Een nat pak...

Gisteren heerlijk in de tuin gezeten. Lekker kussentjes op de bank en stoelen gelegd... Ik heb in boekjes zitten neuzen om een leuk patroon voor een rokje te zoeken. Ik weet aan de ene kant wat ik zoek, maar aan de andere kant ook weer niet. Ik zit mezelf in de weg lijkt het wel... ik laat ook te veel boekjes toe, want na de ene stapel ga ik de volgende stapel halen...

Opeens wordt ik geroepen, voor het avondeten of zo, géén idee, maar ik vergeet de boekjes en de kussens compleet...

Vanochtend stond ik ijverig in de woonkamer te stofzuigen, hélemaal niets door. Ik ga de gang stofzuigen, ook nog niets door. Totdat Rem ineens naar de gang komt en zegt "Heb je de kussens er net opgelegd... of eh...". Bij het woordje "of eh..." denk ik "O vergeten!"... maar verder nog niets, en Rem vervolgd zijn zin... "... want er liggen boekjes... en het heeft geregend." Boem... de schrik, o nee, m'n boekjes! Hélemaal vergeten! Ik loop gelijk naar achteren, en ik zie een grote stapel van een minstens 15 boekjes drijfnat op de bankkussens liggen...

Ik pak de stapel, het is lóódzwaar. Ik loop direct naar binnen naar de eettafel en ga gelijk inventariseren... Er zijn drie boekjes met lichte waterschade... zes kunnen, snif snif, direct in de papierbak, het valt gewoon uit elkaar. De resterende probeer ik voorzichtig de pagina's los te maken, de patroonbladen haal ik los en drapeer ik overal over heen...

Het is nu half negen 's avonds, de boekjes heb ik de hele dag losgebladerd en in het zonnetje van de erker laten drogen... Er zijn nog vier boekjes nog steeds niet droog... Ik baal wel, want het zijn natuurlijk allemaal boekjes van een aantal jaren terug... grumble grumble, hoe stom kan een mens zijn door patronenboekjes buiten te laten liggen.

Ik heb dus nog steeds niets uitgeraderd en geknipt...