.jpg)
In de loop van de middag heb ik de naaimachines maar vast klaargezet, zodat de freule, als ze niet in de sneeuw gaat roetsjen, gelijk achter de naaimachine plaats kan nemen. Ik haar naaicase net als de mijne op een stoel gezet, dat werkt lekker en je hebt je bullen snel van tafel als er gegeten gaat worden. Ik heb een kartonnen mandje ergens in mijn kast gevonden, daar kan ze haar naaiprojectje in doen. Nu zit er een knuf in de maak in... volgens mij was Bridget daar ergens begin oktober aan begonnen, maar is het verder in vergetelheid geraakt... een jeweetwel-tasje!!
De dame komt binnen en stiefelt, na haar sneeuwboots te hebben uitgedaan, de woonkamer binnen en gaat achter de naaimachine zitten. Volgens mij is het wel duidelijk, de sneeuw is vandaag niet aan de beurt, hahaha. Ze pakt de papieren van de machine, had ik er naast gelegd en bekijkt de hele handel. Na wat gefrut blijkt dat het bakje voorin de naaimachine schuift en dat het niet zoals bij de van Kirsten of van mij een klepje te zijn. Ze doet ijverig alle spoeltjes in haar naaicase, het rode filten rondje gaat om de pin voor het klosje garen en de rest gaat weer terug in het zakje.
Het snoer wordt aangesloten en aan mijn kant in het verlengsnoer gestoken. Dan gaat het pedaal op zijn plek en wordt er om een garenklosje gevraagd... er wordt gespoeld... eerst héél langzaam, maar dan vindt ze het gaspedaal en wordt er rap een vol spoeltje geproduceerd. Garen wordt met behulp van het papier door de machine geleid en eindigt in de naald... is effe pielen, maar dan is het ready... maar eerst....
... TAART!! We hadden nog een stukje chocoladetaart over, die Bridget zaterdag heeft gebakken. Ze bakt haar eigen verjaardagstaarten, daar is ze dól op. Het eten er van, maar ook het maken. Hier zie je mijn project jurk in wording...
Na het snoepen van de taart wordt er een proeflapje gepakt en gaat de dame alle steken uitproberen A t/m M. De knop gaat wat zwaar, omdat ze héél voorzichtig doet, maar als je gewoon durft te draaien plopt 'ie zo op de goede plek. Ook de knop aan de zijkant om je naald op te lichten als je je werk eronder uit wilt halen (want deze machine hijst zijn naald niet gelijk op als je stopt met gasgeven, hahaha), gaat ietwat zwaar/onwennig voor Bridget. Maar misschien ook wel omdat zie nog ieniemienie kleine handjes heeft. Tussen de letters van de steeksoorten, zitten ook nog "stapjes", zodat je de steken in grootte kunt veranderen.... moeten we nog verder uittesten... de dame was namelijk ongeduldig en wilde aan het èchte werk beginnen.
De pootjes van haar knuf de ezel. Het stofje is wel een beetje flieberig dun, maar de machine werkt het niet naar binnen, zelfs niet bij de beginsteken. Bridget durft eerst niet veel gas te geven, dusdanig dat de machine gaat brommen, hahaha. Daar wordt ze een beetje zenuwachtig van, maar ineens durft ze het pedaal wat verder in te duwen en gaat ze van de ene speld naar de andere speld.
Kijk dit is de knuf...
Je zie teen ontspannen snuitje achter haar machine.
Ik heb express een kleurtje garen genomen, welliswaar wel licht van tint, maar zo kan ze beter zien of ze goed zit c.q. het goed gedaan heeft. En wat zeggen jullie ervan... mooi bochtje toch!!
Uiteindelijk heeft ze de snuit ook nog aan de kop-panden gestikt en de pootjes gekeerd en gevuld, daar zijn even geen kiekjes van, want ik had/heb problemen met een soepjurk!
Geen geintje... als ik hem aan heb, kan ik zwemmen heb ik geen bos hout voor de deur, maar een oerwoud... Ik heb qua bovenwijdte gewoon een 38 en ik heb zéker weten geen maat 36 of kleiner, maar ik heb toch een ruimte over... tss... en dan heb ik nog wel doorgeslagen... grumble voor Jan Doedel... Ik heb hem gisteravond over mijn paspop heengezwiept, ik ga het voorpand denk ik mouleren om tot een mooie voorgevel te komen... (zonder dat er plek is voor bloemkolen!!).
0 comments:
Post a Comment