.jpg)
Gisteren had een dreuteldedreut dag... want ik ging 's avonds naar de Alblasserwaardse Sanchoavond, georganiseerd door Daniëlle van Mijn naaicreaties en prompt ben ik dan een beetje zenuwachtig. Ik kende niemand, weet ook niet hoe de stemmen zijn c.q. accenten, dus of ik alles wel kan horen. Vaak is dat dreuteldedreut voor niets, want ik red me eigenlijk altijd prima en als ik het niet versta ik heb mijn Hollandse mond bij me en kan vragen "Wat zegt u?" Hahaha.
Maar waar was ik gebleven O, ja Daniëlle... Ergens vorig jaar in oktober, volgens mij in de herfstvakantie geloof ik, want ik was toen bezig met de nachtjama van Bridget verzuchtte ik ergens op een berichtje van Sancho dat ik eigenlijk maar weinig mensen ken die ook kleding maken voor de kinderen en zichzelf en het ook leuk vinden om daar over te kwebbelen... en dat ik dat best wel mis.
Met mijn moeder en zus had ik vroeger geregeld naaiavondjes, maar die naaien niet meer en hebben al hun lapjes aan mij gegeven, dus nu kúnnen ze niet eens meer naaien. Maar ik mis dat wel dat gerommel met z'n allen aan de tafel. Maar er waren ook avondjes dat we niet achter de machines zaten, maar gewoon een bakkie leut zaten te drinken, en dan lieten zien wat voor lapje we hadden gekocht of wat we gingen maken of dat ik mijn machine in een knoop wilde leggen. Gewoon lekker gebabbel de babbel de babbel over van alles en nog wat.
Nu Daniëlle vatte plan dat het dan wel eens tijd werd voor een Alblasserwaardse Sanchoavond, wie daar zin in had... er reageerde héél wat dames. Er werd een jaar uitgekozen... 2012... vervolgens de maand... januari... op welke dag... de woensdag... en toen bleven er de 18e en de 25e over. Het werd het de 18e... Ik had direct bij de keus januari de gehele maand januari geboycot bij Rem, zodat er niets mis kon gaan!! Een stapel met lapjes stond ook al gereed om mee te nemen. Daniëlle vroeg of ik de Tilda lapjesdeken die ik heb gemaakt voor de verjaardag van Bridget mee wilde nemen, zodat ze hem ook in het echie kon zien. Ook die lag onderin de tas klaar. Geconfisqueerd, wel met toestemming van Bridget, meegenomen. Want die ligt er nu elke nacht onder. Bovenop haar dekbed ligt ze dan... en dan onder haar lapjesdeken.
Ik probeer het gevaarte er helemaal op te krijgen, maar zelfs staand op een krukje krijg ik het niet helemaal voor elkaar, sorry... ik heb denk ik een ladder nodig, hahaha.
Overdag wat leuks gekocht voor onze gastvrouw Daniëlle een 3-tal aan elkaar geschakelde potjes die je ook op kan hangen (buiten of zo) met narcissen... en aangezien ik sinds de laatste Knip al een beetje het voorjaar in mijn hoofd heb... riepen ze me. En het leuke is, zijn ze uitgebloeid zet je ze gewoon in de tuin komen ze volgend jaar weer op.
Ik had 's nachts al zitten bedenken wat ik aan ging doen. Waarom ik dat altijd 's nachts moet doen weet ik niet, maar het zal wel zijn omdat het dan stil is... Tas stond klaar in de gang, cadeautje erbij, handtas met mobiel er bij. Manlief had zoiets neem maar mee, als je de weg niet kan vinden....? Hoezo ik? Ik zit niet achter het stuur, want ik wordt opgehaald door Eva... die door Navi-dame wordt toegesproken waar ze heen moet. Nee... moest mee... dus ik naar boven, bij gebrek aan zakken in mijn rok, jasje of waar dan ook. Tas diep onder uit de inloopkast gevist, het kleinste exemplaar wat ik kon vinden... Tja... die tas is dan alsnog wel héél erg leeg, nou ja, dan gooi ik wat ik "normaal" altijd meeneem er maar ook bij, puf, spray en zo. Zo... anders is de tas zo zielig met alleen een mobiel er in.
Zo ook klaar. Nu nog even wat smeren op mijn toet, want ik ben een beetje witjes, ik heb wel antracietgrijs aan (van top tot teen hè) dat staat normaal gesproken prima, maar de longonsteking heeft er in gehakt, dus.... oogschaduw... oogpotloodje... doosje met van die pareldingen... eh... blusher... grote kwast... grote kwast? Kirsten heb jij mijn kwast gebruikt? "Nee" hoor ik ineens achter me.... staat die griet ineens achter me, schrik me een toetje. Maar hij lag onder de lipglosjes... Zucht... na vijf minuten ben ik opgeschilderd en ga ik naar beneden... Ik ga even samen met Rem eten halen voor vanavond. Het is op woensdag altijd gehannes met eten, want Kirsten gaat weg voor hockey terwijl Ramon thuiskomt van zijn werk. Bridget was ook laat, want die was met een vriendinnetje en haar opa en oma naar een tentoonstelling over de Goudse Glazen (geloof ik) geweest, maar ik wist niet hoe laat ze terug zouden zijn. Dus dan is het toetjesdag zonder te kiezen... dan kies ik/we namelijk.
Omdat Kirsten niet te zwaar mag eten een broodje rund Bapao, Ramon is als zij weg gaat net terug en staat altijd tot in zijn schoenen te rammelen van de honger. Dus witte bolletjes en een blikje knakworstjes... de Roti was namelijk op... Gelukkig was Ramon er aan het werk en konden we vragen wat hij dan bliefde... broodje knak was het antwoord. Bridget pizza, Rem een roerbakschotel en ik nam mijn kans waar voor bruinebonensoep, want dat lust hier niemand in huis!
Kirsten regelde de oven voor Bridget en haar eigen broodje Bapao. Rem maakte de roerbakschotel klaar en warmde mijn soep op en toen Ramon thuis kwam regelde ik de knakworstjes en Ramon sneed zijn broodjes open. Zo heeft bijna iedereen wat gedaan.
Na het eten even de boel opgeruimd en toen was het ineens alweer 19:00 uur geweest. Om kwart over zeven stond Gertilde voor de deur, die kon op het laatste moment ook mee. Haar man was gelukkig thuis en hoefde nergens heen. Ze vertelde dat als ze zo'n avondje plant het meestal toch anders loopt omdat manlief voor zijn werk toch ineens weg moet. Dus ze dacht laat het maar anders verheug ik me erop en dan gaat het uiteindelijk niet door... en zie je... Ineens gaat een afspraak van manlief niet door.... tada...!
Mijn giga-tas en cadeautje paste nog precies in de kofferbak. Onderweg was het in het begin effe stilletjes, ik weet of we weten dan even niets te zeggen, hahaha. Maar Navi-dame was zo lief om in twee soorten stemmen te kletsen, hahaha. Ineens waren er andere klinkers te horen, volgens Eva is het een Belgische en eentje van het koningshuis, een beetje bekakte tongval zal maar zeggen.
We waren er stipt om 20:00 uur en konden praktisch voor het huis parkeren. De deur stond open en we konden zo naar binnen lopen. Er zaten al aardig wat dames, even tas neerploffen en jas ophangen en even rondje doen met voorstellen, alleen onthoudt ik de namen voor geen meter. Ik herkende van één van de dames wel de kleurige rok, die heb ik ergens gezien op een blog of op Sancho. Alleen weet ik natuurlijk weer niet waar. De volgende keer plakken we allemaal een sticker op met een blognaam erbij, hahaha.
We zijn verwend met koffie en thee en er was van alles gebakken van lekkers. Ik had een donkere cake met "dingetjes" erin... ik weet natuurlijk weer niet wat, maar het was wel héél erg lekker! Er waren geloof ik...effe tellen hoor 2 dames op eetkamerstoelen, dan 2 dames op fauteuiltjes, dan 3 dames op de bank en nog 4 dames op eetkamerstoelen... dus... 11 dames in totaal. Een hele bups hoor! Het kwebbelen begon door mooie kleding van de dame recht tegenover mij (ik weet haar naam weer eens niet), maar die had een hele mooie rok en prachtig mouwloos vest. De rok was aan de onderkant van diverse stofjes en texturen... héél mooi. Ik had geen fototoestel bij me dus je moet het met deze summiere beschrijving doen... ik weet ook niet welk blog, maar het is zelf gemaakt begreep ik. Ik versta niet alles, maar dat begreep ik wel.
Er wordt over van alles gekwebbeld, over wie waar z'n naaistek heeft, dat er geregeld iemand vergeet naar beneden te gaan om wat te drinken als de plek op zolder is of zo. Over brillen, te korte armen... oftewel leesbrilletje nodig. Over overvolle en netjes gesorteerde bakken met stof. Ik heb inmiddels een paar gaatjes weten te creëren. Over allerlei naaimachines, dat je wel tevreden bent over je naaimachine, maar eigenlijk.... een oogje hebt op een andere machine. Rimpelvoetjes of plooivoetjes en zere vingers als je het met twee draden rimpelt en dat met één draad werken rimpelen niet mooi wordt. Ook kwebbelen we over Sancho... ik weet nu eindelijk waar het "!" uitroepteken voor dient, hahaha. Nooit geweten, niet dat ik er gauw op zal klikken. Maar goed ook dat ik dat nooit heb geprobeerd om te kijken wat er dan gebeurt, hahaha. Over patronen voor tienermeisjes, dat het toch een hele verbouwing is en dát ze nog willen dat je wat voor ze naait.
Ook wordt er nog een locker te voorschijn getoverd. Ze krijgt de instelling niet zoals ze hem hebben wil. Gelukkig is er een heel huis vol met dames die zo'n apparaat gebruikt, dus kennis zat, toch? Een van de dames buigt zich eens voorover en er wordt een proeflapje gebruikt, wat gestikt wat gedraaid aan de knoppen en door de eigenaresse wordt er ijverig geschreven wat er allemaal gedraaid is en hij is goed ingesteld. Nou... perfect toch. Ook worden alle lappen en boekjes op tafel geploft. Ik had een flinke stapel stof meegenomen en er gaan 3 lappen vanaf, 2 hele grote en een kleinere, perfect. Weer een gaatje in de kast gecreëerd!
Ineens is het alweer half elf... tsa... de tijd vliegt! We pakken de resterende bullen in de tassen en ploffen die weer in de achterbak. Navi-dame kletst ons weer netjes naar de snelweg... en een tijdje valt het ons op dat ze steeds "binnenkort" zegt, hahaha. Op de terugweg is het in de auto met z'n drieën stukken minder stil dan op de heenweg, hahaha. Ook zien we dat er druk aan de spitsstrook wordt gewerkt, dus we krijgen een toeristische route voorgeschoteld, route 5. Even later krijgen we een instinkertje dat de afrit afgezet is, maar op het laatste stiekem toch open is... ja, zeg... hallo het miezert, het is donker, de weg glimt.... dan zien we dat te laat. Dus hup naar de volgende afslag, bijna weer ingestonken, maar we zijn nu voorbereid op instinkerds en nu stond er een gróót bord met pijl, kon niet missen. Hup eraf en aan de andere kant er weer op, op de snelweg hè. Even later gaan we ècht van de snelweg af en zie ik mijn huis alweer. Ik hijs de tas weer uit de kofferbak en Eva superbedankt dat ik mee mocht rijden!!
Ik kom binnen en iedereen, op Rem na, is al naar bed... O ja, tuurlijk het is al na elven. Ik ben zo gewend dat die twee grote lijzen er altijd zijn dat het gewoon raar is een bijna lege woonkamer aan te treffen. Ik plof even op de bank, en kwebbeldekwebbeldekweb... wat ik allemaal heb gezien en gehoord. Ineens zit ik te geeuwen en heb kleine oogjes (en dat voor een avondmens), maar zo'n avondje met veel gepraat is voor mij hard werken... dus ik kruip lekker mijn bedje in, zet de televisie aan op het programma van beneden, was wel spannend... maar ik geloof niet dat ik veel gezien heb. Vanochtend was m'n bril van mijn neus... dank je Rem en ik heb in één ruk gepit.
En nu zit ik lekker op de bank, ik werk nog steeds niet op volle sterkte, ik moet dat rustig opbouwen en zit nu lekker met een bakkie leut dit stukje tekst te tikkelateuren... Ik ga zo eens de keuken bekijken... hahaha... of... een boekje... de nieuwe Burda heb ik gisteren gekocht en even snel bekeken... maar hij is leuk. Ik heb zin in het voorjaar en aangezien ik veel te weinig heb genaaid de afgelopen maanden, moet ik mezelf toch eens bij de kladden pakken...
0 comments:
Post a Comment