Maar ja. Laat ik eerst eens beginnen met de trui te passen bij Bridget… het blijkt dat de lengte prima gaat voor aankomende winter… alleen is het onder de oksels een beetje krap en de wijdte… nah… gaat ook wel. Onder de oksels heeft ze duidelijk meer ruimte nodig, dus ik besluit aan de zijkanten van het pand, steken op te zetten en gewoon een stuk dwars aan te breien in dezelfde streepjes als op het voor- en achterpand… Een half uurtje later zie ik dat het werkt. Een kant is aan beide zijnaden een stuk aangebreid, nu de andere kant nog…
We gaan naar het dorp. Ik moet van Rem mijn witte “doorschijnjurk” uit (zit ’s ochtends zo lekker, maar is niet goed voor het dorp!). Ik trek het gebloemde jurkje aan, de eerste die ik heb gemaakt in de uitdaging. Kirsten gaat mee, we lopen met z’n drietjes al kwebbelend naar beneden. We moeten even wat boodschapjes doen, de kwark is op, de waterijsjes ook en de melk bijna. Ook wil Rem een krantje hebben. We lopen ook een beetje door het dorpje te struinen, wat er verder nog meer is. Maar er is niet veel, behalve een fontein, waar op de rand allemaal planten staan van de winkel ernaast die ze verkoopt. We kopen ook nog een waterijsje voor onderweg, want het is best wel heet. Het gekke is, dat er in de schaduw een lekker windje waait, maar dat die in de zon, kompleet pleite is. Héél wonderlijk. We lopen terug naar de chalet… en smelten behoorlijk. Wanneer we bij het chalet zijn aangekomen, willen we allemaal wel onder een koude douche staan en een litertje fris water drinken.
We nemen tussen de middag een lekker vers broodje en gaan siësta houden. De temperatuur vertelt ons dat, en wij luisteren daar graag naar. Om een uur of drie gaan we naar het zwembad. Ik heb dan toch mijn witte “doorschijnjurk” aan… en treffen zo waar nog een ligstoel aan. Dat ding zit voor geen meter omdat je maar in één stand kan ligzitten en is zeer slecht voor je buik, hahaha. Je krijgt namelijk witte strepen her en der. Behalve als je maatje lantaarnpaal hebt natuurlijk… maar ja… mijn buik is alleen maar plat als ík plat lig! Het water is heerlijk verkoelend.
Maar de zon is voor mij te fel. Er is geen parasol. Er zijn er in het gehele zwembad maar twee… Bridget wordt steeds ingesmeerd, leest wat (met mijn zonnebril op haar neus) en plonst vervolgens weer in het water…
Na een tijdje smeert ze zich weer in of uit net hoe je het bekijkt en gaat ze in de schaduw liggen. Ze spreid haar kleedje en gaat lekker lezen.
Even later gaat ze toch weer een duik nemen in het zwembad, want haar vriendinnetjes zijn er nu ook. Ze komen gezellig bij ons zitten en nemen een verfrissende duik.
Na een half uurtje plonzen gaan ze lekker in de zon liggen. Bridget duikt op de ligstoel in het zonnetje, maar voelt dat het te heet is en wikkelt zich in in mijn badlaken. Ik vind het best heet en steeds op de rand van een zwembad zitten is even leuk, maar die filterrand zit niet jofel… Na anderhalf uur taai ik dan ook echt af... Pfffff.
Ik vertrek naar het chalet en ga verder met m’n breiwerkje. Na een uurtje zijn de zijkanten af. Ik vind het leuk die verticale streepjes. Wanneer ik de breipennen neerleg komen Rem en Bridget ook boven. Gelukkig is de dame niet verbrand. Zij is namelijk zó licht. Gelukkig gaat het dankzij al dat smeren goed. Pfew.
Na het avondeten ga ik eens bedenken wat ik nu zal gaan doen met de de trui… of eigenlijk met de mouwen…. Hm… ik bedenk dat als ik het nu gewoon omkeer. In plaats van mouwen volgens patroon breien en ze er in te zetten. Ik de mouw brei door het armsgat gewoon te volgen… Ik ga het gewoon proberen…. Op een gegeven moment ben ik bezig met de streepjes, net zoals in het voor- en achterpand… maar ik weet na drie lichte streepjes niet meer, of ik de ecru en wit goed heb gebruikt…. Maar in dit licht, inclusief kaarslichtje, kan dat eigenlijk ook niet!... stoppen dus.
0 comments:
Post a Comment