Workshop rimpelrokje bij Daniëlle

Afgelopen woensdag had ik 's avonds een workshop bij Daniëlle van Mijn Naaicreaties. Ik zag haar blogberichtje met de oproep wie interesse had in een Workshop tricot rimpeltrokje maken zich op kon geven voor 18 en 26 april... Nu... ben ik dól op rokjes... minder dol op tricot... en onder begeleiding zo'n leuk rimpelrokje in elkaar zetten... Misschien ga ik tricot nog leuk vinden, hahaha.

Dus ik het rokje aan Bridget laten zien, want ik vond haar formaat wel een leuk maatje als proefkonijn. Bridget vertelde er gelijk bij, dat ze er dan ook wel een mooi jasje erop wil hebben net zoals de dochter van Daniëlle. Nu had ik nog een mooie marineblauwe lap voor een jasje, dus het tricot moet er gewoon bij passen en dan als het jasje klaar is is het een pracht van een setje. 


Ik ben dinsdagmiddag even bij Stoffenhuis Anja langs gegaan om een mooie tricot te kopen voor het rimpelrokje. Ik dacht, laat ik Anja gewoon de goede stof kiezen, dan weet ik zeker dat ik een mooie tricot heb die lekker verwerkt. Want ik heb af en toe totaal verkeerde tricot uitgekozen en dat is niet zo bevorderlijk voor mijn tricotvrees.

Ik heb zondagavond even proefgereden met de TomTom, want ik weet nog van de Sancho-avond bij Daniëlle afgelopen januari dat er toen (ik reed toen gelukkig mee) wat wegomleiding-dingen waren en ik versta tante Truus in de TomTom niet zo goed en ik gebruik dat ding liever niet dan wel... maar ja... waar ik vanavond heen ga ga ik niet vaak heen, dus... effe oefenen. Rem zit er naast als extra oortje... Ik tuf in het begin lekker, maar blijk niet door te hebben dat tante Truus wat zegt... Rem zegt namelijk ineens, zou je nu eens op de linker baan gaan rijden.... huh???? Ik hoor d'r dus niet. Ik besluit, maar eens goed het linkerbovenhoekje in de smiezen te houden... daar staat de richting, wegnummer en hoeveel km ik die moet volgen. Uiteindelijk is het simpel te vinden... als je het weet tenminste, hahaha.



Ik rij woensdag, nu voor het echie, zo'n kwart over zeven weg en ik kom vlotjes om acht uur aan. Ik zeul de machine van Kirsten uit de auto... pfff... ik ben blij dat ik mijn machine niet heb meegenomen, want die is van dieplood. Ik zie dat er al iemand aanwezig is (ik ben een ramp met namen, dus ik weet haar naam al niet meer, erg he). Ook zitten twee mooi geklede mini-dametjes en één mini-heertje op de bank. Daniëlle is druk bezig met de thee, koffie en wat lekkers. Af en toe gaat de bel en komen er nog twee dames. In totaal zijn we met vier dames voor de Workshop. Na een bakkie leut krijgen we van Daniëlle twee vellen met globale uitleg hoe je tot de afmetingen van de patroondelen komt. Je moet even goed lezen, maar als je punt voor punt de lijst afgaat, dan gaat het tiptop!

We gaan knippen, we hebben het even over hoeveel rek de tricot heeft, of het slappe tricot is, of stevig, want dan verschilt het percentage dat je van de taille en heupwijdte af moet halen. De mijne is "normaal", dus ik kan het lijstje klakkeloos volgen. Even later na de rokdelen te hebben geknipt laat Daniëlle zien hoe het elastiek aan de rokdelen gestikt wordt en hoe je het mooiste resultaat krijgt. De start van het stikken van het elastiek gaat bij mij lastig, want de machine van Kirsten heeft niet zo'n sterk transport als ik gewend bij mijn Pfaff. Dus ik trek flink aan de startdraden om de boel vooruit te krijgen. Ik vind dat mijn rimpeltjes mooi en gelijkmatig eruit zien en ook bij de andere dames zie ik de ene rimpelrij na de andere verschijnen. Tussendoor krijgen we een sapje, we hebben amper tijd, dus Daniëlle zet het drinken bij ons neer, want we zijn super ijverig. Er wordt wel gekletst hoor, maar we zijn vooral druk bezig... en we genieten er van om gezellig met z'n allen aan een zelfde project bezig te zijn. De één in een kindermaatje mini-mini, ik in de maat van Bridget en twee andere dames die een mooie rok voor zichzelf aan het maken zijn... Daniëlle is ook met een rokje bezig een mooi streepje en tussendoor kijkt ze bij de een of helpt ze de ander.



Als ik alle rimpels gedaan heb, ga ik de onderrok en de tailleband knippen. Ondertussen is er al een snoepig klein rokje klaar... roze met witte stipjes. Het is een schattig mini-maat-rokje. De mijne is nog niet zo ver... maar ik heb wel Bridget beloofd dat ze de volgende dag een nieuw rokje zou hebben... dus ik ga snel verder met spelden en stikken... Ik kijk goed wat de bedoeling is met het boord en ineens is het alweer half elf geweest. De tijd vliegt, zeg!! Pfff... de avond is zoef zo voorbij. Na nog even nagebabbeld te hebben ga ik op huis aan. Het eerste wat me op de terugweg opvalt, op de heenweg dus totáál niet..., wat zijn de wegen brééd!!! Mijn hemel.... daar rij ik met mijn vanille gele koektrommeltje (de nadruk op "tje")... Rond een uur of twaalf ben ik thuis... Rem zat nog op de bank (normaal ligt 'ie al op bed)... en ik ga vertellen en ondertussen pak ik Kirsten's machine uit de tas en zet die neer op tafel. Rem kijkt verbaasd en ik vertel, dat ik het niet kan maken om morgen aan Bridget te vertellen dat haar rokje nog niet af is, want hij is bijna af. Even de voering vastzetten, het boord vastspelden, stikken en locken en klaar is 'ie. Rem gaat tegenover me zitten en we kwebbelen wat terwijl ik met de spelden in de weer ben. Een kwartier later geeft Rem het op, want hij is moe.... ik ook... maar ik heb een drijfveer... Bridget!

Nog een kwartiertje later is het af en gooi ik de lampen allemaal uit en ga met het rokje naar Bridget's kamer. Ik pak een legging, een blousje en een vestje uit de kast... en ik ga tukken.

De volgende dag springt Bridget altijd eerst even bij mij in bed, dat is de normale routine door de weeks. Eerst even bij mij liggen, knuffen en wakker worden. Na vijf à tien minuutjes staat ze op om zich aan te kleden. Ik vertel dat ik het rokje af heb gekregen en flitsend is ze in haar kamer om het te passen. Even later staat ze aan mijn bed en hij zit perfect. Ik ben blij... Bridget is blij... en Rem vind het ook een superrokje.

Op de foto's heeft ze het rokje ietsjes te hoog opgetrokken (ik vermoed dat ze het boord toen dubbel had gedaan en dat is niet nodig). Ze checkt of ze nog lekker grote stappen kan nemen en alles wordt door haar goedgekeurd... ik mag nog zo'n rokje maken!!

Dank je wel Daniëlle voor de zeer geslaagde Workshop en avond!!!

P.S. Bridget heeft op school héél veel complimentjes gekregen!