Grumble grumble achter de naaimachine...


Grumble de grumble... Heb ik éindelijk de tijd om te beginnen. Het is tenslotte mijn vrije ochtend (hoewel vrij, eerst het een en ander aan orders en mailtjes verwerken), maar goed om 11:00 uur zat ik vanochtend ijverig achter de naaimachine... ik volg de werkbeschrijving uit het boek. Het bovenstukje heb ik als een blind paard gevolgd (is wel lekker relaxt), dus zal de rest ook wel kloppen...


Maar bij het splitje voor in de rok kon ik in het boek (zelfs met de tekening erbij) niet vóór me zien en dat bedoel ik dan dat ik het niet voor me zie in mijn hoofd. Dat komt eigenlijk omdat ik geen resultaat tekening of foto kan vinden hoe de hele handel er op elkaar eruit ziet... en dan stagneert de boel in mijn hoofd en dat komt door de twijfel...


Als ik twijfel, in mijn hoofd dus, dan doe ik in principe niets totdat ik het wel weet óf ik doe het op mijn manier.... Aangezien het hele bovenblijfje klopte als een bus ben ik de rest van het jurkje ook maar als een blind paard gaan volgen en verdraaid... Ik twijfelde toen ik het splitje ging knippen... en nu heb ik het aan de verkeerde kant links zitten knippen grommmmmmmmmmmm!!! Ik had op één of andere manier de verkeerde kant van de stof voor mijn neus.... Ik had de stof met de goede kant naar mij toe gelegd en dat moest dus juist niet. Ik zat zo te proberen het voor me te zien en hoe dat er uit zou komen te zien met dat strookje stof, was het strookje stof nu wel of niet zichtbaar... en daardoor zag ik ze uiteindelijk vliegen en lette ik niet op.


De weg er naar toe is qua uitleg belangrijk, maar ook hoe het eruit ziet nadat het in elkaar zit is belangrijk, daar haal ik tenminste héél veel informatie uit. En dat is op de uitleg tekening niet te zien, op de foto niet en ook op de technische tekening is daarvan niets te zien, want de strikceintuur zit er voor getekend. Héél jammer, anders was het voor mij duidelijker, ik weet nu in mijn hoofd wèl hoe het zit. Maar goed... is dan een proefjurkje hè.


Maar goed... dat splitje zit er nu wel, is niks mis mee, maar wat er nu verkeerd zit, is dat het bovenlijfje niet op de DROL-manier zit. Nu zijn in het boek de voorbeelden van de jurken op beide manieren te zien, óók op één foto gezamelijk, dus de foto's zijn niet in spiegelbeeld geplaatst. Het kan dus blijkbaar op beide manieren, maar mijn voorkeur heeft toch de DROL-manier (Dames Rechts Over Links)... en nu is het niet alleen dat wat mij stoort... Ik had het voor rechtervoorpand met de bloemetjes mooi aan de rand geknipt en nu wordt dat het onderliggende pand en heeft het linkerpand heeft de bloemetjes afgetjopt langs de rand. Oké, de bloemetjes lopen netjes door op het andere pand, maar niet zoals ik had gepland!


Terwijl ik zo zit te mopperen achter de naaimachine, inmiddels is de school uit, hebben we geluncht en zit de dame op de bank naast me te borduren, vraagt Bridget waarom ik zo zit te sputteren. Ik laat het haar zien en weet je wat de nuchtere dame zei??? "De bloemetjes lopen toch door... en geen hond die weet dat jij het andersom wilde doen".... tsja... géén hond die dát ziet... en boeit... nu ik nog (pfff wat mekker ik eigenlijk ook, want het jurkje ziet er super uit).


Inmiddels heb ik satijnen biaisband gevonden, licht lavendelblauw, wat heerlijk is het om alles weer onder één dak te hebben en bijna alles makkelijk te kunnen vinden. Op de knoopjes en garen na is alles UWYH.


De zoom van de jurk werk ik af met satijnband, dan valt de zoom mooier. De jurk heb ik niet alleen qua bovenlijfje gevoerd, zoals het originele patroon, maar ook de rok voer ik. Aan de onderrok komt een strook gerimpelde tule. De stof van de jurk is namelijk héél erg dun en slabberdewats en kan wel wat body gebruiken. Aangezien Bridget daar totáál geen bezwaar tegen heeft leef ik me nog heerlijk uit. Dit soort jurkjes zullen toch wel snel genoeg uit haar mode-repertoire verdwijnen. Ik heb het biaisband aan de zoom doorgestikt, want de kleur garen is me alles meegevallen. Ik dacht eerst dat ik al het zichtbare stiksels moest vermijden, maar nee, is helemaal prima.











Volgens Bridget komt de lente er toch ècht aan. Elke dag komt ze wel met een bloemetje thuis. Twee krokussen of een mini-narcis... Die zet ze dan in een kristallen flesje... en dat staat dan op tafel bij de fruitschaal en snoepjesschaal... De bloemen gaan binnen een uur of vier helemaal open staan, en dan krijg je dit... Mooi toch...

Ik hoef aan het jurkje alleen nog de knoopsgaatjes te maken en knoopjes er aan te zetten. De onderrok moet alleen nog afgewerkt worden qua zoom en een rimpelstrook tule op stikken... dus bijna...

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

0 comments:

Post a Comment