.jpg)
Ik zit eerst te haken totdat ook Rem naar het zwembad gaat, dan duik ik achter de computer voor het tekenen van een shirtje… ja… ik ga nu beginnen met alle snaps, iconen en polygoons toe te passen in een ècht werkstuk. De magnetische punten, die ik nodig had, heb ik ook gevonden. Het shirtje heeft ook een bestandsnaam gekregen en ik kan het ook nog terugvinden. Ja, af en toe blader ik de verkeerde kant op, maar ik weet nu waar de tabs zijn, dus ik snap nu beter hoe het “archief” in elkaar steekt.
Ook komt er halverwege, wanneer ik niet zo snel het soort “spiegelen” kan vinden wat ik wil, stoom uit mijn oren. Zal je net zien, komen er een paar tetterende kids + pa voorbij, grrrr. Die snappen effe niet dat ik grommmm door die *&^%$$@^*-software, maar even later is het weer goed.
Na twee uurtjes vind ik het wel best, het zonnetje begint door te komen en ik ga een beetje luieren, wat haken, lekker frisje drinken. Ramon af en toe laten schrikken in z’n ligstoel, door die een zetje achterover te geven, zodat hij zakt. Lukt alleen nooit, want hij vindt alles best. Hoewel hij in het begin van de vakantie in ons prachtige onkruid-grasveldje bijna omgekukeld is met stoel en al, omdat hij z’n benen omhoog zwiepte en hij even niet had beseft dat hij geen klein ventje meer in deze stoel is, maar een grote lange vent… dus het contragewicht (hijzelf) viel ineens naar achteren. Hij kwam met een duw met z’n arm achter hem ergens wel weer op z’n stoelpootjes terecht en lag in een stuip…
Al met al heb ik lekker zitten relaxen. Rem is nog een keer naar het zwembad geweest, even kijken hoe het met de dames was. Bij terugkomst was het al weer etenstijd. Kirsten en Rem hebben Franse nasi gemaakt, het ziet er uit als kerrieprut, en volgens Ramon smaakte het naar slechte erwtensoep… Ahum… bedenk er maar van alles bij… het was prut! Gelukkig hadden we lekkere taartjes, die we vandaag als toetje opsnoepten. Ramon had een tom pouce, Rem en Bridget een chocolademousetaartje, Kirsten een aardbeien-super-soes en ik een theekopje, hahaha. Echt waar, ik had er een foto van moeten nemen, mijn taartje had de vorm van een theekopje. Het was met héél veel caramel, knapperig schuim en een soort van caramelcrème... zálig! De schotel en kopje was een combi van gestolde caramel met knapperige dingetjes erin... ja ik ben niet denderend in omschrijven... ik was iedergeval als allerlaatste klaar, hahaha, zoveel kauw-werk was het!!Na het eten ging Bridget met Kim d.s.-en. Ramon wilde met zijn d.s. ook wel een spelletje mee doen. En gaf de dames nog wat tips ook. Even later kwam Britt er ook bij en zaten ze met z’n viertjes op een rij te spelen in hetzelfde spel. Ramon gaf her en der wat “les” als er een meisje even in de problemen kwam. En de dames vonden het wel super, dat zo’n grote jongen bij hun kwam zitten en mee deed met een race-spelletje!!!!
Kirsten lag ondertussen lekker lang uit op de bank een flilmpje te kijken... ze had géén zin in lezen, geen zin in een spelletje... gewoon nèrgens zin in... dus plof op de bank en een dvd-tje bekijken... Hoe deed ik dat vroeger als ik me verveelde of nèrgens zin in had....???
Morgen gaan we naar St. Tropez, dus Bridget ging op tijd naar bed…. Het was de bedoeling dat Ramon en Kirsten dat ook deden… maar toen bedachten ze juist een heel leuk spelletje met water…. Achter elkaar aan racen op blote !!! voeten en dan elkaar natmaken… Gierend van het lachen in het stikdonker rennen… ja… er vielen geen gewonden, ze waren kompleet doorweekt, zodat ze droge kleding aan moesten trekken.
Eén probleempje…. hun voetjes waren na dit half uurtje racen een beetje verhit van het op stenen en asfalt rennen en hadden een verkoelend badje nodig. Dus vulde ze een pannetje en een kom met koud water… vroegen om een handdoekje… ja moeders hobbel de hobbel. Vonden dat een filmpje kijken tijdens het genezingsproces wel fijn zou zijn… gelukkig konden ze daar met die lange armen zelf bij… daarna zaten ze niet zó lekker, dus mama bracht twee kussentjes… tssss het is toch wat hè. En zaten er twee giebelgeiten een actiefilm te kijken… geregeld kwamen er kreten van “Gaaf!” of “Gaar!”. Gaar?? Ja gaar!! Zal wel het positieve zijn van “duh”… heb het maar niet gevraagd, ze zaten zo in de film…Na de film gaan ze met poezelig zachte, heel erg afgekoelde voetjes, zoetjes en lief naar bedje… ik heb ze niet meer gehoord!
0 comments:
Post a Comment