Breipennen op je hoofd...

Bij Kirsten even kijken hoe ver ik ben, want ik heb geen patroon.

Voor Sinterklaas heb ik niet alleen maar een lapjesdeken gemaakt voor Kirsten, maar ook sieraden voor mijn moeder en zus (niet uit de webwinkel, maar op hun smaak en kleur gemaakt sieraad), zitzakken voor (mobiel en tablet) mijn zwager en Ramon (de een met een geborduurde rand (sfeertje Colombia waar hij als kind heeft gewoond) en de ander met kobaltblauw fluweel geappliceerd (een getekend ontwerp van Ramon zelf), twee 5-Star-pillows van Farbenmix (de een voor mijn nichtje in het zwart-wit de ander voor mijn neefje van kobaltblauw fluweel met groene draak) en voor Bridget een fantasie roezelkussentje rood-wit geruit met een schattig kantje.

Ik zeg tegen Kirsten, dat zo'n muts met breipennen best modieus is... trekt ze toch een twijfelachtig gezicht, hahaha.

Ik heb ook nog zitten breien voor mijn vader. Mijn vader is nogal een wonderlijke geitenbreier en houdt niet van standaard en ook niet van saai... Mijn moeder heeft ooit een muts gebreid voor hem met op verzoek (ook weer van hem) een gat bovenin... want hij wilde anders dan anders. Ook was het gevaarte niet over de oren heen, knalrood en met kabeltjes en zonder boord (als ik het me goed herinner)...
... na dat twijfelachtige gezicht, verstopt ze haar gezicht in de muts... Bridget en ik gieren van het lachen en als de dame weer tevoorschijn komt is het KLIK... foto!!

Mijn vader heeft al tijden, bij gebrek aan een muts, een grote boeren zakdoek om zijn voorhoofd gebonden, zodat hij met de grote wandelingen samen met Maxyah (scheet van een hond) in het weiland geen kou op/in zijn voorhoofdsholte oploopt (voorhoofd is een beetje gevoelig voor de kou en wind daar in het open gebied). Dus.... ik dacht ik zet zo'n gevaarte wel efkes op de pennen. Kleur, natúúrlijk rood... maar ik had niet zoveel lust in kabels, omdat ik daar sowieso wat meer tijd voor nodig heb en ik met vier pennen breien al helemaal niet zo ervaren ben en hoe eindigt dat in het midden boven op het hoofd, hè. Kabels en minderen en zo... Dus... ik dacht "Ik doe streepjes". Antraciet (géén zwart, want daar houdt mijn vader hélemáál niet van) met zijn lievelingskleur knalrood!

Ik heb geen patroon en begin gewoon steken op te zetten, gooi die er na een ronde of 10 weer af, want ik vind het niet riant genoeg. Zet opnieuw de steken op en gooi er 32 steken bij. De snit is een beetje royaal gedaan (comfortabele snit), omdat mijn vader ook niet van strak houdt... en omdat die muts van vroeger nog niet in de gevoelige voorhoofdsholte-tijdperk was nu ook een beetje een langer exemplaar. Hij kan het boord naar gelang omhoog klappen. Hij kan kiezen voor veel oor of weinig oor in de muts, hahaha. Het uiteinde is in snelle rondes geminderd, waardoor er een niet gladde ronding ontstaat met als extraatje een steeltje. Precies in het straatje van mijn vader, want niet standaard, hahaha. Helaas geen kiek, moet dus eventjes langswippen voor een kiek van de muts (Sint is zaterdag al geweest).

Bridget heeft de muts op gehad toen die af was en wilde er direct ook eentje, precies dezelfde!! Dus... ik heb wat te doen!

P.S. de lapjesdeken is heel mooi geworden, moet alleen nog een foto maken.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

0 comments:

Post a Comment