Ik loop héél erg achter met het nemen van foto's van de KCW (Kids Clothes Week), maar ik heb natuurlijk wel héél oude fotootjes van kleding die ik ooit heb gemaakt, vóór mijn blogtijd. Dus... ik neem een snoekduik in mijn archief aan foto's die inmiddels zijn ingelezen (nog niet alles is namelijk ingelezen...).
Dit is een winterjasje dat ik heb gemaakt voor Bridget in de winter 2006/2007... aardig tijdje terug... Het jasje is gemaakt zonder ècht patroon. De wijde rok aan het jasje heeft de wijdte gekregen wat ik uit de breedte van de lap kreeg, hahaha. De stof bepaalde wat ik uitspookte.
De jas is gemaakt van tweelaags wollen mantelstof, dus héérlijk warm. De mouwen en zoom van de jas heeft een bonten rand van heel diep bruin imitatiebont. De jas sluit met een rits aan de binnenkant en van die leuke "russisch-achtige" Brandenburgers-/Chinese sluitinkjes in dezelfde kleur als het bont als eye-catcher. Ik vind ze ontzettend leuk en heb ze al geregeld her en der gebruikt voor de kinderen... zou ik eigenlijk misschien ook eens voor mezelf moeten doen, hahaha.
Tip: als je imitatiebont wast... na het uit de wasmachine halen direct het bont met een lauwe föhn drogen, zodat alle haartjes los zijn en er geen plukjes ontstaan. Zo blijft het bont het allermooist... Deze manier is ook handig bij knuffels wassen, hahaha... die willen na een wasbeurtje en zo aan de lucht opdrogen wel eens onherkenbaar worden voor kinderen... föhnen is de oplossing!
De afwerking wilde ik anders dan anders doen, dus de rand is afgewerkt met gewassen zijde en op de grens wollen mantelstof en zijde is een kitscherig goudbandje gestikt. Ondanks de wollen en zijde materialen is het jasje een aantal keer gewassen op een koudwater wasprogramma... en heeft alles het prima overleeft.
Ik had een idee in mijn hoofd en in Nederland kon ik niet vinden wat ik zocht... Ik zocht mooi fluweel... met een daarbij passend stofje, ik wist niet wat... maar er "zweefde" iets in mijn hoofd. Dus ik toog naar België, naar een hele grote kwaliteitsstoffenwinkel Den Boom in Lier bij Antwerpen. We waren er trouwens best snel hoor, want zover ligt dat hier nu ook weer niet vandaan.
Ik heb daar genoten... Wat een kleuren... Alles hangt daar in stalen in rekken en bij de balie geef je op wat je van welke staal precies wilt hebben en dat wordt dan netjes ergens achter bij de grote voorraad achter de schermen geknipt en krijg je een mooi stapeltje stof op de balie om af te rekenen.
Dit fluweel is werkelijk schitterend van kleur, diep nachtblauw en superzacht van kwaliteit. Het bewerkte stofje, een fluwelen jacquard-achtige stof, is eigenlijk een gordijnstofje!! Dit jurkje is geloof ik wel 1000 keer in de was beland, want het was een draaideurjurk... ploep in de was, wassen, op een hanger... (even stomen), in de kast als het meezit en ploep Bridget had de jurk weer aan... en dat twee herfst/winters seizoenen lang!!
De jurk had van origine lange mouwen en het bovenmouwtje was licht gepoft met daaraan de fluwelen mouwen gezet. Maar aangezien Bridget flink groeide, maar gelukkig niet in de breedte, werden de mouwen te kort, maar de rest bleef prima voor nog een jaartje draaideur-jurkerij. Alleen droeg ze er sindsdien een ivoorkleurig shirtje onder en dat stond prima.
Dit jurkje heb ik gemaakt in herfst 2006 (de stof is gekocht in de zomer!!!!). Het jurkje is zonder ècht patroon gemaakt en ik ben vooral met de centimeter bezig geweest om Bridget haar bovenlijf in goede verhouding te verdelen, zonder dat het bij de hals weer niet goed uitkwam... want hemdjes moet ze natuurlijk wel aanhebben, maar wil ik natuurlijk niet zien bij de hals. Bridget wilde graag een lánge jurk. Ze had de carnavalsjurk van Kirsten gezien en wilde óók een èchte jurk. Het werd dus een lang exemplaar, waarbij haar laarsjes wel goed te zien waren, maar toch ook een stukje onder het jurkje verdwenen.
Dit stofje was Bridget helemaal wèg van. We waren op een stoffenspektakel, ik denk ergens in 2007 of zoiets (weet het niet zo goed meer)... en dit stofje hing over een balk te zwieren en het was het laatste stukje... Ik dacht oké leuk "stofje"... want het is gewoon één en al gatenkaas... het is geborduurde tule... Mja... "Wat wil je dat mama er van maakt?" was mijn vraag...
Nu... zie je het voor je... Madame, gaat midden in het gangpad staan... een kleine krummel nog... bukt voorover richting bovenkant laarsjes en wijst met duim en kijkt scheef draaiend omhoog met krulstaart zwiepend, nog steeds met haar duimpje aan dat laarsje, dat er een héél wijd rokje moet komen "Tot "hieró"...
Ik bekijk het geborduurde gatenkaasje en zie ineens wat zij ook ziet... en snoezig bloemetje... Tsja... dat kan je dan toch ook niet laten hangen... Ik bedenk dan thuis wel wat ik er van ga bakken... en thuis... bedenkt ik dat ik roze tule nodig heb, roze poplin en lichtgroene taft.... en dat heb ik dus ook gedaan. Al het tule is afgewerkt met de locker om een rolzoompje te bakken en de roezels zijn afgewerkt met een fluwelen bandje... De taft zorgt ervoor dat het gewicht van de tule goed wijd gaat staan... en bretels!! Ja!! bretels... hielden de hele handel op de goede hoogte, want het rokje was toch iets zwaarder dan bedacht.
Het rokje is uiteindelijk gedragen van herfst-winter 2007/2008 tot en met vorig jaar!!! herfst-winter 2012/2013! Het heup-taillestuk ging nog nèt over madame haar heupjes... maar aan had ze hem nog... De rok was alleen een pietsie korter geworden, hahaha.
Ik had in België van die mooie stof ook een stuk meegenomen voor Kirsten, want zij is ook dol op mooie stofjes... Ik had voor erbij ook nog een hele mooie zware kwaliteit goudkleurige stof meegenomen... de naam van de stof wil even niet bij mij opploppen, maar dat is ook weer niet zo belangrijk.
De grootste zoektocht kwam daarna... de fournituren... is altijd een verzuchting hier, want basic is wat de boventoon voert in de winkels en dat is af en toe behoorlijk frustrerend als je nèt wat anders wilt. Maar na héél wat gezoek heb ik ivoorkleurig geklost kant gevonden in de kleur, breedte en lengte dat ik nodig had, want als ik wat vond was het vaak bijna op. Knoopjes... knoopjes met kettinkjes (zie ook jurkje), fluweelband, satijnband, organzaband met satijn randje en een wit kantje voor aan de onderrok
Deze rok heeft geen roezeltjes en lagen tulen, want de stof was genoeg, want anders krijg je een lampenkap-effect en dat is nu ook weer niet nodig.
Dit rokje was van Kirsten, dat kan ik zien, omdat zij een groen satijnen biaisband afwerking heeft aan de zoom... Het satijnen bandje is langs het fluwelen bandje met de machine gestikt, toen omgeklapt en met de hand vastgezet.
Bridget had namelijk een zoompje van de rokstof zelf (zodat je de locksteken niet zou zien, tsja... waarom dat eigenlijk weet ik ook niet, want het zit aan de binnenkant, maar toch maak ik dat blijkbaar zo).met daaroverheen een blauw organzabandje... dat deels met de machine is vastgezet... en als laatste met het naar binnen klappen van de zoomrand met de hand is vastgezet...
De dametjes zaten bij het maken van deze kleding vaak met hun neuzen boven wat ik aan het uitspoken was... Zó gezellig hè.
Ik had ooit een cape gemaakt voor Kirsten, maar die was qua coupe net niet naar mijn zin... dus wilde ik die voor Bridget nog een keer maken, maar dan verbeterd... èn met een bodywarmer eronder, want Kirsten wilde de cape langer doordragen, terwijl dat qua temperatuur toch ècht niet meer kon. Dus... in april !!! ja ik was vroeg, knal roze stof besteld en diepbruin imitatiebont en langzamerhand alle toeters en bellen aan bandjes, randjes, sluitingen, knoopjes, vilt, kraaltjes, rits etc., etc., etc. verzameld.
De bodywarmer was even goed de centimeter erbij houden voor de verhouding ten opzichte van de cape, want hij moest haar lijf warm houden, maar natuurlijk ook weer niet te groot en te zwaar zijn, want hij zat wel aan de cape bevestigt.
Met zigzagband lekker gerommeld... dat is toch wel zo'n leuk werkje, je ziet ineens een hele simpele wollen cape veranderen in iets girly's... héérlijk!
Bridget haar kin liep tegen een ijzeren dingetje aan... een ritsdingetje... Ik had namelijk gewoon een snoekduik genomen in mijn ritsenvoorraad en zo'n gezellige rits gepakt met een héle goede rem... maar ook... een eigenwijs hoekig exemplaar dat lekker overeind blijft staan... precies onder haar kinnetje... Ja... dat vond madammeke wat minder. Dus... dat akelige stijve ijzeren gevalletje heb ik ingepakt in vilt in een bloemetjesvorm. Door het vilt was het A... niet scherp en hard... en B... zwaarder dus plopte het vanzelf naar beneden, precies zoals het moet! Wat roze kraaltjes op voor de versiering, want anders was het witte hartje van de bloem zo héél erg wit.
De cape sluit met Chinese sluitingen. Die zijn van koord met daarin een ijzeren haakje. Héél handig voor kinderen, in drie tellen hebben ze hun jas aan en weer uit!
Bridget had toen bijna altijd knotten met bloemen in haar haar. Eén of twee knotten maakt niet uit, maar bijna altijd met bloemen. Is een beetje lastig in de winter, want een muts en een capuchon werkt dan niet om haar oortjes warm te houden c.q. te beschermen. Dus heb ik een hoofdband gemaakt met allerlei bloemen met kraaltjes erop, net zoals die waar het ritsijzertje in verstopt zat. Ik vind deze kiek toch altijd zo leuk... die strálende lach met die fietsenrek in haar mond... hahaha.
De bodywarmer moest makkelijk aan de cape vast- of losgemaakt kunnen worden, dus had ik in de naad "knoopsgat" openingetjes gehouden. Wel waren de twee lagen stof doorgepit (imitatiebont en wollen mantelstof) en de knopen bevestigd aan de bodywarmer er doorheen steken en dat is alles. Kan een uk van 4 jaar ook.
Ja... ik ben nog in het bonten sfeertje, hahaha. Maar dit is een carnavalsjurk voor Bridget. Een Russische tsarina is dat geworden. Dat wist ik nog niet toen ik zocht wat ik ging maken, want het was ineens carnaval, dus ik had geloof ik één dag de tijd. Heb allerlei toeters en bellen bij elkaar gezocht uit de kast en toen de Nadya van FM geknipt, met in de zijnaden taartpunten als ik het goed heb onthouden en er zitten geen tunneltjes met linten in de taille van het jurkje.
Ook geen rugsplitje, maar een rugdecolleté. Met wilde zijde heb je natuurlijk ook niet veel nodig hè. Prachtige stof, blijft prachtig van kleur ondanks tig keer wassen. Ze heeft hem nog steeds in haar verkleedkist liggen, de jurk en mouwen zijn gewoon wat korter geworden.
Wat satijnlint en knopen om de bontenrand omhoog te "trekken" voor een leuk effect.
Een ceintuur, dat was de bedoeling, maar dat was géén potje, dat werd dus een soort sjaal waarvan de linten uiteinden als een ceintuur om haar middel werd heen geknoopt om een taille te krijgen. Wat kitscherige broches uit mijn sieradendoos en oorbellen, dan lijkt het ook al gauw wat.
De enige eis die Bridget had was dat ze er in kon zwieren, dat was ieder geval gelukt.
Een knot gebakken van een stuk nephaar uit Kirsten's verkleedkist en wat blauwe knopen op een haarspeldje geregen en in de vlecht gespeld. Het zijn dezelfde knoopjes als die ik heb gebruikt om het bont omhoog te strikken...
Goh... wat een andere stijl dan ik nu de laatste tijd aan patronen heb liggen... Binnenkort de Louisa-dress van Compagnie M. en twee rokjes van Allerlieblichst... Ik ben benieuwd wat ik daar van zal bakken...
.jpg)
