Dag 4, dé jurk en strandtas van Kirsten...

Rem en ik slapen in de woonkamer op de slaapbank. Het is even wennen, na het luxe bed van het motel in Tournus. Hier zit namelijk een kier tussen de matrassen van een centimeter of acht!!! Rem z’n knie had gisteravond al kennisgemaakt met de kier en vooral het hout daaronder… Dus ik was gewaarschuwd en rol beschaafd om van m’n ene zij naar de andere en plof niet meer zoef plof van de ene zij naar de andere zij, wat ik normaal dus wel doe… Vanochtend werd ik wakker met de welbekende stijve en pijnlijke benen… grrr. De afgelopen dagen te veel gedaan en dan vooral gisteren het uitpakken en inruimen en vervolgens naar beneden lopen, wandelen en weer naar boven lopen en dat allemaal achter elkaar door… Even kussentje onder de knieholtes… recht liggen en goed wakker worden, zodat ik geen stomme bewegingen maak.  Na vijf minuutjes sta ik op en loop als een oud besje, maar na een tien minuutjes gaat het stijvige/pijnlijke weg. Volgens Bridget kan ik niet als een oud besje lopen, want die lopen krom en ik niet….!!! Tis maar dat je ’t weet!

Iedereen kleed zich aan en er wordt een ontbijtje gedekt, lekker buiten… Het zonnetje schijnt, maar wij zitten nog in de schaduw, maar dat is niet erg, want de temperatuur is heerlijk. Ik heb mijn turquoise jurkje aan lekker luchtig en vrolijk. Bridget zit nog een beetje te "dutten" met haar MP3 spelertje. Ze moet nog een beetje bijkomen van de reis. Aan het eind van de ochtend gaan de bikini's c.q. zwembroek aan en wordt er druk ingesmeerd. Kirsten heeft haar zelfgemaakte jurkje aan met haar zelfgemaakte strandtas… en die heb ik natúúrlijk op de kiek gezet. Van meerdere kanten hahaha. Ze gaat met Rem en Bridget naar het zwembad en volgens mij heeft Bridget al een vriendinnetje gezien van haar leeftijd. Die zit in een chalet voor ons.



Ik blijf vandaag even boven… en ga m’n tanden in de software zetten, want ik moet blijven herhalen, herhalen en herhalen. Het moet blindelings gaan, zonder nadenken moet ik al die snaps en macro’s en punten kunnen gebruiken… en nu is dat nog hortend en stotend…

Om één uur komen de zwembadbezoekers terug voor een lunch. Weer wordt de tafel lekker gedekt en zitten we hier nog steeds in de schaduw. Maar ons “grasveld”, of is het meer een steentjes, met her en der een graspriet en veel onkruid veldje. Ha, het ligt vast lekker in het zonnetje. Ik ga daar strakjes na de lunch eens lekker zonnen. Moet natuurlijk wel de hoeveelheid sproeten op peil houden hè!! Om drie uur gaat Bridget met haar vriendinnetje naar het zwembad. Rem legt even later voor mij een zacht matrasje klaar voor óp die steentjes en een knalrose badlaken eroverheen. Ik smeer me in met factor zovéél en met een drankje, tekenboekje, potlood en gummetje vermaak ik me prima in de zon. Rem en Kirsten gaan nog even naar het zwembad. Ramon heeft geen zin, hij is namelijk niet zo’n waterrat en wil gewoon lekker relaxen. Hij ligt of met een boek in z'n handen of met een d.s. lekker languit in een ligstoel.

Om half vijf sta ik op om weer een duik te nemen in de software... Kirsten neemt gelijk een duik op m'n handdoek, hahaha. Ik ga alles even herhalen wat ik vanochtend heb uitgespookt. Een uurtje later stop ik… Ik heb vandaag 19 pagina’s doorgelopen en alle opdrachten herhaald. Het licht gaat af en toe heel goed aan…. Er komt niet meer, zoals in het begin, stoom uit m’n oren. Want ècht waar, in die proefmaand om de software uit te proberen kreeg ik ècht achter-het-behang-plak-neigingen van de software!

Bridget heeft, toen haar vriendinnetjes onder de douche gingen en zij zelf al lekker schoon was, lekker getekend in een stoeltje. Helemaal in haar element. Kirsten heeft vanavond Couscous gemaakt en Rem dekt de tafel. Na het eten gaat Bridget lekker verstoppertje spelen met haar vriendinnetje en diens zusje. Ze lopen lekker heen en weer te rennen, binnen en buiten.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

0 comments:

Post a Comment