Super patroonblad van het boek "Zelfgemaakte kleertjes"

Gisteren heb ik het patroon van het jurkje Lena uit het boek "Zelfgemaakte kleertjes" van Catharine Deweerdt uitgeraderd. Wat een fijne raderblad. Lekker ruim overzichtelijk, geen knijpogen die de lijnen onmogelijk kunnen volgen, maar lekker ontspannen oogjes en daardoor heel snel op papier gezet. Daarna was het even goed nameten, want Bridget zit qua taille, schouders en lengte wel binnen de tabelmaten, maar haar bovenwijdte is wat meer. In het boek wordt trouwens héél duidelijk met tekeningen uitgelegd hoe je de patroondelen naar wat groter of kleiner kan aanpassen. Het blijkt dat het wel meevalt, maar een halve centimeter heeft ze aan weerszijden extra nodig. Al snel ligt het patroon op de stof en niet veel later kan ik gaan knippen. Dat gaat lekker snel, want het patroon is inclusief 7,5mm naadtoeslag. Zoef zo uitgeknipt... Ik heb alleen de rokbanen 4cm verlengd, want ze is aardig aan het groeien en het is zonde als het snel te kort is... enneh... beter te lange rokbanen en bij de doorpas beslissen het een stukje korter te maken dan er niets meer aan kunnen "plakken"!


Bij het voorpand moet ik even mijn hersenpan erbij houden, want ik wil dat de voorpanden met knopenbies wel netjes doorloopt.


Eerst het linker voorpand knippen en daarna het rechter voorpand. De voorkant loopt nu perfect door.


Daarna nog de voering van het bovenlijfje knippen en de voeringrok. De voeringrok heb ik de originele lengte aangehouden van het patroon.


De patroondelen van het bovenstukje en rokbanen heb ik nog een keer nodig om de voering te knippen. Daarvan sla ik, voordat ik het patroon eraf haal, gelijk even de tekens en de mv lijnen e.d. door, want aangezien ik het ander wil knippen en daarna snel achter de machines wil... en doorslaan een bllll-klusje vindt..... doe ik het zo. Hoef ik nergens tegenop te zien om te beginnen, want mijn dag is altijd vol met stopjes...

Effe dit, even halen, even brengen, even boodschapje doen.... en tussendoor teken en knip ik wat... en dat gebeurt natuurlijk ook tussen klaar met knippen en moeten doorslaan... En doordat ik even wat anders moet doen voordat ik kan doorslaan ontstaat er een klein drempeltje... en die hekel ik omver door het er tussen te ploppen... en nu is het gedaan kan ik gelijk achter de machines springen!


Als alles is geknipt verzamel ik alle raar gevormde restjes stof en stop die in een tas. Ik snap gelijk hoe ik altijd zo'n je-weet-wel tasjes voor elkaar krijg. Ik pak altijd al een tas voor de restjes en om het project veilig in op te bergen als ik van de eettafel af moe(s)t (voor het avondeten o.i.d.) of als het project ergens, waardoor dan ook stagneert, dan blijft alles tenminste bij elkaar. Mja... dan heb ik weer een tasje gebakken... Maar tegenwoordig hoef ik een project tussentijds niet meer in een tasje te ploppen, want ik heb een vast naaitafeltje in de woonkamer... kan dus niet meer weggejaagd worden, hahaha.


En kijk.... tada... er is nog een riant stukje stof voor mij over.... Maar liefst 1,30m x 1,50m breed... Daar kan toch met gemak een leuk rokje voor mij uit!!! Met een leuk shirtje erop... hakjes eronder... zonnetje op mijn haar... zonnebril op mijn neus... ik heb er al helemaal zin in!