1 december stond er een knutselmiddagje gepland met Bridget, want de Sinterklaassurprise moest de volgende dag ingeleverd worden. Tja... wat gaan we maken... was de vraag een weekje daarvoor... Wat voor cadeautje wil je klasgenootje... Dat laatste was makkelijk... Hij wilde graag een stressbal... voor de rest stond er niets op het lijstje... Ik was verbaasd stressbal?? Nu snap ik niets van stressballen, maar goed dat was het enige wat er op stond, dus... hup op zoek naar zoiets. Dat was nog niet zo makkelijk, blijkbaar worden die héél veel verkocht. Uiteindelijk een stressbal in de vorm van een geel poppetje met een vrolijk gezichtje en haartjes bovenop z'n kop. Het lijkt ieder geval nog iets vrolijks, maar om daar nu heel de tijd mee te stressen?? Ik weet niet hoor...
Maar goed stresspoppetje werd ingepakt en lag klaar voor de surprise. De surprise zou een lolly worden. Met een holle piepschuim bol, vrolijk felgekleurd papier, doorzichtige folie, lijm en een mjammie zuurstok uit de snoepwinkel konden we vast wel een leuke surprise bakken.
Eerst even alles uitgespreid op tafel, kiezen van de basiskleur voor de bol, een gat hakken in de bol. De zuurstok versieren met gekleurd lint. Daarna de zuurstok in het gat vastzetten met wat lijm, en afdekken met plakband, zodat de lijm niet het cadeautje kan bereiken. Even later het cadeautje erin stoppen en de randen van de piepschuim bol lijmen, goed op elkaar vastklemmen. Daarna rood crêpepapier als ondergrond versieren met gekleurd papier in een leuke druppelvorm geknipt op het crêpepapier gelijmd.
Het papier even een kwartiertje laten drogen. Folie eroverheen leggen en het geheel over de lollybol heendraperen en vastzetten met een lint. De boel vaststrikken...
Daarna moest er nog een gedichtje worden gebakken... en dát is me toch lastig... althans... Bridget vond het héél moeilijk om leuke rijmwoordjes te vinden... Ik probeerde wel wat te helpen, maar de dame wilde alles zelf doen, dus ook het gedicht... het enige wat ik daarna probeerde te doen, was rijmwoordjes te zoeken, zodat ze inspiratie kreeg... dat lukte best wel...
En ineens is het gedichtje klaar. Op een mooi velletje papier geschreven, leuk envelopje gezocht en gevonden, naam erop. Gaatje erin met de gatenbijter, zodat een striklint de envelop vast kan houden en klaar is de surprise... Pfew... wat was Bridget blij dat de surprise is geworden zoals ze wilde en dat ze hem netjes op tijd klaar heeft gekregen. Morgen in een vuilniszak moet het geheel de school binnengesmokkeld worden. Het grappige is dat alle kleuters gewoon langs al die kinderen met vuilniszakken lopen, en gewoon helemaal niets afvragen hè. Alsof het héél gewoon is dat alle grotere kinderen met een grijze of blauwe zak rondlopen... Bridget verbaasde zich er over...
0 comments:
Post a Comment