Vakantie... we vertrekken!

We staan om vier uur in de ochtend op. Rem is ’s ochtends altijd het meest flitsend en die is er nu ook weer flip flop flap eruit, huppetuppetup tandenpoetsen, scheren, aankleden… Ik neem het allemaal waar… maar er wil nog geen seintje aan gaan dat ik er ook maar eens uit moet…. Maar eenmaal een plons water naar binnengekieperd, inclusief alle medicijnen, valt éindelijk het kwartje… we gaan op vakantie!!! Yes… ik plop mijn bed uit en zowaar kukel ik niet gelijk om (lage bloeddruk zorgt wel eens voor komische bewegingen, want dan plof ik gelijk met dezelfde zwiep om in bed, hahaha vooral kinderen vinden dit een zéér komisch gezicht). Ik trek m’n klaargelegde kleding aan, donkerblauwe jeans, donkerblauw shirtje en donkerblauwe omslagdoek. Bruine lage (7cm.) schoenen en bruin gevlochten riem, want broek zakt steeds af, zal in de vakantie vanzelf wel minder worden, hahaha.

Lenzen in, gisteren heb ik al vroeg m’n lenzen uitgedaan, zodat ik ze rond dit uur in kan doen, want ik rij de eerste uurtjes, is wel handig dat ik dan wat kan zien nietwaar?? Haar in standje makkelijk, Kirsten komt naar beneden, beeldig gekleed, helemaal matching grijs shirtje met een grijs met roze bloemetjes heupceintuur, elegante tregging en gympies?? We zitten de hele dag in de auto!!! Ook nog twee mooie vlechten in met elegant bloemetjesspeldje in haar lok!!

Ik hoor een kreungeeuw uit Bridget’s slaapkamer en de dame piept met twee kleine oogjes boven haar dekbed uit… moet ik al opstaan is de vraag… Ja, tuurlijk!! Dame komt langzaam uit bed, en doet alles kalmpjes aan. Het heeft namelijk géén zin om tegen Bridget te zeggen dat ze op moet schieten, want dat kán ze niet. Moet het toch ècht (ai ai ai!!), dan zeg ik tegen haar dat ze elk onderdeel van het aankleden e.d. tot 10 moet tellen. En dat werkt aardig, zo wordt ze niet afgeleid door iets anders. Heeft wel wat jaartjes geduurd eer ik er achter was dat dit werkt hoor, hahaha.

Ramon staat zoals gewoonlijk ineens helemaal kant en klaar voor m’n neus… hij loopt flitsend, maar z’n ogen zitten haast nog dicht, hahaha. Moet duidelijk nog wakker worden, van wie zou hij het nou hebben…. Tap tap tap…. Ondergetekende??

Er wordt nog druk op en neer gehopst om stekkers er uit te trekken, kussens te pakken, knuffel, boekje en ippies een breiwerkje, dat ik gisteren weer eens in een kast had ontdekt… van vorig jaar!!! Ik hoop dat Bridget het nog past, aiai….

Ik wilde om kwart over vijf uiterlijk wegrijden… het werd….. tien voor half zes… Netjes hè!! En net zoals met de meivakantie regent het… hoe is het mogelijk! Gelukkig niet hard, maar het is wel nat. Rem gaat slapen en de rest van de familie zit rustig te hangen, leest wat of slaapt. In België gaat het flink miezeren, dusdanig dat het wel een mist lijkt. De andere auto’s laten ook flink wat water opspatten, dus ik heb de zwiepzwappers flink aan het werk gezet. Rem heeft België niet meegekregen, maar in Frankrijk moet ik lossen, het regent haast niet meer, maar toch hebben die zwiepzwappers mijn ogen zwaar gekregen en dan stop ik met rijden. Rem is lekker fris en neemt het stuur over. Ik heb geloof ik maar tweeënhalf uur gereden, maar goed.


Ik stap aan de andere kant in en pak een kussen en begraaf mijn neus erin en geef me over aan m’n zware ogen… en ik knor… twee uurtjes later wordt ik wakker, want de auto staat stil… Rem wil even plaspauze, iedereen eruit hup naar het toilet en even benen strekken. Lekker in de frisse lucht, het is gelukkig droog. Kirsten’s kapsel heeft het begeven, dus in het toilet maakt ze even een staartje. We maken ook even wat broodjes klaar en na een kwartiertje, of zo, gaan we weer verder rijden. Ik pak m’n haakwerkje erbij. Ik ben deze keer niet van plan wéér de hele reis te pitten, dat is zo saai voor Rem en ook te zwaar trouwens. Dus ik ga verder met m’n haakwerkje waar ik gisteren aan begonnen ben.


Rond half één gaan we picknicken. Ik heb gisteren kipfilets staan bakken en een slaatje gemaakt. Dit heb ik van te voren in plastic bakjes gedaan, lekker makkelijk. Het slaatje ziet er een beetje ingeplopt uit, haha, maar het is ècht lekker. We hebben ook bolletjes en beleg, tafelkleed, bekers en drinken… De picknicktafel, niet meegenomen hoor, die staat er al, hahaha, onder de bomen… èn het is droog… nah… helemaal gezellig toch!



We moeten alleen uitkijken niet te lang te blijven zitten, want we moeten nog verder. Dus als iedereen uitgegeten is, opruimen, hup naar 't  toilet en instappen voor de rest van de route. Het is op zich niet ver meer… we zullen vroeg in de middag aankomen en dat is wel lekker. Hebben we nog een heel stuk dag over.

Als we aankomen in het Motel in Tournus is het wat sombertjes, maar wel warm. We krijgen een 6-persoons kamer aangewezen en zitten in een spliksplinter nieuw gebouw… wat ziet het er prachtig uit. Bridget zegt gelijk dat ze ook zo'n kamer ook wil ín haar kamer!! Ik kom er geloof ik al zo’n jaar of … eh… effe tellen hoor… zeker 23, 24 jaar of zo… MAM ik wordt OUD!!! Hemeltje da’s al lang. Maar goed de kamers (3 stuks) zijn prachtig, de badkamer… mag ik een bestelling plaatsen!!! We hebben een veranda en hebben beneden onder de trap een 6-persoons zitje… ik geniet er met volle teugen van en niet alleen ik, allemaal wel.

We gaan nog even Tournus in wandelen, even rondlopen… lekker buiten. De kids willen eigenlijk niet hoor, maar uiteindelijk vinden ze het toch wel lekker. Ik zie mooie Franse balkonnetjes met schitterende luiken in het lavendelblauw... overal bloemen.. torentjes, groen en een zwaan op het water. Wanneer we terug gaan is het al richting zes uur en gaan we ons langzamerhand verkleden voor het eten. Ik trek m’n jurk aan mét ceintuur!! Bridget haar wit met donkerblauwe bloemenrand Elodie, Ramon z’n nieuwe jeans maat 170/176!!!, wat wordt ‘ie lang!! Ik heb letterlijk één dag voor vertrek een nieuwe jeans voor hem gekocht, want hij liep al weken met van die zomerse korte broeken. Maar voor het uit eten gaan ’s avonds heb je toch een nette broek aan. Dus hij ging voor het inpakken van de koffer z’n spijkerbroeken eens bekijken en passen, welke hij mee wilde nemen. Maar hij pastte er géén een. Alles zat megastrak bij z’n bovenbenen, kon niet eens in bewegen. De broek kreeg hij niet eens goed opgehesen en de pijpen waren te kort… duidelijk véél te klein! Die vent begint ineens spieren te krijgen zeg!! Maar goed hij heeft z’n nieuwe jeans aan met een wit slanke snit overhemd. Staat hem zó goed, hè. Kirsten heeft een marine blauwe broderie strokenrokje aan en een bloemetjesblousje met elastiek in de hals en pofmouwtjes en haar Italiaanse schoentjes. Mooi stel hoor! Helaas geen kiek genomen…

Na het eten lopen we terug.  Ramon, Kirsten en Bridget willen even op het gras met zo’n klittebandding met een tennisbal gaan gooien. Ze kleden zich even om in hun gewone kloffie. 

Een half uur later zie ik drie rode koppen boven komen, alleen is die van Kirsten is aan één kant wel héél erg rood. Het jeukt en gloeit. Ze heeft even in het gras gelegen en is blijkbaar ergens allergisch voor. Ook Ramon heeft last van kriebels en een felgroene knie op z’n witte korte broek. Ze gaan allebei even douchen, Ramon verzoek ik om z’n witte broek ook onder de douche mee te nemen zodat de plek wat minder wordt hahaha. Inderdaad de shampoo heeft op z'n broek goed gewerkt.

Kirsten heeft na de douche nog steeds last en krijgt van mij een crème op en dat verkoelt goed…. gelukkig. 

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

0 comments:

Post a Comment