Onwillige locker...

Ja... dé jas van Bridget... ik wás in het voorjaar ruimschoots op tijd begonnen.... zoals je hebt gemerkt is loopt alles een beetje anders. Maar begin oktober bedacht dat ik de jas tijdens de Sancho Clubdag wel mee zou kunnen nemen om er tijdens de middag in het Sancho naaicafé weer op te "storten".

Van te voren een blik in de doos geworpen om te kijken waar ik ook al weer gebleven was... teleurstelling alom, want ik was minder ver dan ik dacht. Ik zag dat ik zelfs nog moest locken. Ai!! Dat gaf even een probleempje, want mijn locker was momenteel in een zeer niet meewerkende staat en vertikte het de draden fatsoenlijk in elkaar te laten lopen en liet er gezellig een draad extra meelopen..., maar hoe dat nu kwam? Géén idee. Was al meerdere keren in strijd geweest met het apparaat, omdat Kirsten een hockey wedstrijdshirt had dat te wijd was en smaller gelockt moest worden, na vier pogingen de locker te laten doen wat ik wilde heb ik het locken even aan de wilgen gehangen en het shirt "slechts" smaller gestikt, want ik wilde mijn goede humeur niet kwijtraken.

Maar één dag voor de clubdag moest het toch ècht. Kreeg wel pas midden in de nacht om één uur de gelegenheid daarvoor en zat met een felle lamp in het apparaat te speuren naar het eigenwijze "probleem" van de locker. Helemaal schoongemaakt, draden opnieuw ingeregen, wéér opnieuw ingeregen (ik ben de tel kwijt hoe vaak ik sinds het geduvel begon ik de draden opnieuw heb ingeregen). En ja... na een half uur gepruts was de meelopende draad weg en had ik een mooi in elkaar geknoopte draad. Waarom het ineens wel goed was... Joost mag het weten, want ik weet het niet!

Doos met jas gepakt... de onderdelen eruit gevist... en ja... PLOINK!!! Was het al gelockt!!!, want ik had bij het koekeloeren in de doos niet gezien dat wat niet was gelockt de zoom was....!!!! Dan sta je toch stom te kijken hoor, maar goed de locker doet het weer, da's dan toch wel weer een pluspuntje. Toen ik naar bed ging en Rem informeerde of de locker het weer deed en ik mompelde dat hij het weer deed, maar dat alles eigenlijk al gelockt was en ik de zoom had aangezien voor een heel ongelockt gevaarte, moest hij hard lachen... Om twee uur 's nachts een bulderend lachende Rem in bed... zie je het voor je!!!

De volgende dag tijdens het "naaicafé" op de Sancho Clubdag mezelf weer voorgesteld aan mijn naaimachine, want ik had het apparaat al een aantal maandjes niet meer voor mijn neus gehad. De kennismaking verliep gladjes en vlotjes, maar dat kan natuurlijk ook zijn omdat er reuze gezellig gekwebbeld werd... Ik heb even het gaspedaal ingedrukt... heb ijverig gerimpeld en gespeld, maar voor de rest vooral kwebbeldekweb gedaan. Aangezien kwekken vanuit mij gezien prima gaat, maar gekwek ontvangen een ander verhaal is met die oren van me (ik moet liplezen om te "horen" als er veel herrie om mij heen is)... lag mijn werktempo zeg maar héél laag... of eigenlijk in een soort slomotion-stand.

De volgende dag kon ik er helaas niet aan werken, want er was een Jarige Jet van 1 jaar in Coevorden in de familie. Heb dus maandag het hele apparaten- en naaicase-circus naar een vriendin gesleept en daar heeft de hele handel zelfs een nachtje gelogeerd, hahaha. Ik heb de maandag en dinsdag aardig wat gedaan... en nu is het de bedoeling in de herfstvakantie weer een behoorlijk stuk te doen... die jas móet af, voordat ik ook maar iets anders aanraak!!!