja als je jarig bent is dat niet zo leuk! Dus ik vroeg of ze naar huis wilde komen. Nou dát wilde ze wel. Bij thuiskomst vertelde ik dat ik nog aardbeien over had, misschien wilde ze die wel... of iets anders natuurlijk. Maar ik moest even naar de wc... dus ik.... zoef... hoor ik haar ineens roepen "Mama... als je klaar bent, mag je niet naar binnen komen hoor" "Oké" roep ik terug. Maar na een tijdje... ja... wat dan hè... ging ik toch maar naar de gang, komt ze gelijk aangerend vanuit de keuken. "Nee, nee, nee, ik ben nog niet klaar". Dus ik... "Ja, maar ik ga alleen maar op de stoel in de gang zitten..." "O, da's goed. Ben bijna klaar".
... en dan wordt ik geroepen komt ze aangelopen met een dienblad. Met voor ieder een bordje met twee beschuitjes. Ik met aardbeien, zij met chocopasta. Een glaasje cola en een stroopwafel als toetje... Nou wie krijgt er zo'n lunch, toch?
De dame is heerlijk aan het genieten en we kwebbelen gezellig het half uurtje vol.
Dit is de taart die Bridget heeft uitgekozen bij Nathalie. Een mooi prinsessenmuiltje bovenop. Zilveren vlindertjes, bloemetjes... en het getal 9.... is ze alweer negen jaar zeg.
Na schooltijd komt langzamerhand de visite en ze is flink verwend. Ze heeft geld gekregen een mooi boek over elfjes, fimo-klei, kralen, een Bratzpop met haar"verf". Een kop om haren te kappen, kettinkje, armbandje, 2 spinningbedels, modepaspopjes om met lapjes stof te rommelen. En dan is nog niet eens iedereen geweest... Helemaal moe en voldaan ging de dame om 22:00 uur naar bed... in twee tellen lag ze te slapen...
0 comments:
Post a Comment