Zo, dit was m'n ruitjesrokje zoals ik hem gisteren heb achtergelaten... grom grom!
Ik ben de laatste 4 dagen tijdens mijn pauzes bezig met dit rampending, omdat ik er van af wil.
Gisteren bedacht ik dat dat wel héél snel moet zijn... anders ligt 'ie in een hoek of in de kliko... Is wel niet zo mijn gewoontje... je weet wel... ik stop het liever in zo'n jeweetweltasje... dan ben ik er ook vanaf... tot ik het weer tegen kom natuurlijk. En ja... het is mijn eer te na om afdeling rampengeval niet af te maken....
Dussssssssssss vannacht (!!) nam ik mij voor er vanochtend mee te beginnen. In tweeënhalfuur, tot Bridget uit school komt, kan ik ver komen.
Alles zit inmiddels aan elkaar vast, op het taille-heupbeleg na. Ik ben bij de rits aangekomen... tsja... er lag een blinde rits in de tas... maar ik geloof dat dat beweeglijke stofje daar een ramp van maakt. Dus kies ik voor een stoer metalen rits die ik er inspeld en vaststik via de goede kant!
Blijven de ruitjes ieder geval goed doorlopen.
De binnenkant is niet helemaal zoals ik het hebben wil, maar de voering van de rok is wel los van de rest van de rok.
Hiernaast zie de splitsing waar ik de voering vast heb gespijkerd aan de rok in een aanval van "Weet het ook niet meer?"
Binnenkant van het gevaarte...
De rits er ingespeld, ruitjes lopen door, pfff...
Ook aan de binnenkant lopen de ruitjes door... Je weet wel wat ik voorlopig niet kies.... juist ja... stofjes met ruitjes!
Het beleg zit inmiddels vastgestikt... maar daar komt al weer een volgend probleem...
Het rokje is van járen terug... en toen had ik maat 40... Ik was welliswaar op een gegeven moment 3 maten verder, maar heb nu maat 38...
De taille is dus flink te wijd... (mijn taillemaat is een stuk smaller dan mijn heupmaat) nu kan ik het rokje wat lager dragen, maar dan wordt 'ie weer zo lang... en gaat het rokje draaien... Zitten de plooitjes van het voorpand op een gegeven moment op m'n achterwerk... zie je 't voor je... Hm...
Ik heb een tunnel gestikt en er gaat (strakjes) 3cm breed elastiek doorheen. Als ik smal neem, wordt het zo iel... en dit lijkt me wel stoer.
Het rokje heb ik meegenomen naar huis, kan ik rustig het elastiek er door heen trekken en dan passen, elastiek op maat maken... Dan rest alleen nog maar het zoompje... Dat doe ik gezien het wiebelwabbelstofje met de hand...
Dat doe ik niet meer in mijn pauze, maar lekker tijdens het kijken van een filmpje op de bank.
Dit is mijn nieuwe project. Net een uurtje geleden aan begonnen. Gisteren zat ik op Sancho te kijken wat er allemaal voor nieuws gemaakt was. Daar kwam ik een Daisy-jurkje van Farbenmix tegen. Ik heb gisteravond gelijk het patroon erbij gepakt en ben eens voor mijn lapjeskast gaan staan... Dit gedeelte vind ik altijd het lastigst. Ik wilde een lapje wat vrolijk was, bij voorkeur met rood, Bridgets lievelingskleur, en een beetje winterswarm. Ik kwam deze babyrib tegen en een effe rode babyrib. Bridget koos vanochtend deze... Ging dat even makkelijk.
De Daisy is mijn eerste patroon van Farbenmix, gekocht in februari 2009 of zoiets. Trouwens ook mijn eerste aanraking met patronen en webwinkels daarvoor... er ging een wereld open, hahaha. Maar het is ook een patroon, dat ik nog steeds een keer zou maken voor Bridget... en gezien de maten... de grootste maat is 134/140, mag ik wel eens opschieten. Bridget is nu 1,36m. Dus... eh... tempo tempo.
Ik zou eigenlijk wat herfstkleding voor mezelf maken (is wel nodig), maar na dat gedrocht van hierboven, heb ik even zin in tempo tempo.
Gewoon lekker uitraderen, uitknippen, spelden, knippen, wat tekens doorslaan, locken, naaien en klaar is Kees.
Gewoon lekker fröbelen!!
0 comments:
Post a Comment